Σταύρος Κουγιουμτζής: «Αυτά είπε σ’ ένα ποιητή δικό μας…»

Πολλοί δημιουργοί συχνά επιλέγουν να «συνομιλούν», μέσα από τα έργα τους με άλλους δημιουργούς. Εξαίρεση σε αυτό δεν αποτέλεσε κι ο Σταύρος Κουγιουμτζής, όταν το 1986 ξανάσμιξε δισκογραφικά με τον Γιώργο Νταλάρα δημιουργώντας το δίσκο «Τρελοί και Άγγελοι». Ο δίσκος με το χιλιοτραγουδισμένο «Οι ελεύθεροι κι ωραίοι» σε στίχους Μάνου Ελευθερίου, περιελάμβανε και μια ιδιαίτερη αφιέρωση. Ένα τραγούδι με στίχους του ίδιου του συνθέτη, το ομότιτλο τραγούδι «Τρελοί και Άγγελοι» με υπότιτλο: «Ντύλαν Τόμας».

«Τρελοί και Άγγελοι (Ντύλαν Τόμας)»

Τι κάθεσαι εδώ πέρα και σαπίζεις
εδώ δεν έχει τόπο να σταθείς
Ανήμπορος στον ήλιο ανεμίζεις
συντρίμμια και κουρέλια μιας ψυχής

Τι κάθεσαι εδώ πέρα και πεθαίνεις
Και ψάχνεις για καινούργιες προσευχές
Το χάλασμα το βλέπεις και σωπαίνεις
φθινόπωρο κι αρχίζουν οι βροχές

Τι κάθεσαι εδώ πέρα και σαπίζεις
εδώ δεν αγαπάνε τους τρελούς
Τις νύχτες ματωμένος φτερουγίζεις
μ’ ανύπαρκτα φτερά για τους πολλούς

Αυτά είπε σ’ ένα ποιητή δικό μας
Και τράβηξε για το φεγγάρι ο Ντύλαν Τόμας…

Σύμφωνα με τον δημιουργό, ο «δικός μας ποιητής» ήταν ο Μίλτος Σαχτούρης που το ποίημά του «Η παρουσία», στάθηκε αφορμή ο Κουγιουμτζής να γράψει τους παραπάνω στίχους.

«Η παρουσία»

στον Χρήστο Μπράβο

το ποίημα
κάθεσαι και το ξενυχτάς
σαν τον νεκρό

Στις δώδεκα και μισή
τη νύχτα
την ίδια ώρα και συγχρόνως
φάνηκε στον μεγάλο καθρέφτη και στο παράθυρό μου
ο Ντύλαν Τόμας μ’ ένα αναμμένο κόκκινο κερί στο στόμα

νεκρός βέβαια
κι άγιος
και τρελός
όπως τόχω ξαναπεί

— Έλα αδερφέ, μου λέει, μαζί μου
σάπισες εδώ πέρα
έλα στα βορινά φαράγγια της πατρίδας μου
εδώ ζεις σ’ ένα σάπιο τόπο που σε κοροϊδεύουν
εκεί χαιρετάνε τους τρελούς και οι παπάδες
κι η πάπια δε γενάει πια πάγο
γενάει κόκκινο αυγό

Αυτά τα λίγα μου είπε ο μεγάλος ποιητής
όχι πια στον καθρέφτη και στο παράθυρό μου
αλλά μέσα από τα ψηλά χορτάρια του θανάτου του
μισός από τη μέση κι απάνω στο φως, έξω από το χορτάρι
μισός από τη μέση και κάτω στο σκοτάδι
κάτω από το φως.

15 Αυγούστου ’81
της Παναγίας