Υπεραστικοί – Παυλέας: Intercity 62 – Στον δρόμο του αγώνα τιμάμε τους νεκρούς μας

Στίχοι – Κείμενα: Υπεραστικοί
Μουσική: Υπεραστικοί – Παυλέας (JazzMatazz)
Ηθοποιοί: Τάσος Ράπτης – Σοφία Κ.
Ηχοληψία – Μίξη ήχου: Γιωργής Νταβαρίνος – Παυλέας (JazzMatazz)

Ακουστικές και ηλεκτρικές κιθάρες, βιολιά, ηλεκτρονικά, programming, φωνητικά, αμανές (αντρική φωνή): σύνθεση και εκτέλεση: Παυλέας (JazzMatazz)

Τραγουδοποιία, κλασική κιθάρα, φωνή, φωνητικά: Υπεραστικοί

Ευχαριστούμε την Αγγελική Σπυριδάκη που επιμελήθηκε τις δεύτερες φωνές, έκανε φωνητικά και έγραψε τον αμανέ (γυναικεία φωνή).

Η φωτογραφία στο βίντεο αλιεύτηκε από το διαδίκτυο. Ευχαριστούμε τον δημιουργό της.

«Intercity 62»
“Μειώνουμε τις κοινωνικές δαπάνες για τους Οργανισμούς Κοινής Ωφέλειας και πουλάμε στο ιδιωτικό κεφάλαιο τους κερδοφόρους τομείς τους… τα «φιλέτα»…
«Απελευθερώνουμε» τις μεταφορές, προωθώντας την ενιαία αγορά των σιδηροδρόμων.
Ενισχύουμε τη μετατροπή της χώρας σε διαμετακομιστικό κέντρο.
Γινόμαστε ανταγωνιστικοί: μειώνουμε το προσωπικό και τους μισθούς, εντατικοποιούμε την εργασία, ανατρέπουμε τις προϋπάρχουσες εργασιακές σχέσεις, καταργούμε τα δρομολόγια που δεν είναι κερδοφόρα.
Κάνουμε το «πακέτο» ελκυστικό για τον ιδιώτη «στρατηγικό επενδυτή».
Αντίπαλός μας, το βαθύ κράτος του αναχρονισμού. Θα καταπολεμήσουμε, επιτελικώ τω τρόπω, τις νησίδες που αντιστέκονται στον εκσυγχρονισμό.
Στρατηγική μας, η στρατηγική της ευρωπαϊκής μας οικογένειας: κατάτμηση, εμπορευματοποίηση, ιδιωτικοποίηση, ανταγωνιστικότητα, κερδοφορία…
Έτσι διασφαλίζουμε μεταφορές με το χαμηλότερο δυνατό κόστος.
Η σχέση κόστους/οφέλους είναι το παν… το παν…
Μιλούν οι συνδικαλιστές για ελλείψεις στον τομέα της ασφάλειας. Είναι συκοφάντες. Και θα υποστούν τις συνέπειες του νόμου.
Εγγυόμαστε την ασφάλεια στη μεταφορά εμπορευμάτων και εμπορευμάτων… Συγγνώμη…, και προσώπων…
«Είναι ντροπή, και ντρέπομαι, που θέτετε θέματα ασφαλείας… και θα ήθελα να ανακαλέσετε αμέσως. Είναι ντροπή… διασφαλίζουμε την ασφάλεια»”.

Με σκοτεινά τα μάτια να στάζουνε οργή,
με τα σφιγμένα χείλη να οπλίζουν την κραυγή,
στις ράγες που σκεπάζει η στάχτη κι η σκουριά,
στης αγοράς την κόψη, διαλέγοντας μεριά,
μετράμε τους νεκρούς μας.

“Καλλιτέχνη της πείνας, δάσκαλε της απαξίωσης, φοιτητή της αγωνίας, αυτές θα είναι οι λέξεις σου: ιδιωτικοποίηση, ανταγωνισμός, αξιολόγηση, πειθάρχηση, κέρδος.
Γράψε το ποίημα του νικητή κόσμου μας… Με τη σιωπή σου.
Θα δημοπρατούμε τη ζωή σου ηλεκτρονικά, και θα σωπαίνεις. Θα σε παρακολουθούμε με υπερσύγχρονα μέσα, και θα σωπαίνεις. Η ασφάλειά σου στις ράγες του κόσμου μας θα εξαρτάται από μία χειροκίνητη δρομολόγηση, από ένα σκουριασμένο κλειδί, από μία μονή, χωρίς πείρα βάρδια,… και θα σωπαίνεις. Στον κόσμο μας θα σωπαίνεις”.

“Εργάτη της υποταγής, στον ιδιωτικοποιημένο κόσμο μας είσαι ελεύθερος. Ελεύθερος να πουλάς φθηνά την εργατική σου δύναμη. Ελεύθερος να παράγεις υπεραξία. Ελεύθερος να γίνεσαι αναλώσιμος, να σωπαίνεις, να ζεις με κουπόνια, και να πεθαίνεις με εισιτήριο.
Αυτή θα είναι η λέξη σου: εκμετάλλευση.
Γράψε το ποίημα του νικητή κόσμου μας… Με το αίμα σου.
Τι ψελλίζεις; Ταξική πάλη; Η ταξική πάλη είναι προνόμιο της τάξης μας. Στον πόλεμο αυτόν μόνο εμείς θα πολεμάμε”.

Αγκάθια στην ανάσα, ακίδες στην καρδιά,
στα ματωμένα χνάρια που κάρπισαν φωτιά,
παλεύοντας στον βούρκο που σκέπασε τη γη
που ερείπια και συντρίμμια μάς δίνει για ζωή,
μετράμε τους νεκρούς μας.

“«Απελευθερώνουμε» τις μεταφορές. Ταξίδεψε ελεύθερα στις ράγες του κόσμου μας. Άφησε την ασφάλειά σου στο «αόρατο χέρι» της αγοράς… Τα εμπορεύματα θα μεταφέρονται ταχύτατα και με το χαμηλότερο δυνατό κόστος… «Πάρε, αν φτάσεις».
«Όλα δείχνουν πως το δράμα οφείλεται, δυστυχώς, κυρίως, σε τραγικό ανθρώπινο λάθος».
Στον κόσμο μας, στον κόσμο του κεφαλαίου, θα σωπαίνεις.
Οι νεκροί σου… τα κέρδη μας…
Συγγνώμη…”.

Με χρέος να λυγίσει του κέρδους το κεντρί,
με τα όρια του καιρού μας στο σώμα σαν πληγή,
με θέληση ατσάλι, το δίκιο μας βουνό
που το άγιο μίσος θρέφει μέσα στη στενωπό,
μετράμε τους νεκρούς μας, μετράμε τους νεκρούς.
Στον δρόμο του αγώνα τιμάμε τους νεκρούς.

Υπεραστικοί
Μάρτης – Απρίλης 2023