«Μια καινούργια κοινωνία θε να χτίσω και τη σάπια την παλιά να τη γκρεμίσω…»

Στις 13 του Νοέμβρη 1999 έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος στιχουργός του λαϊκού τραγουδιού, συνθέτης και τραγουδιστής Χρήστος Κολοκοτρώνης.

Μέλος της πεντάδας των κορυφαίων στιχουργών της δεκαετίας ΄50 -΄60, μαζί με την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, τον Γιάννη Λελάκη, τον Χαράλαμπο Βασιλειάδη (Τσάντας) και τον Κώστα Βίρβο, ο Χρ. Κολοκοτρώνης έγραψε στίχους σε 2.500 τραγούδια, που τραγούδησαν όλοι οι μεγάλοι τραγουδιστές του λαϊκού τραγουδιού (Καζαντζίδης, Γκρέυ, Γαβαλάς, Πάνου, Λίντα, Λύδια, Μπιθικώτσης, Μπέλλου, Διονυσίου κ.ά.), αλλά και τη μουσική σε πολλά απ’ αυτά.

ΕΡΓΑΤΙΑ (1964)

Γεια σου περήφανη εργατιά με τη μεγάλη σου καρδιά
Λεβεντογέννα εργατιά ποτέ σου δεν πεθαίνεις
ποτέ σου δε βαρυγκωμάς όσο κι αν αποσταίνεις
και στ’ άψυχα δίνει ψυχή και τ’ άσχημα ομορφαίνεις.

Γεια σου περήφανη εργατιά με τα καλά σου τα παιδιά
Μέσα στα μπρούτζινα κορμιά μες στα ατσαλένια στήθια
κρύβεις ψυχές μ’ αισθήματα που τόχουνε συνήθεια
για ν’ αγαπάνε τη δουλειά το δίκιο την αλήθεια.

Μουσική: Χρ. Κoλοκοτρώνης – Τραγούδι: Πόλυ Πάνου

Γεννήθηκε στις 25 του Δεκέμβρη 1922. Από μαθητής έγραφε ποιήματα, αυτό όμως που τον έκανε να ξεχωρίζει από τότε ήταν ότι οι στίχοι του είχαν κοινωνικό περιεχόμενο. Ο Χρ. Κολοκοτρώνης εργάστηκε στη συνέχεια μαζί με τ’ αδέλφια του, στο μεσιτικό γραφείο του πατέρα του και στη συνέχεια σε εφημερίδες, όμως το λαϊκό τραγούδι ήταν αυτό που τον κέρδισε, του αφιερώθηκε και το υπηρέτησε πιστά μέχρι το τέλος της ζωής του.

Συνεργάστηκε με Μ. Χιώτη, Β. Τσιτσάνη, Θ. Δερβενιώτη, Στ. Χρυσίνη, Β. Καραπατάκη κ.ά., αλλά έδωσε στίχους τους και σε συνθέτες του λεγόμενου ελαφρού τραγουδιού. Το 1963 συνεργάστηκε  με τον Μίκη  Θεοδωράκη.

Υπήρξε δημιουργός τεράστιων επιτυχιών όπως Εγώ με την αξία μου, Απόψε φίλα με, Δεν βρήκα έναν άνθρωπο, Εγώ με την αξία μου, Τι όμορφη που είσαι όταν κλαις, Θεσσαλονίκη μου (μεγάλη φτωχομάνα), Εσύ ‘σαι η αιτία που υποφέρω, Κάποτε κάποια μέρα, Κοινωνία ένοχη, Ποια καρδιά δε θα ραΐσει, Είδα κι έπαθα κυρά μου (Πω πω κάτι μάτια) Εγώ το πλουσιόπαιδο, Καινούργια κοινωνία και πολλά ακόμα.

Χρήστος Κολοκοτρώνης (1922-1999)

Ο Χρήστος Κολοκοτρώνης «είδε» πέρα από τον ψυχαγωγικό χαρακτήρα του λαϊκού τραγουδιού. Έγραψε κατ’ εξοχήν κοινωνικό στίχο, κάποιες φορές και με σαφείς πολιτικές προεκτάσεις. Τα θέματά του ήταν τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα που γεννούν οι κοινωνικές ανισότητες, το κυνήγι του μεροκάματου, η φτώχεια, η μετανάστευση, οι διακρίσεις λόγω κοινωνικών φρονημάτων, η αδικία του συστήματος της εκμετάλλευσης. Τα τραγούδια του απευθύνονταν στους εργαζόμενους, τους φτωχούς λαϊκούς ανθρώπους, μιλούσαν για τον πόνο, την αγανάκτηση, την αξιοπρέπεια, την περηφάνια, τους πόθους και τις ελπίδες τους για ένα καλύτερο αύριο.

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ (1962)

Μια καινούργια κοινωνία θε ’να χτίσω
και τη σάπια την παλιά να τη γκρεμίσω
δίχως φτώχεια, δίχως πόλεμο και μίση
η ανθρώπινη η πλάση πια να ζήσει

Μια καινούργια κοινωνία ας μπορούσε για να γίνει
για να λείψει η αδικία και να βρω δικαιοσύνη.

Όλοι οι άνθρωποι να γίνουμε πια φίλοι
και να ζούμε με χαμόγελο στα χείλη
και ο ήλιος που ανατέλλει κάθε μέρα
να τον χαίρεται ο κόσμος πέρα ως πέρα.

Μια καινούργια κοινωνία ας μπορούσε για να γίνει
για να λείψει πια τόση κακία και να βρω δικαιοσύνη.

Μουσική: Χ. Κολοκοτρλωνης – Τραγούδι: Στ. Καζαντζίδης

Ο Χρήστος Κολοκοτρώνης μεγαλούργησε μια εποχή όπου εκτός από την θεματολογία του, το λαϊκό τραγούδι είχε την τύχη να το υπηρετούν μεγάλοι συνθέτες και στιχουργοί και πολλοί θαυμάσιοι τραγουδιστές. Εκτός από δημιουργός υπήρξε μαγαζάτορας, αλλά και τραγουδιστής. Ήταν άνθρωπος με μεγάλο κύρος στο χώρο του λαϊκού τραγουδιού. Ανέδειξε πολλούς γνωστούς τραγουδιστές, ενώ για πολλά χρόνια υπήρξε παράγοντας της δισκογραφίας (Κολούμπια) και κατάφερε σε «μαύρες» εποχές να περάσει τραγούδια απ’ τη λογοκρισία.