Θα είναι σαν να έχουν πάει αλλά δεν θα έχουν πάει στη Eurovision. 10 τραγούδια που δεν έβγαλαν διαβατήριο.

Συνεχίζουμε με 10 ακατέργαστα διαμάντια χαλίκια. Τραγούδια που είτε έπεσαν ηρωικά στα πεδία των ελληνικών τελικών, είτε ακόμα επιλέχτηκαν αλλά κόπηκαν τελευταία στιγμή από την υποχθόνια και βλοσυρή γραφειοκρατία της ΕΡΤ.

Ακολουθούν, χωρίς ιδιαίτερη σειρά, μερικές από τις πιο απάλευτες επίδοξες συμμετοχές της χώρας μας.

Θέμης Αδαμαντίδης – Σαρανταπέντε κοπελιές (1982)

Το τραγούδι, του σχετικά συμπαθούς Θέμη Αδαμαντίδη, επελέγη να εκπροσωπήσει τη χώρα μας στο διαγωνισμό εκείνης της χρονιάς, πρώτης «γεμάτης» του ΠΑΣΟΚ στα πράγματα αλλά έφαγε πόρτα τελευταία στιγμή από την ΕΡΤ με το αιτιολογικό του «χαμηλού επιπέδου του θεσμού». Ναι, οκ, αλλά το τραγούδι ήταν ταμάμ.

Δημοσθένης – Αν δεν αγαπήσεις δε θ’ αγαπηθείς (1997)

Ο ευρέως άγνωστος «Δημοσθένης» ήταν ο δημιουργός του θρυλικού ύμνου «Ελλάδα χώρα του φωτός» το ’93. Το 1997 λοιπόν έφτασε πάλι στην πηγή όμως αυτή τη φορά δεν ήπιε νερό. Αν και το τραγούδι, που μεταξύ μας είναι αρκετά πιο κάτω από το έπος της Καίτης Γαρμπή, πήρε το χρίσμα της ΕΡΤ σε κλειστή προεπιλογή τελικά δεν ταξίδεψε στο εξωτερικό. Φήμες κάνουν λόγο ότι ο δημιουργός ζήτησε, ως «φτασμένος» πλέον καλλιτέχνης, να το ερμηνεύσει ο ίδιος, κάτι που δεν έγινε δεκτό από τους ιθύνοντες.

Αγγελική Μπαζίγου – Μια κουκλίτσα απ’ την Ιαπωνία

Χαρακίρι.

Φλώρα Θεοδώρου, Ερμιόνη Κομνηνού, Γιάννης Κόκκινος, Τόλης Κόκκινος – Pension Sweet Home (Πανσιόν Σουήτ Χομ, 2002)

Δεν έχω πάει ποτέ Erasmus αλλά αν κρίνω από το κομμάτι αυτό πρέπει να είναι μια πολύ οδυνηρή εμπειρία.

Αγγελική Μπαζίγου – Χικ (1988)

Δεν είναι κάποιο ψευδώνυμο, υποκοριστικό ή αρκτικόλεξο. Η ερμηνεύτρια προσποιείται ότι έχει λόξυγκα πάνω στη σκηνή.

Τζικ Ναγκασιάν – Παρατηρώ (1991)

Το παλικάρι τα δίνει όλα, σε μια ερμηνεία-κατάθεση ψυχής.

Σαμπρίνα – Camera (2003)

Πολύ πριν τα Wikileaks και τις καταγγελίες για την NSA και το Facebook η Σαμπρίνα δι-είδε τον κίνδυνο για τα προσωπικά δεδομένα και την ιδιωτική μας ζωή και τόλμησε να το εκφράσει δημόσια. Δυστυχώς το μήνυμα της δεν έφτασε στην Ευρώπη, γι’ αυτό ζούμε τώρα αυτά που ζούμε.

Μάριον Γεωργίου – Can’t Escape (Κάντ Εσκέιπ, κυριολεκτικά, 2003)

Ένα μόλις κλικ κάτω απ’ τον γίγαντα (κυριολεκτικά) του είδους Ευάγγελο Βενιζέλο σε αγγλική προφορά, η Μάριον επιχειρεί δυνατά με ένα ένα σκυλοτράνς αριστούργημα

Δημήτρης Λασκαρίδης – Σαντορίνη (2001)

Άνετος, στυλάτος, αεράτος. Το τραγούδι δεν είναι τραγούδι και η ερμηνεία δεν είναι ερμηνεία αλλά η προσπάθεια είναι όλα τα λεφτά.

Στέλιος Σταυράκης – Μάθημα Ελληνικών (1987)

Γεια σου καλημέρα, γεια σου καληνύχτα, γεια σου καλενότσες

Πείτε μας αν εξαντλήσαμε το κιτσόμετρο ή αν αφήσαμε τρανταχτές μορφές του έξω, σχολιάζοντας κάτω απ’ το άρθρο στην ιστοσελίδα ή στα σόσιαλ μήντια της Κατιούσα.

Συνέχεια στο αφιέρωμα με το τελευταίο, διαφορετικό, μέρος: 10 φορές που δεν ντραπήκαμε που βλέπουμε Eurovision.

Θυμηθείτε εδώ τα προηγούμενα μέρη

Τα 10 “καλύτερα” “Rock” τραγούδια ενός κατεξοχήν αντιρόκ διαγωνισμού
Οι 10 πιο καλτ/βλαχομπαρόκ ελληνικές συμμετοχές στη Eurovision
10 (από τα πιο) εξόφθαλμα (από τα πολλά) παρόμοια (sic) τραγούδια της Eurovision
Τα 10+1 πιο απάλευτα/κιτς ξένα τραγούδια της Eurovision