Από την Αντιγόνη στη Μήδεια στο θέατρο “Άλφα” – Και οι 10 ήταν εξαιρετικές
Άλλος ένας ύμνος προστίθεται στο μουσείο των διαχρονικών ύμνων για τη γυναίκα. Αν δε ξέρετε λεπτομέρειες κάποιας από τις τραγωδίες, μη νοιάζεστε. Θα “πάρετε” την ουσία τους ξεκούραστα εκεί.
Ας μην τις κολακέψουμε. Ας πούμε μόνο ότι και οι 10 ήταν εξαιρετικές. Εξαιρετικές όπως τις εμπνεύστηκαν οι πρώτοι τους δημιουργοί. Εξαιρετικές όπως τις σκέφτηκε και τις σκηνοθέτησε ο Κώστας Γάκης. Εξαιρετικές όπως τις ενσάρκωσε η Μαρία Παπαφωτίου (και οι δέκα… Μαρίες ήταν υπέροχες). Εξαιρετικές όπως τις τραγούδησαν η Ίρις Κανδρή κι η Στέλλα Ζιοπούλου, σε μουσική Κώστα Γάκη – Στέλλας Ζιοπούλου. Μέχρι να “ταξιδέψετε” από την Αντιγόνη και το “χρέος” της, έως τη Μήδεια και την παιδοκτονία, θα συναντήσετε κι άλλες οκτώ γυναίκες της αρχαίας τραγωδίας. Την Ιφιγένεια, τη Ελένη, την Κλυταιμνήστρα, την Κασσάνδρα, την Αγαύη, την Ιοκάστη, την Εκάβη και την Ηλέκτρα.
Θα βουτήξετε μέσα σε σκέψεις (δικές σας ή του “ποιητή” δεν παίζει κάποιο ρόλο) για την αυτοθυσία, την ομορφιά, το φόνο του πατέρα, της μάνας, ακόμα και των παιδιών, την αιμομιξία, το ξεριζωμό, τη θεϊκή παρέμβαση και πάντα (από τότε μέχρι ακόμα και σήμερα) τη θέση της γυναίκας μέσα σ’ ένα σκληρά πατριαρχικό, ανδροκρατούμενο κόσμο. Αυτό ψάχνει κι ο ποιητής (χωρίς εισαγωγικά) Κώστας Γάκης, που παίζει στο θέατρο τον… εαυτό του. Με απορία, με λατρεία, με θαυμασμό για τη γυναίκα. Σχεδόν με απόγνωση που δεν είναι εύκολο να δει και να καταλάβει (όπως κι όλοι μας άλλωστε) τις “πολλές μάσκες” πίσω από το πρόσωπο μιας γυναίκας που φοράει μια μάσκα. Άλλος ένας ύμνος προστίθεται στο μουσείο των διαχρονικών ύμνων για τη γυναίκα. Αν δεν ξέρετε λεπτομέρειες κάποιας από τις τραγωδίες, μη νοιάζεστε. Θα “πάρετε” την ουσία τους ξεκούραστα εκεί.
Μην τυχόν και θεωρήσετε ότι κάνω τον κριτικό ή κάτι τέτοιο. Εγώ γράφω… εντελώς “γιατί έτσι”, τη γνώμη μου. Κι αυτή είναι η γνώμη μου. Στο τέλος εκείνοι υποκλίθηκαν στο χειροκρότημά μας κι εμείς υποκλιθήκαμε στα ταλέντα τους. Μπορείτε να το κάνετε κι εσείς.
Παίζεται ακόμα στο θέατρο ΑΛΦΑ, κάθε Σάββατο 9:15 το βράδι και κάθε Κυριακή στις 6 μ.μ.
Υ.Γ. Τη συζήτηση που κάναμε φεύγοντας “αφού υπάρχουν τόσο όμορφες και ποιοτικές παραστάσεις, τι πάει και βλέπει ο κόσμος σε κάτι “άλλες” σκηνές”, την έχουμε κάνει κι άλλες φορές και φέτος. Εμείς δε βρήκαμε ακόμα την απάντηση. Εσείς ψάξτε λίγο αυτές τις παραστάσεις. Κι όμως… υπάρχουν. Και παίζονται για σας.