Πατριαρχία – Γιώργος Ιακώβου

Ο Γιώργος Ιακώβου σημειώνει εισαγωγικά, στο βίντεο-κλιπ του κομματιού στο YouTube.

15 καλλιτέχνες βάλαμε το λιθαράκι μας για να βγει αυτό το όμορφο αποτέλεσμα στο κομμάτι με το βιντεοκλίπ του. Η θεματολογία του τραγουδιού είναι βασισμένη στην πατριαρχία, κατακρίνοντας το σύστημα ιδεών που την αποτελούν. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλα τα παιδιά για την προσφορά τους, και ιδιαίτερα τον Αντώνη Μεϊμάρη που για άλλη μια φορά το ταλέντο του και η εμπειρία του ήταν απαραίτητα για την υλοποίηση του τραγουδιού. Επίσης ευχαριστώ θερμά τον σκηνοθέτη Κωνσταντίνο Ντέλλα, τον εικονολήπτη Στυλιανό Βλαχοδήμο, τους Αντώνη Λάκο και Βασίλη Γιαννούση για την πολύτιμη βοήθεια τους στο στίχο, καθώς και όλους τους ακροατές για την εποικοδομητική κριτική τους.

Αντώνης Μεϊμάρης: Μπάσο, ηλ.κιθάρα, ηχογραφήσεις, μίξη, programming, master
Στέλιος Γκίνης: Τύμπανα
Κωνσταντίνος Λάζος: Γκάιντες
Τάσος Μεϊμάρης: Τρομπέτα
Στυλιανός Βλαχοδήμος: Ακορντεόν
Κωνσταντίνος Μαργαρίτης: Πλήκτρα
Γιώργος Ιακώβου: Μουσική, στίχοι, φωνητικά, δωδεκάχορδη κιθάρα

Ακούστηκαν:

Βάσω Πηλιχού
Δήμητρα Ντέντε
Καίτη Κυριάκου

Εμφανίστηκαν:

Αντωνία Παγκάλου
Μαρία Γεωργοπούλου
Ζωή Δρακοπούλου
Χριστίνα Αθανασοπούλου

Εγγραφείτε στο YouTube κανάλι : https://bit.ly/2NOxq4o
Ακολουθήστε στο Facebook: https://bit.ly/2TQ12lD
Ακολουθήστε στο instagram: https://www.instagram.com/giorgosiako…

Στίχοι:
Ζεις στην κοινωνία σε σάτυρου λαγνεία με κάλπικο αυτοσκοπό
έχεις μπράτσα για ρομάντζα χέρι σάπιο σκάρτο και ασθενικό

με την γλώσσα, γράφεις ποίημα που ναι για φίδι μαύρο κολοβό
θα ‘σουν μάγκας μα σου μάθαν να ‘σαι της γυναίκας μέγα αφεντικό

σε μεγάλωσε ο Άδης είσαι πατριάρχης άγονων καιρών
θέλεις κτήμα θύμα ένα μόνιμο ευάλωτο σάκο του μποξ

Ούτε δούλα ούτε κυρά στα τειχάκια θα με δεις πάλι ξανά
ούτε δούλα ούτε κυρά στα παγκάκια θα γράφω παντοτινά

Σε αιχμαλώτιζαν αιώνες βασιλείς κοκόνες δούκες και προικιά
Μαλάλα Γιουσαφζάι είσαι και όχι μια δουλοπρεπής νοικοκυρά

Έγραψε η ιστορία με περίσσεια μνεία ως κατώτερο ον
σε βρήκα σε θρησκεία να σε κρύβει μπούρκα νικάμπ μαύρη με μπουτόν

Δεν είναι μακριά οι μέρες που δεν σε λογίζαν καν σαν έναν άνθρωπο
μια κλωτσιά δώσε τώρα να μπουν οι Νεάτερνταλ στο γκρίζο παρελθόν

Ούτε δούλα ούτε κυρά στα τειχάκια θα με δεις πάλι ξανά
ούτε δούλα ούτε κυρά στα παγκάκια θα γράφω παντοτινά

Ελευθερίας σήμαντρα να χτυπούν ηχηρά περήφανα
δικαίωμα στα όνειρα κάθε ανθρώπων χρυσαφένια γόητρα

Φαντασίας φίμωτρα τα πασάρουν χρόνια για αληθινά
της αδικίας σπέρματα είχαν φυτρώσει ρίζες μες στα αίματα