Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια ταξιδεύουν: «Μοιρολόι»
Το μοιρολόι της μάνας για το σκοτωμένο παιδί της. Ένα τραγούδι-θρήνος πάνω από το λευκό μάρμαρο που σφραγίζει τον άδικο χαμό κάθε γιου-κόρης, αδερφού, συγγενικού προσώπου, συντρόφου, φίλου.
Το μοιρολόι της μάνας για το σκοτωμένο παιδί της. Ένα τραγούδι-θρήνος πάνω από το λευκό μάρμαρο που σφραγίζει τον άδικο χαμό κάθε γιου-κόρης, αδερφού, συγγενικού προσώπου, συντρόφου, φίλου.
Για τη νέα γενιά, που τιμωρείται με κάθε ευκαιρία από εκείνους που χάραξαν και ορίζουν τις «ράγες» της ζωής μας. Για τους νέους και τις νέες που λοιδορούνται, συκοφαντούνται, τιμωρούνται από τους «κλειδούχους» της καθημερινότητάς μας. Που, όμως, όταν χρειαστεί, με κίνδυνο της ζωής τους, απλώνουν το χέρι για να σηκώσουν αυτόν που έπεσε. Και όταν έρθει η ώρα και η στιγμή θα δώσουν γροθιά στο μαχαίρι – όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν όταν οι συνθήκες το απαίτησαν και έχει καταγραφεί ανεξίτηλα στην Ιστορία – και θα γκρεμίσουν το σάπιο…
Το μοιρολόι
Μες στο κοιμητήρι αχ, μικρή βροχή
κάνε να μη σβήσει τούτο το κερί
κι ούτε ένα λουλούδι να μη μαραθεί
δεν τον σκοτώσαν έχει κοιμηθείΚι εσύ, αγέρα, πάψε πια να κλαις
δεν έχει φύγει ψέματα μου λες
μην κοιτάς το στήθος που ‘χει ματωθεί
δεν τον σκοτώσαν έχει κοιμηθείΖεστό σαν το ψωμί καθάριο σαν νερό
ένα παλληκάρι είκοσι χρονώ
ούτε που τ’ αφήσαν ν’ απολογηθεί
δεν τον σκοτώσαν έχει κοιμηθείΜαύρο κοιμητήρι πώς και να γενείς
κάμπος της ελπίδας και της προσμονής
ο αρχάγγελός μου έχει πια χαθεί
μου τον σκοτώσαν δε θα ξαναρθεί
Από τον δίσκο «Η Μαρία Φαραντούρη τραγουδάει Λιβανελί»* (1982). Περιλαμβάνει 12 τραγούδια σε μουσική του Τούρκου συνθέτη Ομέρ Ζουλφί Λιβανελί, και στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου, καθώς και ένα μουσικό θέμα για την ταινία «Το κοπάδι» του Γιλμάζ Γκιουνέι.
(*Η στήλη έχει ήδη παρουσιάσει τον «Μετανάστη», από τον ίδιο δίσκο. Στη σχετική ανάρτηση που μπορείτε να δείτε «πατώντας» στον ακόλουθο σύνδεσμο υπάρχουν λεπτομέρειες για την δημιουργία-κυκλοφορία του δίσκου «Η Μαρία Φαραντούρη τραγουδάει Λιβανελί»):
Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια ταξιδεύουν: «Μοιρολόι»: Μαρία Φαραντούρη, Ομέρ Ζουλφί Λιβανελί
Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια όχι… και από 26/10/2020 νέα ονομασία: Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια ταξιδεύουν… Τι κι αν γράφτηκαν πριν από πολλά χρόνια, κάποια τραγούδια συνεχίζουν να συγκινούν, να συντροφεύουν τις μικρές και μεγάλες στιγμές των ανθρώπων, να εκφράζουν τις αγωνίες, τον πόνο και τα όνειρά τους, να εμπνέουν τους αγώνες τους.
Η στήλη, χωρίς να διεκδικεί το αλάθητο ή τον τίτλο του «ειδικού», «παίζει» τραγούδια που γράφτηκαν για τον έρωτα, την αγάπη, το μεροκάματο, τη μετανάστευση, τον αγώνα για λευτεριά και για καλύτερη ζωή. Τραγούδια γραμμένα από ποιητές, αλλά κι από δημιουργούς που δεν διάβασαν ποτέ στη ζωή τους ποίηση… Ανασκαλεύοντας το παρελθόν και ψηλαφώντας την ιστορία τους, πότε γράφτηκαν, σε ποιες συνθήκες, από ποιους πρωτοτραγουδήθηκαν, ποιοι τα τραγουδούν στις μέρες μας.
Χωρίς διαχωρισμούς, χωρίς αποκλεισμούς, τραγούδια ελληνικά και «ξένα», με γνώμονα ότι, εκτός από το να θυμίζουν εικόνες από το παρελθόν, συναρπάζουν τις αισθήσεις, γεννούν συναισθήματα, εμπνέουν και συγκινούν σήμερα.
Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια ταξιδεύουν… Ακούστε τα όλα εδώ.
