Το Σφάλμα – Μην ακούς τι θα σου πουν

μεγάλη αντίφαση, και πώς να την ξεμπλέξω,
να προσπαθώ να ζήσω σ’ έναν κόσμο που θέλω να καταστρέψω

Ο Ανέμης μας λέει σχετικά.

βγάζω το συγκεκριμένο κομμάτι από το συρτάρι για να εκφράσω τη διαμαρτυρία μου σε σχέση τον τρόπο με τον οποίο τα μέσα χειρίζονται την επικαιρότητα, από τις α π ε ρ γ ί ε ς για το ν ο μ ο σ χ έ δ ι ο – έκτρωμα για τα εργασιακά μέχρι τα πρόσφατα αποτρόπαια γεγονότα έμφυλης β ί α ς κατά γυναικών. ζητώ συγνώμη για την όποια αυτοαναφορικότητα. ευχαριστώ το φίλο numberless για το beat και τη φιλία του, καλή δύναμη σε κάθε άνθρωπο που α γ ω ν ί ζ ε τ α ι.

στίχοι

μην ακούς τι θα σου πουν, μη φοβάσαι το χιονιά
στα παράθυρα θα βγουν να καλύψουν το φονιά
μην ακούς τι θα σου πουν, κοίτα μια παραξενιά…
τα παιδιά μας αντιδρούν. τι ντροπή στη γειτονιά!

ότι μου μάθανε για ‘αγνό’, το περιφρονώ.
σβήνω τα τσιγάρα μου στον ουρανό
γράφω στίχους για να τους δω πάνω σε πανό
και δε ματαιοπονώ, φτύνω πόνο, άρα είναι επόμενο
μέχρι να βρω το δρόμο μου γαμήθηκα,
υποτίμησα και υποτιμήθηκα
ξέρω τι ‘πουλά’, μα λέω άλλα
με στενεύει η θηλιά
ποιος θα απεργήσει όταν φοβάται και να πιάσει δουλειά;
έχουμε πόλεμο και η πλευρά μου χάνει.
δεν είμαι αλάνι, απλά όποιος δεν πολεμήσει θα πεθάνει.
χαμηλώσαμε τις απαιτήσεις,
μέχρι το ‘γάμησέ τα’ φτάνουν πια οι συζητήσεις
και ‘πού θα πάμε διακοπές φέτος;
σε οργανωμένο ή σε free να ‘μαι πιωμένος σαν τους εγγλέζους;’
καχύποπτος με αγώνες μαζικούς,
‘δε θα κατέβω, γάμησέ το, έχω θέμα με τα εσθέτικς’

μην ακούς τι θα σου πουν, μη φοβάσαι το χιονιά
στα παράθυρα θα βγουν να καλύψουν το φονιά
μην ακούς τι θα σου πουν, κοίτα μια παραξενιά…
τα παιδιά μας απεργούν. τι ντροπή στη γειτονιά!

δε φτάνει μια θέα για να νιώσω ρομαντικά.
ας μιλάμε και για τα σημαντικά!
γεμίσαμε κομμάτια εφετζίδικα, σαν καλλυντικά
και δεν ξέρω αν τα φράγκα δίνουν ελαφρυντικά
αυτό είναι για τα παιδιά στην πλατεία
που ‘χουνε μάθει από τα γκλομπ την αστική δημοκρατία
αυτό είναι και για τα παιδιά στη δουλειά
που τα καρφώσανε στη γη μα θα πετάξουν σαν πουλιά!
για μαθητές και τα παιδιά των σχολών,
έρμαια της τρέλας καταπιεστικών γονιών
μα και για όσους δεν έχουνε μπαμπά να τους πληρώνει,
και αύριο δεν ξέρουν τι σκατά τους ξημερώνει…
η ζωή δεν έχει οδηγίες χρήσης,
πούλα το αμά πεινάς, απλά μην το χαρίσεις!
μα αυτό είναι για όσες δεν μείνανε στις αντιρρήσεις
και συναντιέμαι στις περιφρουρήσεις

δεν έχω χρόνο να μισώ τους πάντες όσο τους αρμόζει
να ‘χω να λέω μετά: ‘πέθανα μόνος, μα αναμάρτητος’
κάνω τη θλίψη μου προτάσεις και ραπάρω
μήπως κάποια μέρα με πληρώσει και ρεφάρω
δεν άλλαξαν πολλά από παλιά
οι στίχοι μας τοιχογραφίες κατα παραγγελιά του βασιλιά
κι άμα το μόντελινγκ δεν είναι το αντικείμενό σου,
γύρνα βίντεο κλιπ και παίζεις σε ριάλιτι δικό σου
καλημέρα. ψηνόμουν τόσο να σε συναντήσω
ταξίδεψα λαθραία και είμαι με ύπνο καραβίσιο
σόρι που δεν περίμενα για αργότερα,
οι σχέσεις μας αξίζουν περισσότερα γενικότερα
άμα σε βρούνε μόνο σε βαράν στο ψαχνό
σε θέλουν απομονωμένο, στάλα στον ωκεανό,
μα η κουλτούρα έχει ρίζες και προπάτορες,
έχει αντάρτες, έχει ακόμα μαύρους πάνθηρες!
τώρα μας ντύνουν σαν καρικατούρες των φτωχών,
προς τέρψιν βαριεστημένων μικροαστών..
δεν παίζουν άπλυτα πολλά στο νεροχύτη μου,
σάπισε η πόλη ή με ξεγελά η μύτη μου;
δεν ξέρω αν φταίει το hip-hop, να αλλάξω μέσο,
ή αν χάλασα ο ίδιος εκ των έσω.
μεγάλη αντίφαση, και πώς να την ξεμπλέξω,
να προσπαθώ να ζήσω σ’ έναν κόσμο που θέλω να καταστρέψω

Κάνε subscribe για να μην χάνεις τις νέες κυκλοφορίες
https://bit.ly/2Z5T5Lw​​​​

παραγγελίες φούτερ/φανζίν/cd στο λινκ:
https://forms.gle/i9LwGYxamQwmYRzp6

Credits Κομματιού:
παραγωγή, mix, master – numberless
στίχοι, εικόνα, arrangement – το σφάλμα

Follow “Numberless” on:
https://www.instagram.com/c_numberless/
https://www.facebook.com/drnumbermrless

Follow “Το Σφάλμα” on:
https://www.instagram.com/tosfalma/​​​​
https://soundcloud.com/anemistiri​​​