Ρένα Παγκράτη – Ήταν φάση το κορίτσι…

Η Ρένα Παγκράτη ήταν μια ταλαντούχα ηθοποιός που κατάλαβε από πολύ μικρή τι θέλει να γίνει στη ζωή της, και την τερμάτισε όταν έμεινε μακριά από αυτό που αγαπούσε και της έδινε οξυγόνο, γράφοντας μόνη της τον τραγικό επίλογο.

Γεννήθηκε στη Δάφνη το 1949, αλλά είχε καταγωγή από την Κέρκυρα. Θεωρήθηκε παιδί-θαύμα συμμετέχοντας στο θίασο της Λαμπέτη, σε παιδικές παραστάσεις κι άλλα καλλιτεχνικά θεάματα. Σπούδασε στη δραματική σχολή Θεοδοσιάδη και στα 20 χρόνια της, συμμετείχε στη ραδιοφωνική παραγωγή της ΥΕΝΕΔ “Τα παραμύθια της θείας Λένας”.

Έγινε μέλος του μουσικού συγκροτήματος “Νοστράδαμος”, λίγο πριν τη διάλυσή του. Εκεί την γνώρισε ο Δαλιανίδης και την καθιέρωσε στο σίριαλ “Λούνα Παρκ”, στο ρόλο της “χίπισσας”, στο πλευρό του Διονύση Παπαγιαννόπουλου. Αυτή η επιτυχία όμως την “στοίχειωσε” και την ακολουθούσε στην υπόλοιπη καριέρα της, αφού οι περισσότεροι ρόλοι που της πρότειναν ήταν χτισμένοι πάνω στον “ελαφρύ” χαρακτήρα που ερμήνευσε.

Έκανε τα πρώτα της βήματα στο σινεμά σε μια ταινία της Βλαχοπούλου, αλλά η καταξίωση ήρθε στις αρχές της δεκαετίας του 80′, δίπλα στο Στάθη Ψάλτη, με τις κλασικές ταινίες του Δαλιανίδη: “Καμικάζι αγάπη μου”, “Βασικά Καλησπέρα σας”, “Έλα να αγαπηθούμε Ντάρλινγκ”, οι πιο γνωστές εξ αυτών. Εκεί έδειξε παράλληλα και τις φωνητικές της δυνατότητες, αφήνοντας ως γλυκιά ανάμνηση πιασάρικα τραγουδάκια, που -μολονότι απλοϊκά- ακούγονται ευχάριστα μέχρι σήμερα, όπως το “είναι φάση το αγόρι”.

Πολλοί συνδέουν λανθασμένα αυτές τις κινηματογραφικές επιτυχίες με την εποχή της βιντεοκασέτας που ακολούθησε, στο δεύτερο μισό της δεκαετίας -τη δεύτερη τετραετία της αλλαγής. Στην πραγματικότητα, η Παγκράτη συμμετείχε σε ελάχιστες τέτοιες -πχ “η Μαντόνα από τη Δραπετσώνα”- ενώ για πολλά χρόνια δυσκολευόταν να βρει δουλειές και να βγάλει τα προς το ζην, μολονότι παρέμενε πολύ δημοφιλής.

Τη δεκαετία του 90′, οι μόνες περιπτώσεις που προέκυψαν, βάζοντας άδοξο επίλογο στην αξιόλογη καριέρα της, ήταν ένας προσωπικός της δίσκος με τραγούδια, και μια γκεστ εμφάνιση στη Λάμψη του Φώσκολου (και σε ένα σόου του Παπαδάκη), που δεν ήταν αρκετά όμως για να την βάλουν από το οικονομικό τέλμα και να αποτρέψουν το τέλος.

Αυτό το έγραψε μόνη της, στο σπίτι της, στα 49 της χρόνια, και το ιατρικό πόρισμα έλεγε φαρμακευτική δηλητηρίαση. Στην επιστολή που άφησε περιέγραφε την ανέχεια στην οποία ζούσε και το παράπονό της, γιατί κανείς από τους συναδέλφους της δεν ήθελε να την προσλάβει.

Οι περισσότεροι την θυμούνται για τους κωμικούς ρόλους της, ως ένα γελαστό ξανθό κορίτσι, που “είχε φάση”. Λίγοι όμως μαντεύουν τι μπορεί να κρύβει το χαμόγελο ενός ηθοποιού και τι μπορεί να περνάει πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας. Και αυτό δεν αφορά ασφαλώς μόνο τη Ρένα Παγκράτη, που είναι απλώς μία από τις πιο τραγικές περιπτώσεις.