Μπήκαν στα νησιά τα ΜΑΤ… – Όταν οι Σκουριές συνάντησαν τον Μανταμάδο και τον Βροντάδο

Οι Υπεραστικοί διασκευάζουν τους στίχους τους για τις Σκουριές και τους προσαρμόζουν για την περίσταση στην απόβαση των ΜΑΤ στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

Όταν οι Σκουριές συνάντησαν τον Μανταμάδο και τον Βροντάδο…

Μπήκαν στα νησιά τα ΜΑΤ, απ’ του Λαύριου το λιμάνι
φέρνει ο «Πήγασος» με κράνη φασκιωμένες τις στρατιές.
Σηκωθείτε χωριανοί, κι οι γερόντισσες κι οι γέροι,
των «αρίστων» το ασκέρι στήνει νέες φυλακές.

Τ’ άγρυπνο το δάκρυ αυτό δεν είν’ απ’ τα δακρυγόνα,
περιμένει μες στα χρόνια άγριο ξεσηκωμό.

Μυτιλήνη και Μεστά, οι διαδηλωτές στο πόδι
π’ όρμηξαν τούτοι οι διαβόλοι να μας σκιάξουν χωριανοί.
Οι καμπάνες στα χωριά να σημάνουνε αδέρφια,
Μανταμάδος, Παγανή και Βροντάδος μια φωνή.

Τ’ άγρυπνο το δάκρυ αυτό δεν είν’ απ’ τα δακρυγόνα,
περιμένει μες στα χρόνια άγριο ξεσηκωμό.

Όχι πια λευκές σημαίες τους λαούς σαν γονατίζουν,
στα στρατόπεδα στραγγίζουν των προσφύγων τις ζωές.
Τούτο το στρατό τον ξε’με, χτύπαγε και τους εργάτες,
φοιτητές και μετανάστες, τον φτωχό που αγωνιά.

Τ’ άγρυπνο το δάκρυ αυτό δεν είν’ απ’ τα δακρυγόνα,
περιμένει μες στα χρόνια άγριο ξεσηκωμό.

Πάμε τώρα στις φωτιές, στα οδοφράγματα, αδέρφια,
αφεντάδων είν’ τα κέφια, μα δική μας η οργή.
Μες στου κεφαλαίου τον κόσμο ξένοι είμαστε και μεις,
πρόσφυγες και μετανάστες κολασμένοι είναι της γης.

Τ’ άγρυπνο το δάκρυ αυτό δεν είν’ απ’ τα δακρυγόνα,
περιμένει μες στα χρόνια άγριο ξεσηκωμό.

Υπεραστικοί