Με σένα μοιάζουν όλα αληθινά

Εδώ είσαι Μάνο,
μέσα απ’ τον Μεγάλο Ερωτικό σου
μας πλησιάζεις, μας μιλάς, μας γνέφεις,
μέσα απ’ τον Καπετάν Μιχάλη σου,
απ’ τις Όρνιθες, τη Μυθολογία σου
μέσα απ’ την Αθανασία σου, Τον οδοιπόρο,
το μεθυσμένο κορίτσι και τον Αλκιβιάδη
απ’ το Χαμόγελο της Τζοκόντας σου
μέσα απ’ την Οδό των Ονείρων σου
και την Οδό των Ονείρων μας, γιατί
όλα αυτά και όλα τ’ άλλα τα δικά σου
είναι και δικά μας.
Απλόχερα μας τα χάρισες Μάνο,
με την προϋπόθεση να τα προσέξουμε
και προπάντων, μην τα ξεφτιλίσουμε!

Χάρτινο το φεγγαράκι, Μάνο, αλλά
με σένα μοιάζουν όλα αληθινά.

Στρατής Γαλιάτσος

“Πιστεύω στο τραγούδι που μας αποκαλύπτει και μας εκφράζει εκ βαθέων και όχι σ’ αυτό που κολακεύει τις επιπόλαιες και βιαίως αποκτηθείσες συνήθειες μας”     

Μάνος Χατζιδάκις

“Συ που θα πας.
Σ ς ς  μη μιλάς,
Συ που θα πας σε ξένη γη.
Σαν έρθει η αυγή.
Να θυμηθείς.
Τι προσπαθείς;
Να σταματήσω τη στιγμή.
Μας προσπερνά, δεν ωφελεί
Αν φύγεις, φεύγει.

Δεν μπορώ,
Ο χρόνος φεύγει
Όχι εγώ…”

Μάνος Χατζιδάκις

Ήσουν μια βρύση τ’ ουρανού

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Ερμηνεύει ο Μ. Χατζιδάκις
από την “Σκοτεινή Μητέρα”

Όταν την πόρτα μου χτυπήσεις κάποια μέρα
μετανιωμένη θα κατέβω τα σκαλιά
να θυμηθούμε λίγο λίγο τα παλιά
που γίναν στάχτη και καπνός μες στον αγέρα

Ήσουν μια βρύση τ’ ουρανού
κι ήμουν μια στάλα
πικρή μου αγάπη στον πάνω μαχαλά
μέρα και νύχτα κάναμ’ όνειρα πολλά
μέρα και νύχτα κάναμ’ όνειρα μεγάλα
μέρα και νύχτα κάναμ’ όνειρα τρελά
μέρα και νύχτα κάναμ’ όνειρα μεγάλα

Όλα χάθηκαν κι η ζωή μας πήγε στράφι
Μας βρήκαν μπόρες μες στου κόσμου τη νυχτιά
Ποιος ξέρει η μοίρα στα κρυφά της τα χαρτιά
Τι άλλη απόφαση για μας τους δυο να γράφει

*

Τύψεις

Ποίηση: Ντίνος Χριστιανόπουλος
Ερμηνεύει ο Μάνος Χατζιδάκις
από τα “Τραγούδια της αμαρτίας”

Όσο περνούν οι μέρες και μακραίνει
η ηλικία της σεμνότητας, αισθάνομαι
τις ανεπαίσθητες ραγισματιές εντός μου
από νύχτα σε νύχτα να πληθαίνουν:
Δρόμοι που πήρα με χαμηλωμένα μάτια
φώτα που πέσαν πάνω μου ανελέητα
λόγια πιο πρόστυχα κι απ’ τις χειρονομίες
μα πιο πολύ, η όψη της μητέρας μου
όταν γυρνώ αργά το βράδυ και τη βρίσκω
μ’ ένα βιβλίο στο χέρι να προσμένει
βουβή, ξαγρυπνισμένη και χλωμή.

*

Περί Πάθους

Στίχοι: Γιώργος Χρονάς
Ερμηνεύει ο Μ. Χατζιδάκις
από το “2000 Μ.Χ.”

Αυτό που είδα το πρωί
δεν είναι μέρα να το πω
περνούσε κι ήταν μ’ άλλους τρεις
κείνος απ’ το οτομοτρίς

Ήταν τα δέντρα πράσινα
κι η σκάλα μέχρι το λιμάνι
δυο τρεις περάσαν κι ήταν Σύριοι
άλλοι πέντε έξι πιο μακριά (στη γωνία)

Αυτό που είδα το πρωί
δεν είναι μέρα να το πω
μιλούσε κι ήταν μ’ άλλους τρεις
εκείνος απ’ το  ομοτοτρίς

Ήταν δέντρα πράσινα
κι οι δρόμοι μέχρι το λιμάνι
δυο τρεις περάσαν κι ήταν Σύριοι
άλλοι πέντε έξι πιο μακριά (στη γωνία)

Αυτό που είδα το πρωί
δεν με βολεύει να το πω
εκείνος φεύγει με το οτομοτρίς
κι εγώ επιστρέφω με τους τρεις

*

Ήρθε Βοριάς Ήρθε Νοτιάς

Στίχοι: Γιάγκος Αραβαντινός
Ερμηνεύει ο Μ. Χατζιδάκις
από το “2000 Μ.Χ.”

“…αγάπη μου που μού ‘φυγες
γιατί ήσουν ουρανός”

*

Ο Ηθοποιός

Στίχοι: Μάνος Χατζιδάκις
Ερμηνεύει ο ίδιος
από το “2000 Μ.Χ.”

“…Ηθοποιός, είτε μωρός, είτε σοφός
είμαι κι εγώ, καθώς κι εσύ είσαι παιδί
που καρτερεί κάτι να δει.
Πιες το κρασί, στάλα χρυσή
απ’ την ψυχή, ως την ψυχή.”

*

Ο μεγάλος χορός του Καραγκιόζη

από “Το καταραμένο φίδι”

*

Τελικός χορός – Επίλογος

από “Το Καταραμένο Φίδι”

Στρατής Γαλιάτσος