Να γίνεις ο Κιθ Τζάρετ ξέρω εγώ ή ο Τσικ Κορία…

Ούτε σου λέω να πα’ να μάθεις πιάνο
Να γίνεις ο Κιθ Τζάρετ ξέρω ‘γω ή ο Τσικ Κορία

Πολλά χρόνια πριν, ο Γιάννης Γιοκαρίνης απέτισε έμμεσα φόρο τιμής σε δυο μεγάλους, ιδιοφυείς πιανίστες, γράφοντας τους στίχους για το δικό του δίλημμα: κιθαρίστας ή ντράμερ;

Τον περασμένο Οκτώβρη έγινε γνωστό ότι ο Κιθ Τζάρετ δε θα μπορέσει ποτέ να παίξει πιάνο για το κοινό του, χτυπημένος από εγκεφαλικά επεισόδια που έχουν παραλύσει την αριστερή του πλευρά.

Πριν από λίγες μέρες, η ομάδα του Τσικ Κορία ανακοίνωσε με θλίψη πως ο μεγάλος πιανίστας έχασε τη μάχη με την επάρατη νόσο και έφευγε από τη ζωή στις 9 Φεβρουαρίου, σε ηλικία 79 ετών.

Μαζί με τη θλιβερή είδηση, μετέφεραν και το αποχαιρετιστήριο μήνυμα του καλλιτέχνη, προς αυτούς που τον συνόδευσαν στο ταξίδι του και προς όσους θα το συνεχίσουν στο μέλλον.

Θέλω να ευχαριστήσω όλους εκείνους που στάθηκαν δίπλα στο ταξίδι μου, και βοήθησαν να κρατηθεί λαμπερή η φλόγα της μουσικής. Η αποστολή μου ήταν πάντα να φέρνω τη χαρά της δημιουργίας οπουδήποτε μπορούσα, και το έκανα με όλους τους καλλιτέχνες που θαυμάζω τόσο πολύ – αυτός ήταν ο πλούτος της ζωής μο. Είναι η ελπίδα μου όσοι έχουν μια αμυδρή επιθυμία να παίξουν, να γράψουν, να κάνουν μια παράσταση, να το κάνουν. Αν όχι για τους εαυτούς σας, τότε για εμάς τους υπόλοιπους. Δεν είναι μόνο επειδή ο κόσμος χρειάζεται περισσότερους καλλιτέχνες, αλλά επειδή είναι απλά πολύ διασκεδαστικό.

Ένας μικρός ύμνος στη χαρά και το θαύμα της δημιουργίας, στο οποίο ήταν αφοσιωμένος ως την τελευταία στιγμή, και για το οποίο είχε πει πριν από μερικά χρόνια.

Η δημιουργία είναι μέσα στον καθένα μας. Είναι θέμα του να την ακολουθήσουμε, έτσι ώστε να έρθει στην επιφάνεια. Τα πράγματα δεν θα συμβούν με νόμους ή με γραφειοκρατία. Ό,τι γίνει θα γίνει με τη δημιουργία και την πράξη του καθενός, έτσι πιστεύω.

Οι πιο σημαντικοί εν ζωή καλλιτέχνες τον αποχαιρέτησαν με θλίψη, συγκίνηση και θαυμασμό για όσα πρόσφερε. Όχι μόνο γιατί ήταν βιρτουόζος, ένας μικρός μάγος των πλήκτρων και κορυφή στο είδος του, αλλά γιατί κατάφερε να το ανανεώσει, επέκτεινε τα όριά του, έφερε νέες ιδέες στην τζαζ.

Ο Αρμάνι Άντονι “Τσικ” Κορία γεννήθηκε στη Μασαχουσέτη το 1941 και άρχισε να παίζει πιάνο από τεσσάρων χρονών, στο πλευρό του τρομπετίστα πατέρα του, ενώ αργότερα διακρίθηκε και στα κρουστά. Κράτησε αρκετά λάτιν στοιχεία από το περιβάλλον του μαζί με άλλες, ποικίλες επιρροές, που οδήγησαν σταδιακά στη δημιουργία ενός ιδιαίτερου, προσωπικού μουσικού ιδιώματος, στα μονοπάτια της jazz fusion.

Συνεργάστηκε με τα “ιερά τέρατα” του χώρου και έγινε μέλος της μπάντας του αξεπέραστου Μάιλς Ντέιβις, πριν ακολουθήσει τον δικό του δρόμο και ιδρύσει τη δική του μπάντα. Ηχογράφησε εκατοντάδες δίσκους (πάνω από διακόσιους), κέρδισε δεκάδες βραβεία και διακρίσεις (μεταξύ των οποίων και 23 Γκράμι), ενώ παρέμεινε συναυλιακά ενεργός ως τα τελευταία χρόνια της ζωής του.