Θλίψη για το ελληνικό τραγούδι! Πέθανε ο λαοφιλής ρεμπέτης Αγάθωνας!

Ο κόσμος του ελληνικού τραγουδιού πενθεί τον χαμό του σπουδαίου ρεμπέτη Αγάθωνα Ιακωβίδη, που έφυγε από τη ζωή στα 65 χρόνια του, από ανακοπή καρδιάς! Όπως μεταδίδει η ιστοσελίδα Thestival, ο Αγάθωνας έχασε ξαφνικά τη ζωή του τα ξημερώματα της Τετάρτης και ενώ βρισκόταν στο σπίτι του, στον Ευαγγελισμό Λαγκαδά, λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Θεσσαλονίκη.

Ο Αγάθωνας γεννήθηκε το 1955 κι ήταν γέννημα-θρέμμα Σαλονικιός, αλλά οι γονείς του ήταν πρόσφυγες από τη Μικρασία και του έδωσαν την πρώτη επαφή και γνωριμία με τα ρεμπέτικα τραγούδια. Στην εφηβεία του άρχισε να ασχολείται με τη μουσική κι έμαθε σταδιακά όλα τα έγχορδα όργανα του είδους: κιθάρα, μπαγλαμά, ούτι, μπουζούκι, τζουρά, μάντολα, μαντολίνο. Κάνει εν μέσω χούντας την πρώτη εμφάνισή του σε μπουάτ της Θεσσαλονίκης και αφοσιώνεται αποκλειστικά στη ρεμπέτικη μουσική που τον εκφράζει και αγάπησε μέσα από τη σπάνια συλλογή δίσκων που είχε στη διάθεσή του.

Στα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης οργανώνεται για ένα διάστημα στο ΚΚΕ, ενώ παράλληλα δημιουργεί το “Ρεμπέτικο Συγκρότημα Θεσσαλονίκης”, ξεκινάει τις συναυλίες και ηχογραφεί τους πρώτους του δίσκους. Ακολουθεί η κάθοδος στην Αθήνας και ένα πλήθος συνεργασιών με δημοφιλείς λαϊκούς μουσικούς, πριν επιστρέψει στη γενέτειρά του, την ίδια χρονιά που παντρεύεται την Εριφύλη Χοντολίδου, με την οποία αποκτούν μαζί έναν γιο, που συμμετέχει στις συναυλίες του πατέρα του.

Έκτοτε η Θεσσαλονίκη γίνεται η βάση του για τις συναυλίες που δίνει στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Ενώ ο ίδιος αξιοποιεί το σπάνιο αρχείο του, για να ερμηνεύσει και να επανεκτελέσει παλιά, ξεχασμένα ρεμπέτικα τραγούδια, εκτός από τις γνωστές λαϊκές επιτυχίες.

Το ευρύ κοινό τον μαθαίνει από τη συμμετοχή του στο θεσμό της Γιουροβίζιον, όταν αποδέχεται την πρόσκληση των Κόζα Μόστρα και δίνει ένα ιδιαίτερο πάντρεμα του ρεμπέτικου με νεότερους ήχους, που κερδίζει το κοινό της Ευρώπης και κατακτά την τιμητική έκτη θέση.

Εμείς όμως τον γνωρίζαμε πολύ καιρό πριν, από τη σταθερή και αδιάλειπτη συμμετοχή του στα Φεστιβάλ της ΚΝΕ, όπου κρατούσε το γλέντι μέχρι πρωίας στη λαϊκή σκηνή, μαζί με τους μουσικούς του.

Ο ίδιος ποτέ δεν έκρυψε τις πολιτικές του πεποιθήσεις. Πρόσφατα, είχε δηλώσει για την επέτειο των 100 χρόνων από την ίδρυση του ΚΚΕ.

100 χρόνια ΚΚΕ. Να τα κάνει 200 και μετά βλέπουμε.

Όταν αποφάσισα στο στρατό σε ποιο κόμμα να ανήκω, αποφάσισα ότι θα είμαι στο ΚΚΕ. Με το που απολύθηκα, το 1978, οργανώθηκα στην οργάνωση «Στέφανος Βελδεμίρης» (σ.σ. ΚΟΒ του ΚΚΕ στη Δυτική Θεσσαλονίκη) και για κάποια χρόνια ήμουν ορεξάτος και ενεργός. Λόγω της δουλειάς όμως στη συνέχεια αδρανοποιήθηκα, όμως παρέμεινα απλός ψηφοφόρος μέχρι και σήμερα.

Πιστεύω ότι ο κόσμος πρέπει να καταλάβει επιτέλους το συμφέρον του, να σταματήσει να κοιτάει κοντόφθαλμα και να δει το μέλλον στο ΚΚΕ. Πόσο άλλο πρέπει να ταλαιπωρηθεί;

Εύχομαι η νέα γενιά να τραβήξει μπροστά και να ανοίξει το δρόμο για την προκοπή του τόπου και του λαού.

Στο Κόμμα εύχομαι να γίνει πιο εξωστρεφές.

Δυστυχώς έχει κατέβει ένα βίντεο, όπου δήλωνε ανοιχτά τι ψηφίζει, προχωρώντας και σε άλλες εύστοχες-προφητικές εκτιμήσεις για την πολιτική κατάσταση της χώρας.

Όπως φαίνεται στην επίσημη σελίδα του στο Facebook, οι τελευταίες του καλλιτεχνικές εμφανίσεις είχαν κι αυτές κινηματικό χαρακτήρα, με τη συναυλία που έδωσε στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου, εν μέσω καραντίνας, για τους γιατρούς και τους νοσηλευτές, αλλά και την παρουσία του -μέσω διαδικτύου- σε μια συναυλία της Εργατικής Λέσχης Νέας Σμύρνης, για την υποστήριξη του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου.

Οι πρώτες πληροφορίες λένε πως δε θα γίνει κηδεία, λόγω της ειδικής συγκυρίας με τον κορονοϊό και τα σχετικά μέτρα για τις δημόσιες συναθροίσεις. Αν ισχύει αυτό, δυστυχώς ο λαός της Θεσσαλονίκης -και όχι μόνο- δε θα έχει την ευκαιρία να αποχαιρετήσει τον λαοφιλή καλλιτέχνη, που σκόρπιζε κέφι και χαμόγελα σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, τα τραγούδια του, οι εμφανίσεις του, οι εύστοχες κρίσεις του και πάνω από όλα ο γνήσιος λαϊκός χαρακτήρας του, θα μας συντροφεύουν για πάντα ως ανάμνηση.

Δείτε ακόμα:

Το ΚΚΕ αποχαιρετά τον Αγάθωνα: “Στήριζε πάντα την πάλη του ΚΚΕ για ένα δίκαιο κόσμο ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές…”