Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια όχι: «Ανάβω μια φωτιά»

Το 1996 κυκλοφορεί ο πέμπτος κατά σειρά δίσκος του Σωκράτη Μάλαμα, με τίτλο «Λαβύρινθος» (στις επανεκδόσεις ο τίτλος θα γίνει «Σωκράτης Μάλαμας»). Αποτελείται από 12 τραγούδια, από τα οποία τουλάχιστον τα μισά θα γνωρίσουν πολύ μεγάλη επιτυχία και θα ενταχτούν στα λεγόμενα εμβληματικά του χαρισματικού και δημοφιλέστατου δημιουργού: «Τα παιδιά μες την πλατεία», «Το γράμμα», «Άσε τα ψέματα», «Ταξίδι», «Ανάβω μια φωτιά», «Είναι σκοτάδι». Όλα τα κομμάτια εκτός από δυο, ερμηνεύει ο Μάλαμας, που μοιράζεται με τη Μελίνα Κανά το «Άσε Τα Ψέματα» ενώ της εμπιστεύεται το «Ανάβω Μια Φωτιά».

Η Μελίνα Κανά έχει ήδη συνεργαστεί με τον Σωκράτη Μάλαμα, το 1991 στο δίσκο του «Παραμύθια» (στον οποίο συμμετέχει με ένα τραγούδι και ο Νίκος Παπάζογλου), και της έγραψε τη μουσική στο δεύτερο προσωπικό της δίσκο με τίτλο «Της μέρας και της νύχτας». Το πολυτραγουδισμένο «Να βάλω τα μεταξωτά», θα βάλει την ερμηνεύτρια σε κάθε ελληνικό σπίτι και αυτοκίνητο, θα γίνει «σήμα κατατεθέν» της και θα την εκτοξεύσει σε μεγάλα ύψη δημοφιλίας.

Η Μελίνα Κανά συγκαταλέγεται στις σημαντικότερες γυναικείες παρουσίες στο χώρο του τραγουδιού, με πλατύ και ένθερμο κοινό που την ακολουθεί πιστά. Χάρη στη θαυμάσια φωνή της, τη σταθερή και αθόρυβη πορεία που ακολουθεί περίπου τρεις δεκαετίες (δισκογραφικά), την οποία χαρακτηρίζουν οι συνεργασίες της, και οι επιλογές των χώρων όπου εμφανίζεται. Η ίδια κατατάσσει τον Σωκράτη Μάλαμα, μαζί με το Νίκο Παπάζογλου και τον Θανάση Παπακωνσταντίνου, σε αυτούς που την επηρέασαν και έχει πει για τις πρώτες τις δουλειές ότι την καθόρισαν.

Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια όχι: «Ανάβω μια φωτιά»

Στο «Λαβύρινθο» οι μπαλάντες εναλλάσσονται με πιο λαϊκούς ήχους, και οι χορδές της κιθάρας ενίοτε αφήνουν σε αυτές του μπουζουκιού τον πρωταγωνιστικό ρόλο, όπως συμβαίνει με το «Ανάβω μια φωτιά». Με σαφώς πιο λαϊκή ενορχήστρωση, ακούμε το ωραίο αυτό ζεϊμπέκικο από μια μεγάλη ερμηνεύτρια του λαϊκού μας τραγουδιού, τη Γλυκερία:

Ένας πιο «Μαλαμικός» ήχος ντύνει την υπέροχη φωνή του Γιώργου Μεράντζα στην ερμηνεία του «Ανάβω μια φωτιά». Ο αγαπημένος ερμηνευτής βάζει τη δική του σφραγίδα στο τραγούδι προσφέροντάς μας μια εξαιρετική ερμηνεία:

Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια όχι… Τι κι αν γράφτηκαν πριν από πολλά χρόνια, κάποια τραγούδια συνεχίζουν να συγκινούν τους ανθρώπους ανεξαρτήτως ηλικίας, να τους συντροφεύουν στις μικρές και μεγάλες στιγμές της ζωής, να εκφράζουν τις αγωνίες, τον πόνο και τα όνειρά τους, να εμπνέουν τους αγώνες τους.

Η στήλη, χωρίς να διεκδικεί το αλάθητο ή τον τίτλο του «ειδικού», φιλοδοξεί να «παίξει» τραγούδια που γράφτηκαν για τον έρωτα, την αγάπη, το μεροκάματο, τη μετανάστευση, τον αγώνα για λευτεριά και για καλύτερη ζωή. Τραγούδια που γράφτηκαν από ποιητές, αλλά κι από δημιουργούς, που δεν διάβασαν ποτέ στη ζωή τους ποίηση… Ανασκαλεύοντας το παρελθόν και ψηλαφώντας την ιστορία τους, πότε γράφτηκαν, σε ποιες συνθήκες, από ποιους πρωτοτραγουδήθηκαν, ποιοι τα τραγουδούν στις μέρες μας.

Χωρίς διαχωρισμούς, χωρίς αποκλεισμούς, τραγούδια ελληνικά και «ξένα», με γνώμονα ότι, εκτός από το να θυμίζουν εικόνες από το παρελθόν, συναρπάζουν τις αισθήσεις, γεννούν συναισθήματα, μας εμπνέουν και μας συγκινούν σήμερα.

Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια όχι… Ακούστε τα όλα εδώ.