Πέθανε ο ηθοποιός Γιώργος Κοτανίδης
Ο δημοφιλής ηθοποιός είχε ενεργό συμμετοχή στον αντιδικτατορικό αγώνα, επανειλημμένες φυλακίσεις και βασανιστήρια, αλλά τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του απομακρύνθηκε από τις πολιτικές ιδέες της νιότης του.
Ο δημοφιλής ηθοποιός και σκηνοθέτης Γιώργος Κοτανίδης άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 74 ετών, βυθίζοντας στο πένθος τον καλλιτεχνικό κόσμο. Το τελευταίο διάστημα αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας και νοσηλευόταν στην εντατική μονάδα με ειλεό.
Ο Γιώργος Κοτανίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στις 5 Φεβρουαρίου 1945, αλλά πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στη Δράμα, όπου είχαν καταφύγει παλιότερα οι γονείς του σαν πρόσφυγες. Ο πατέρας του ήταν αξιωματικός του Εθνικού Στρατού στον Εμφύλιο και όταν επέστρεψε από τον πόλεμο, του έφερε δώρο έναν κόκκινο μπερέ, από τους μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού…
Ασχολήθηκε πρώτη φορά με το θέατρο ως φοιτητής της Κτηνιατρικής του ΑΠΘ, όπου πέρασε παρά τη θέλησή του, λόγω επιμονής των γονιών του. Καταπιάστηκε με το φοιτητικό θέατρο και την Κινηματογραφική Σχολή του Ιδρύματος, παράλληλα όμως ανέπτυξε πολιτική δράση και ήταν μάρτυρας της στιγμής της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη -που την βίωσε μία ημέρα πριν τα γενέθλιά του.
Μετά την επιβολή της δικτατορίας, μετέβη στην Αθήνα, όπου τελείωσε τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Συμμετείχε στη δημιουργία του “Ελεύθερου Θεάτρου”, όπου παρέμεινε ως τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Έκτοτε συνεργάστηκε με διάφορους θιάσους και σκηνοθέτες, ερμηνεύοντας πολλούς σημαντικούς ρόλους σε όλα τα θεατρικά είδη.
Πρόσφατα δείγματα της δουλειάς του στο θέατρο είναι οι παραστάσεις Το δείπνο (2018), Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα (2013), Πρόβα νυφικού (2014), Περικλής (2011), Δυτική αποβάθρα (2014). Ωστόσο, η τελευταία γεύση που έμεινε σε αρκετούς, ήταν η παράστασή του “Ομπίντα” για τις τελευταίες στιγμές του Νίκου Ζαχαριάδη που είχε σοβαρές πολιτικές και καλλιτεχνικές αδυναμίες, χωρίς να δικαιώσει τις προσδοκίες.
Ο Κοτανίδης υπηρέτησε και τη μεγάλη οθόνη, σε ελληνικές και διεθνείς κινηματογραφικές παραγωγές. Πήγε στο Φεστιβάλ Καννών με “Το Κορίτσι της Μάνης”, έγραψε το σενάριο της ταινίας “Πάμπτωχοι Α.Ε.”, ενώ εξίσου χαρακτηριστική στιγμή ήταν και ο ρόλος του στην ταινία του Περράκη “Βίος και Πολιτεία”, στο “Μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλι” και πολλές άλλες.
Εμφανίστηκε αρκετές φορές στη μικρή οθόνη, σε σειρές της ΕΡΤ και σε αρκετούς γκεστ ρόλους, τα πρώτα χρόνια της ιδιωτικής τηλεόρασης. Παράλληλα ασχολήθηκε και με τη συγγραφή, ενώ τη δεκαετία του ’80 είχε συμμετάσχει στη δημιουργία του εκδοτικού “Ιθάκη”, με εκδόσεις καλλιτεχνικού περιεχομένου.
Ο Κοτανίδης είχε ενεργό συμμετοχή στον αντιδικτατορικό αγώνα κι υπέστη φυλακίσεις και βασανιστήρια, ενώ ήταν παρών και ενεργός στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Δήλωνε ευτυχισμένος που δήλωσε παρών στην εποχή του, θεωρούσε όμως “ξεφτίλα” τις σημερινές καταλήψεις, γιατί διεκδικούν το δικαίωμα να καταργήσουν την παιδεία…
Αρχικά ήταν ενταγμένος στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά (ΕΚΚΕ), τις τελευταίες δεκαετίες είχε όμως διαφορετική πορεία, ενώ είχε πάρει θέση υπέρ του “ΝΑΙ” στο πρόσφατο δημοψήφισμα του ’15. Ο ίδιος είχε τοποθετηθεί αυτοκριτικά στη νεανική του πορεία, τόσο στην Αριστερά όσο και στο “Ελεύθερο Θέατρο” στο βιβλίο του “Όλοι μαζί τώρα”, που είχε χαρακτήρα προσωπικών του απομνημονευμάτων.
Μπορείτε να δείτε εδώ όσα λέει στην κάμερα, ως μαρτυρία, για τη σχέση του με τον Χ. Μπίστη (ιστορικό στέλεχος του ΕΚΚΕ) σε ένα αφιέρωμα στη μνήμη του τελευταίου. Ο Κοτανίδης συμμετείχε ταυτόχρονα στο ΕΚΚΕ και το “Ελεύθερο Θέατρο” (που δημιουργήθηκαν παράλληλα), αργότερα όμως έλεγε πως η συμμετοχή σε ένα κόμμα ή μια “σέχτα”, σε κάνει να υπερασπίζεσαι τα λάθη της, υποτάσσοντας την ελευθερία σου…