Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια ταξιδεύουν: «Πώς να σωπάσω»
“Πώς να με κάνουν να τον δω
τον ήλιο μ’ άλλα μάτια;
Στα ηλιοσκαλοπάτια
μ’ έμαθε η μάνα μου να ζω…”
Το 1972 κυκλοφορεί από την Columbia ο δίσκος «Διόνυσε καλοκαίρι μας» με εννιά τραγούδια σε μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, στίχους των Κώστα Κινδύνη, Δημήτρη Χριστοδούλου, Βασίλη Ανδρεόπουλου, Α. Μάτεσι, Α. Κορτέση και ερμηνευτές τον Νίκο Ξυλούρη και την Αφροδίτη Μάνου.
Από τα πιο γνωστά τραγούδια του δίσκου τα διαχρονικά «Αυτόν τον κόσμο τον καλό», «Γυρνάν αμίλητα παιδιά» και το «Πώς να σωπάσω» που σφράγισε με την μοναδική και ανεπανάληπτη ερμηνεία του ο αξέχαστος λαϊκός τροβαδούρος και λυράρης, Νίκος Ξυλούρης, «η λεβέντικη και άδολη καρδιά της Κρήτης», όπως είπαν γι’ αυτόν οι συμπατριώτες του κι όσοι τον έζησαν.
«Πώς να σωπάσω» – Νίκος Ξυλούρης
Την ίδια χρονιά, ο Νίκος Ξυλούρης συνεργάζεται επίσης με τον Γιάννη Μαρκόπουλο στην «Ιθαγένεια» (στίχοι K. X. Μύρη) ερμηνεύοντας ανάμεσα σε άλλα σπουδαία τραγούδια το «Γεννήθηκα» και το «Χίλια μύρια κύματα» και θα λάβει μέρος στη θρυλική παράσταση «Το μεγάλο μας τσίρκο», του Ιάκωβου Καμπανέλλη, στο θέατρο «Αθήναιον», με την Τζένη Καρέζη και τον Κώστα Καζάκο. Μέσα από τις ιστορικές αναφορές και τα τραγούδια του έργου, εκφράζεται το τεταμένο αντιδικτατορικό κλίμα, το οποίο θα οδηγήσει στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Τη μουσική και τα τραγούδια της παράστασης συνέθεσε ο Σταύρος Ξαρχάκος και τους στίχους έγραψε ο Ιάκωβος Καμπανέλλης.
«Διόνυσε καλοκαίρι μας» – Ο δίσκος
Ο ποιητής και στιχουργός Κώστας Κινδύνης (1932-1998), έχει συνεργαστεί με σπουδαίους συνθέτες χαρίζοντάς μας πολλά γνωστά και όμορφα τραγούδια που αντέχουν στο χρόνο. Με τον Γιάννη Γλέζο («Η Ελένη του Μάη», «Nα ‘χα τη δύναμη» κ.ά.), τον Γιάννη Σπανό («Μια φορά μονάχα φτάνει», «Σύννεφα πλατιά» κ.ά.), τον Σταύρο Ξαρχάκο στο δίσκο «Διόνυσε καλοκαίρι μας», τον Μίμη Πλέσσα («Εδώ τελειώνει ο ουρανός», «Τι κρίμα» κ.ά.), τον Σταύρο Kουγιουμτζή («Kόκκινο φουστάνι», «Φορτηγό», «Κατά Ματθαίον Πάθη» κ.ά.) και άλλους.
Πώς να σωπάσω μέσα μου
την ομορφιά του κόσμου;
Ο ουρανός δικός μου
η θάλασσα στα μέτρα μουΠώς να με κάνουν να τον δω
τον ήλιο μ’ άλλα μάτια;
Στα ηλιοσκαλοπάτια
μ’ έμαθε η μάνα μου να ζω…Στου βούρκου μέσα τα νερά
ποια γλώσσα μου μιλάνε
αυτοί που μου ζητάνε
να χαμηλώσω τα φτερά;
Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια όχι… και από 26/10/2020 νέα ονομασία: Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια ταξιδεύουν… Τι κι αν γράφτηκαν πριν από πολλά χρόνια, κάποια τραγούδια συνεχίζουν να συγκινούν, να συντροφεύουν τις μικρές και μεγάλες στιγμές των ανθρώπων, να εκφράζουν τις αγωνίες, τον πόνο και τα όνειρά τους, να εμπνέουν τους αγώνες τους.
Η στήλη, χωρίς να διεκδικεί το αλάθητο ή τον τίτλο του «ειδικού», «παίζει» τραγούδια που γράφτηκαν για τον έρωτα, την αγάπη, το μεροκάματο, τη μετανάστευση, τον αγώνα για λευτεριά και για καλύτερη ζωή. Τραγούδια γραμμένα από ποιητές, αλλά κι από δημιουργούς που δεν διάβασαν ποτέ στη ζωή τους ποίηση… Ανασκαλεύοντας το παρελθόν και ψηλαφώντας την ιστορία τους, πότε γράφτηκαν, σε ποιες συνθήκες, από ποιους πρωτοτραγουδήθηκαν, ποιοι τα τραγουδούν στις μέρες μας.
Χωρίς διαχωρισμούς, χωρίς αποκλεισμούς, τραγούδια ελληνικά και «ξένα», με γνώμονα ότι, εκτός από το να θυμίζουν εικόνες από το παρελθόν, συναρπάζουν τις αισθήσεις, γεννούν συναισθήματα, εμπνέουν και συγκινούν σήμερα.
Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια ταξιδεύουν… Ακούστε τα όλα εδώ.