Το κακό που οι άνδρες κάνουν τους ακολουθεί στη ζωή τους: 31 χρόνια από την κυκλοφορία του Seventh Son Of A Seventh Son

Εδώ και αρκετά χρόνια, η μέταλ ζει περισσότερο την εποχή του “σαν σήμερα”, παρά το ιδιο το “σήμερα”. Ρετρολαγνεία, έλλειψη δημιουργικότητας, αδυναμία των σύγχρονων ειδών να συγκινήσουν όπως τα παλιότερα, ατολμία της ίδιας της μουσικής βιομηχανίας, στρέφουν κοινό, κριτικούς, ακόμα και μπάντες στο να αναπολούν πολύ πιο συχνά το παρελθόν απ’ ό,τι παλιότερα, που δεν υπήρχε ανάγκη για κάτι τέτοιο.

Παρ’ όλα αυτά, κάποιες επέτειοι είναι υπερβολικά σημαντικές για να τις παραβλέψεις. 11 Απριλίου του 1988 λοιπόν, κυκλοφόρησε ο έβδομος δίσκος των Iron Maiden, που έμελλε να είναι και ο μοναδικός concept. Με αυτό το δίσκο, οι Maiden ολοκληρώνουν την “ατμοσφαιρική-prog” περίοδό τους, που είχε ξεκινήσει με το Somewhere in Time του 1986, η οποία ενώ στην αρχή ξένισε κοινό και κριτικούς, κέρδισε το σημαντικότερο στοίχημα, αυτό του χρόνου.

Καθαρά μουσικά, οι Maiden δεν σχεδίασαν σχεδόν τίποτα, σε αντίθεση με ό,τι έκαναν στο παρελθόν και αυτό λειτούργησε υπέρ τους στο τελικό αποτέλεσμα, το οποίο ειναι πραγματικά απίστευτο. Οκτώ φοβερές συνθέσεις, η μία καλύτερη από την άλλη, υπέροχα θέματα και μελωδίες σε κάθε κομμάτι, με το ομώνυμο κατά τη γνώμη μου να είναι η κορυφή του δίσκου, αλλά και ίσως το καλύτερο τραγούδι που έγραψαν ποτέ. Το Seventh Son of a Seventh Son είναι ο μοναδικός Maiden δίσκος που δεν έχει ούτε μισό μέτριο τραγούδι, ούτε ένα περιττό δευτερόλεπτο μουσικής. Η οποία μουσική δένει τέλεια με το ψυχρό, “παγωμένο” εξώφυλλο του δίσκου (πάντα το artwork παίζει σημαντικότατο ρόλο στις κυκλοφορίες των maiden). Τέσσερα τραγούδια (τα μισά του δίσκου), κυκλοφόρησαν σε σινγκλάκια, τα οποία πήγαν όλα στο βρετανικό τοπ 10, ενώ ο ίδιος ο δίσκος έκατσε στην κορυφή των charts, κάνοντας τρομερή επιτυχία παγκοσμίως.

Στιχουργικά, ο δίσκος ασχολείται με τη ζωή του seventh son of a seventh son, ενος αγοριού που γεννιέται με υπερφυσικές δυνάμεις, τόσο που ο θεός και ο διάβολος ενδιαφέρονται να τον πάρουν με το μέρος τους. Δηλαδή, με την πάλη του καλού ενάντια στο κακό (όπως και κάθε maiden δίσκος, σύμφωνα με τα μέλη της μπάντας). Ο seventh son στο τέλος αρνείται και το καλό και το κακό, απαρνούμενος και τις ίδιες τις δυνάμεις του. Στην κοινή περιοδεία των Maiden με τους Queensryche, o Bruce Dickinson παραδέχτηκε ότι το concept των Queensryche (το αριστουργηματικο Operation: Mindcrime, που θα το πιάσουμε στο στόμα μας μια άλλη φορά), ήταν πιο συμπαγές και σαφές από αυτό του Seventh Son.

Ο δίσκος αυτός σηματοδοτεί το τέλος της κλασικής σύνθεσης των Iron Maiden (Harris, Dickinson, Murray, Smith, McBrain), με την οποία είχαν κυκλοφορήσει τέσσερεις σπουδαίους δίσκους την περίοδο 1984-88 (Piece of Mind, Powerslave, Somewhere in Time, Seventh Son of a Seventh Son). Ο Smith αποχωρεί μετά το τέλος της περιοδείας, μπαίνει ο Gers, οι Maiden αλλάζουν σχετικά ύφος και μπαίνουν σε μια παρατεταμένη περίοδο καλλιτεχνικής παρακμής, από την οποία βγαίνουν το 1999, με το υπερεπιτυχημένο reunion τους. Από τότε και μέχρι σήμερα, ζουν μια δεύτερη ακμή, τηρουμένων των αναλογιών, έχοντας κυκλοφορήσει πέντε δίσκους και κάνοντας εκτεταμένες περιοδείες, γεμίζοντας μεγάλα στάδια παγκοσμίως και παραμένοντας ακόμα και σήμερα το μεγαλύτερο όνομα στη μέταλ, μαζί με τους Metallica.

Seventh Son όμως δεν ξανάβγαλαν ποτέ. 31 χρόνια μετά την κυκλοφορία του, ο δίσκος αυτός παραμένει άφθαρτος από το χρόνο και αξεπέραστος όχι απλά από τους ίδιους, αλλά και από το σύνολο σχεδόν της μέταλ μουσικής. Η κορυφαία στιγμή της καριέρας του κορυφαίου μέταλ συγκροτηματος.

Sniper