«Θάνο δεν θα μας χωρέσει ο Βύρωνας. Σε αγαπάμε»…
«Στις 7 και 8 Ιουνίου στον Βύρωνα θα πραγματοποιηθεί μια “αναδρομική έκθεση” τραγουδιών μου με όσους περπάτησαν μαζί μου. Τραγούδια κοινού αισθήματος, τραγούδια που πορεύτηκαν με τον καθένα αλλά και με όλους μαζί στη διάρκεια 50 χρόνων που εργάζομαι πάνω στο έντεχνο νεοελληνικό τραγούδι… »
Με δυο μεγάλες συναυλίες του Θάνου Μικρούτσικου την Πέμπτη 7 και την Παρασκευή 8 του Ιούνη 2018, στις 9 το βράδυ, ξεκινάει φέτος το φεστιβάλ «Στη σκιά των βράχων» των Δήμων Βύρωνα Δάφνης-Υμηττού στο θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη».
Πρώτο ταξίδι για το φετινό καλοκαίρι… έτυχε ναύλος για τον Βύρωνα. Με τα τραγούδια που σημάδεψαν και συντροφεύουν τρεις γενιές στις κοινές αγωνίες τους, στους αγώνες τους, αλλά και στις προσωπικές τους στιγμές. Τα τραγούδια του αγαπημένου μας Θάνου, που εκφράζουν τον καθέναν από μας ξεχωριστά αλλά και όλους μαζί. Κι ενώ η Ελλάδα ταξιδεύει πληγωμένη, ταξιδεύουμε και εμείς μαζί αντιστεκόμενοι στη βαρβαρότητα των καιρών. Και το τραγούδι μάς βοηθάει να συνεχίσουμε με δύναμη στους δύσκολους καιρούς.
Ο Θάνος Μικρούτσικος παρέλαβε το τραγούδι μας από τα χέρια μεγάλων συνθετών και διεύρυνε τα όρια του. Δούλεψε πάνω σε κείμενα σπουδαίων ποιητών και μελοποίησε στιχουργούς που ανανέωσαν τη φόρμα του έντεχνου νεοελληνικού τραγουδιού. Ο κατάλογος μακρύς και χωρίς τέλος. Ρίτσος, Καβάφης, Σεφέρης, Μπρεχτ, Χικμέτ, Μαγιακόφσκι, Αναγνωστάκης, Καββαδίας αλλά και Αλκαίος, Ελευθερίου, Νικολακοπούλου, Τριπολίτης, Ιωάννου…
Είναι λοιπόν αυτά τα τραγούδια που γεννήθηκαν απ’ αυτές τις συμπράξεις που θ΄ ακουστούν τις δυο βραδιές στον Βύρωνα.
ΘΑΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ «όσοι περπάτησαν μαζί μου»
Την Πέμπτη 7 και την Παρασκευή 8 του Ιούνη, ο Θάνος Μικρούτσικος ανεβαίνει με τους φίλους του στον Βύρωνα.
Τραγουδούν: Χαρούλα Αλεξίου, Ρίτα Αντωνοπούλου, Χρήστος Θηβαίος, Κώστας Θωμαΐδης, Γιάννης Κότσιρας, Γιώργος Μεράντζας, Μανώλης Μητσιάς, Γιώργος Νταλάρας, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Μίλτος Πασχαλίδης, Μαριάννα Πολυχρονίδη.
Αλλά ας δώσουμε το λόγο στον ίδιο τον Θάνο Μικρούτσικο:
«Θέλω να ευχαριστήσω το Φεστιβάλ του Βύρωνα για την απόφασή του να ξεκινήσουν φέτος οι παραστάσεις του με δυο συναυλίες όπου θα ακουστεί ένα μεγάλο μέρος των τραγουδιών μου αλλά και τον Μάνο Τρανταλλίδη που είχε εδώ και μήνες αυτή την ιδέα. Είμαι ιδιαιτέρως συγκινημένος και υπάρχουν πολλοί λόγοι. Θα μείνω όμως στο πιο σημαντικό. Κι αυτός είναι ότι θα βρεθώ στη σκηνή με πρόσωπα που περπάτησαν μαζί μου όλα αυτά τα χρόνια του ταξιδιού και της περιπέτειάς μου στο τραγούδι. Το σκέφτηκα, τους τηλεφώνησα κι όλοι άνοιξαν την αγκαλιά τους. Μια η απάντηση: «Θα είμαι εκεί, με όποιο τρόπο θέλεις». Σας ευχαριστώ όλους και τον καθένα χωριστά. Θα αρχίσω από την αρχή.
Με τη σειρά που σας γνώρισα:
Βασίλη Παπακωνσταντίνου, πάντα θα θυμάμαι τη στιγμή που πρωτοσυναντηθήκαμε στην Ομόνοια, καλοκαίρι του ΄74 και θα κουβαλάω την ζεστασιά της χειραψίας μας για πάντα. Αλλά και τη φωνή σου που σκίζει τις δεκαετίες άφθαρτη. Μας αναπτερώνεις το ηθικό και συνομιλείς ήδη με την τέταρτη γενιά. Βασίλη μου, μύθος για όλους, αγαπημένος για μένα.
Γιώργο Μεράντζα, απίθανε Φούλη στα στάδια και στις Βρυξέλλες. Γιώργο της «Δίκοπης ζωής» που έκλεισε κιόλας σαράντα χρόνια. Η ερμηνεία σου δεν θα ξεπεραστεί ποτέ. Φίλος, συνοδοιπόρος και στα δύσκολα ταξίδια.
Κώστα Θωμαΐδη, η φωνάρα της οικογένειας κι ας διαμαρτύρεσαι πως σου δίνω τα περίεργα. Αυτά που κάναμε μαζί μένουν ανεξίτηλα εντός μου. Μεγάλες οι ερμηνείες σου στη «Σονάτα του Σεληνόφωτος», στον «Γέρο της Αλεξάνδρειας» και σε τόσα άλλα. Να είσαι γερός Κωστάκη.
Μανώλη Μητσιά, είσαι εσύ που έκανες όλη την Ελλάδα να τραγουδάει με μια πιρόγα φεύγεις και γυρίζεις ο κύριος υπεύθυνος για όσους χόρεψαν στη γη των Βησιγότθων. Έκανες όλη την Ελλάδα να μερακλώνει τραγουδώντας ποίηση. Θα επαναλάβω αυτό που μου είπε ο Αλκαίος το 2006 όταν άκουσε από το τηλέφωνο το πρώτο τραγούδι από το «Υπέροχα μονάχοι». Θάνο αν δεν υπήρχε ο Μητσιάς θα έπρεπε να τον εφεύρουμε. Μανώλη ευτυχώς υπήρξες για μένα.
Χαρούλα Αλεξίου, πριγκίπισσά μου αγαπημένη. Πώς να μιλήσω γι’ αυτά που έχεις κάνει, για όλα όσα έχεις εκφράσει με τη φωνή σου που είναι θάλασσα και βουνό μαζί. Μπήκες σε όλα τα σπίτια και μίλησες με όλους. Μοναδικό. Το σχοινί που μας έδεσε στην δεκαετία του ΄80 ήταν πολύ γερό και δεν έσπασε ποτέ. Σ΄ ευχαριστώ για όλα γλυκιά μου.
Γιώργο Νταλάρα, είσαι εκείνος που περισσότερο απ’ όλους τους τραγουδιστές έκανες το ελληνικό τραγούδι γνωστό σε ολόκληρο τον κόσμο. Συνεχιστής των μεγάλων ερμηνευτών της προηγούμενης γενιάς βοήθησες καταλυτικά να τραγουδηθούν και να αγαπηθούν τραγούδια σπουδαίων συνθετών από πολλές γενιές νεοελλήνων. Και μόνο αυτό θα έφτανε για να είναι τιμή που θα βρεθούμε μετά από τόσο καιρό στη σκηνή μαζί. Αλλά υπάρχει και κάτι άλλο. Ο τρόπος σου τους τελευταίους μήνες με έκαναν να αναθεωρήσω πολλά για τις σχέσεις των ανθρώπων και την ίδια τη ζωή. Και σ΄ ευχαριστώ Γιώργο και γι’ αυτό.
Χρήστο Θηβαίε, το 2000 συναντηθήκαμε και το 2002 ταξιδέψαμε μαζί με τον Άμλετ στη Σελήνη υπό βροχήν. Αυτό μας ένωσε. Ένα ταξίδι στο φεγγάρι. Τι να πω για την φωνή σου αλλά και την τραγουδοποϊία σου. Μοναδική περίπτωση. Έτοιμη πάντα για σπουδαία πράγματα. Μην σταματήσεις να πετάς.
Γιάννη Κότσιρα, σε παρακολουθούσα από την αρχή, σε γνώρισα στη σκηνή το 2005 αλλά είναι τα τελευταία χρόνια που συνειδητοποίησα τα τεράστια χαρίσματά σου. Φωνητικά κατάγεσαι από τον αξεπέραστο Γρηγόρη Μπιθικώτση και είσαι γεννημένος για πολύ μεγάλα πράγματα. Τώρα είναι η ώρα σου. Όσο βάρβαρη κι αν είναι η εποχή, περιμένω να σ΄ ακούσω να διαλύσεις το σύμπαν. Άσε που είσαι ψυχούλα.
Μίλτο Πασχαλίδη, οι τραγουδοποιοί της δεκαετίας του ΄80 προχώρησαν παρά πέρα το τραγούδι μας. Οι τραγουδοποιοί της δεκαετίας του ΄90 συνέχισαν αυτό τον δρόμο. Εσύ στο τιμόνι. Το 2008 αλλά κυρίως το 2016 και τι δεν είδαν τα μάτια μου πάνω στη σκηνή μαζί σου. Η επικοινωνία σου με τον κόσμο απίστευτη. Τους τραβάς σαν μαγνήτης αλλά με τους δικούς σου όρους. Και εξακολουθείς να μας δίνεις εξαιρετικά τραγούδια και μεγάλες ερμηνείες. Το μέλλον σου ανήκει αγαπημένε μου φίλε.
Ρίτα Αντωνοπούλου, είμαι περήφανος που έκανες τα πρώτα ουσιαστικά βήματα μαζί μου. Είσαι πολύ μεγάλη ερμηνεύτρια και έβαλες πλώρη να μετρηθείς με τις μεγάλες φωνές του τραγουδιού μας. Παίξε στο γήπεδό σου και δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα. Και εγώ πάντα δίπλα σου.
Μαριάννα Πολυχρονίδη, το 2016 σε συνάντησα στον Καββαδία και σχεδόν αμέσως κατάλαβα ότι έχεις προνομιακό χώρο και μπορείς να τον διευρύνεις. Και τους επόμενους μήνες δεν διαψεύστηκα. Θέλει δουλειά πολλή, αλλά αυτό το ταξίδι είναι τόσο γοητευτικό που πρέπει να το κάνεις. Η ζωή άλλωστε αξίζει όταν ξεπερνάμε τις δυνατότητές μας και κατακτάμε τη μια κορυφή μετά την άλλη.
Το έργο και αυτήν τη φορά θα παιχτεί με μένα στη σκηνή…
Ανάμεσα σε πρόβες και στούντιο ο Θάνος Μικρούτσικος ανταποκρίθηκε άμεσα στην πρόσκληση του Ριζοσπάστη να μιλήσει για αυτές τις δύο μοναδικές συναυλίες:
«Στις 7 και 8 Ιουνίου στον Βύρωνα θα πραγματοποιηθεί μια “αναδρομική έκθεση” τραγουδιών μου με όσους περπάτησαν μαζί μου. Τραγούδια κοινού αισθήματος, τραγούδια που πορεύτηκαν με τον καθένα αλλά και με όλους μαζί στη διάρκεια 50 χρόνων που εργάζομαι πάνω στο έντεχνο νεοελληνικό τραγούδι. Είμαι ευγνώμων σε αυτούς τους 11 τραγουδιστές γιατί μου δάνεισαν το κύρος και το ταλέντο τους, με συνέπεια το τραγούδι μου να φτάσει στα χείλη και στην ψυχή του κόσμου και μάλιστα πολλές φορές σε τρεις τουλάχιστον γενιές.
Η Αλεξίου, ο Νταλάρας, ο Μητσιάς, ο Παπακωνσταντίνου θα είναι εκεί.
Μαζί και ο Μεράντζας με τον Θωμαΐδη. Αλλά και η νεότερη γενιά με τον Κότσιρα, τον Πασχαλίδη, τον Θηβαίο, καθώς και οι δυο τελευταίες ανακαλύψεις μου, η Αντωνοπούλου και η Πολυχρονίδη. Όλοι τους ήταν συγκινητικοί. Όταν τους το πρότεινα σαν να είχαν συνεννοηθεί. “Ό,τι θες, όποτε θες, όπου θες”. Είναι σπουδαίο να βλέπεις τα χρόνια να περνάνε και τα αγαπημένα πρόσωπα να είναι πάντα δίπλα σου.
Αλλά αυτό το “όσοι περπάτησαν μαζί μου” αφορά επίσης και τον κόσμο που με ακολουθεί. Χτες βράδυ έξω από το σπίτι μου, μου φώναξε ένας νέος πάνω σ’ ένα μηχανάκι “Θάνο δεν θα μας χωρέσει ο Βύρωνας. Σε αγαπάμε”. Αυτή η οικειότητα και ο σεβασμός που μου δείχνουν απλοί άνθρωποι διαφορετικών γενεών με συγκινεί και με κάνει ευτυχισμένο. Όπως άλλωστε συνέβη πρόσφατα και με την “Καντάτα για τη Μακρόνησο” που παρουσίασα για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ.
Στο Βύρωνα θα τα δώσω όλα. Γιατί “το έργο και αυτή τη φορά θα παιχτεί με μένα στη σκηνή”».