Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια ταξιδεύουν: «Η Φανή»

Επηρεασμένος από την παραδοσιακή μουσική και τα ακούσματα της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Ρόδου, αλλά και φανατικός ακροατής «ξένων» τραγουδιών από το κρατικό ραδιόφωνο. Ο Βασίλης Καζούλης θα λατρέψει τους Beatles και θα παίζει τα κομμάτια τους στα μπαράκια όπου εμφανίζεται με την κιθάρα του, πριν γίνει γνωστός  στο πανελλήνιο. Παράλληλα γράφει δικά του τραγούδια.

«Η Φανή» είναι το τραγούδι που τραγουδιέται όσο κανένα άλλο από τον πρώτο του δίσκο, που έχει τίτλο «Μπλε μωρό» και κυκλοφορεί το 1987. Είναι το πρώτο τραγούδι του Βασίλη που παίζεται από το ραδιόφωνο, και γίνεται αμέσως μεγάλη επιτυχία. Όλη η Ελλάδα παροτρύνει «ξέχνα ρε Μπίλι τη Φανή», τον νέο και πολλά υποσχόμενο τραγουδοποιό που κάνει την εμφάνισή του στην ελληνική μουσική σκηνή.

«Η Φανή»… νεογέννητη, το 1987:

Η κυκλοφορία του πρώτου δίσκου του Βασίλη Καζούλη και της «Φανής» ήταν αποτέλεσμα μιας ευτυχούς συγκυρίας. Ο τραγουδοποιός ανταποκρίνεται στο κάλεσμα του Διονύση Σαββόπουλου προς νέους τραγουδοποιούς να παρουσιάσουν δείγμα της δουλειά τους στην εκπομπή «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι» που επιμελείται και παρουσιάζει ο ίδιος στην ΕΡΤ. Ο Βασίλης στέλνει μια κασέτα με δικά του τραγούδια και ο Σαββόπουλος επιλέγει τη «Φανή» που ακούγεται από την εκπομπή. Ακολουθεί η μεσολάβηση του Σταμάτη Σπανουδάκη και ο Βασίλης περνάει την πόρτα του στούντιο.

«Η Φανή» στο “Ζήτω το ελληνικό τραγούδι” του Διονύση Σαββόπουλου:

Είναι υπαρκτό πρόσωπο η Φανή; Πάντως… «δεν τη λέγανε Φανή» απάντησε πρόσφατα και με νόημα ο δημιουργός του τραγουδιού. Αναφέρεται όμως σε πραγματική ιστορία που εκτυλίσσεται όταν ο ίδιος ήταν φοιτητής της ΑΣΟΕΕ.

«Η Φανή»… το 2021, στο “Μουσικό Κουτί”:

Από το 1987 και μέχρι σήμερα η «Φανή» στάθηκε αδύνατο να ξεχαστεί. «Έρχεται» και «ξανάρχεται» τραγουδισμένη από τον Βασίλη Καζούλη και βέβαια τους πολλούς φίλους του ανά την Ελλάδα, αποτελώντας «σήμα κατατεθέν» ενός από τους πιο σεμνούς, ευαίσθητους, ταλαντούχους και αγαπητούς τραγουδοποιούς που ξεπήδησαν από την ένδοξη μουσικά δεκαετία του 1980, δίπλα σε τραγούδια όπως τα «Αν ήσουν άγγελος», «Κάτι να γυαλίζει», «Αεροπλάνα», «Το τελευταίο» (…πλοίο για την Αμοργό) και άλλα.

Μέσα στο τζάκετ μου σκυφτός, γραμμή Βικτώρια Πειραιά
καθώς στριγγλίζουν οι γραμμές, κάτι μου καίει τα σωθικά

Οι φίλοι μου μου το ‘χαν πει ξέχνα ρε Μπίλι τη Φανή
όσο και να το θέλεις πια δεν πρόκειται να ξαναρθεί…

Φριχτές οι φάτσες γύρω μου και με κοιτούν ειρωνικά
όπως με κοίταζε κι αυτή πριν από μερικά λεπτά

Οι φίλοι μου μου το ‘χαν πει ξέχνα ρε Μπίλι τη Φανή
όσο και να το θέλεις πια δεν πρόκειται να ξαναρθεί…

Στο σπίτι ο δρόμος σκοτεινός παραπατάω στα σκαλιά
μες στο δωμάτιο μοναχός κι ο Ντίλαν να μου τραγουδά

Οι φίλοι μου μου το ‘χαν πει ξέχνα ρε Μπίλι τη Φανή
όσο και να το θέλεις πια δεν πρόκειται να ξαναρθεί…

Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια ταξιδεύουν: «Η Φανή» – Βασίλης Καζούλης

Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια όχι… και από 26/10/2020 νέα ονομασία: Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια ταξιδεύουν… Τι κι αν γράφτηκαν πριν από πολλά χρόνια, κάποια τραγούδια συνεχίζουν να  συγκινούν, να συντροφεύουν τις μικρές και μεγάλες στιγμές των ανθρώπων, να εκφράζουν τις αγωνίες, τον πόνο και τα όνειρά τους, να εμπνέουν τους αγώνες τους.

Η στήλη, χωρίς να διεκδικεί το αλάθητο ή τον τίτλο του «ειδικού», «παίζει» τραγούδια που γράφτηκαν για τον έρωτα, την αγάπη, το μεροκάματο, τη μετανάστευση, τον αγώνα για λευτεριά και για καλύτερη ζωή. Τραγούδια γραμμένα από ποιητές, αλλά κι από δημιουργούς που δεν διάβασαν ποτέ στη ζωή τους ποίηση… Ανασκαλεύοντας το παρελθόν και ψηλαφώντας την ιστορία τους, πότε γράφτηκαν, σε ποιες συνθήκες, από ποιους πρωτοτραγουδήθηκαν, ποιοι τα τραγουδούν στις μέρες μας.

Χωρίς διαχωρισμούς, χωρίς αποκλεισμούς, τραγούδια ελληνικά και «ξένα», με γνώμονα ότι, εκτός από το να θυμίζουν εικόνες από το παρελθόν, συναρπάζουν τις αισθήσεις, γεννούν συναισθήματα, εμπνέουν και συγκινούν σήμερα.

Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια ταξιδεύουν… Ακούστε τα όλα εδώ.