Θέατρο τη Δευτέρα: «10 μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο» του Τζον Ριντ
Το δύσκολο εγχείρημα, να μεταφερθεί στη σκηνή ένα βιβλίο όπως το «10 μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο» του Τζον Ριντ, που συμπυκνώνει τα νοήματα και τα γεγονότα της Μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, ανέλαβαν και έφεραν σε πέρας με επιτυχία η Θεατρική Ομάδα και η Τομεακή Οργάνωση Καλλιτεχνών της ΚΝΕ
Αναμφισβήτητα αποτελεί δύσκολο εγχείρημα να μεταφερθεί στη σκηνή ένα βιβλίο όπως το «10 μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο» του Τζον Ριντ, έργο που συμπυκνώνει τα νοήματα και τα γεγονότα της Μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, στη Ρωσία του 1917. Ένα βιβλίο για το οποίο ο ίδιος ο Λένιν είχε πει: «Θα ήθελα το βιβλίο αυτό να κυκλοφορήσει σε εκατομμύρια αντίτυπα και να μεταφραστεί σε όλες τις γλώσσες, γιατί δίνει μια αληθινή και με εξαιρετική ζωντάνια γραμμένη εξιστόρηση των γεγονότων, τα οποία είναι τόσο βασικά για να κατανοηθεί τι είναι προλεταριακή επανάσταση, τι είναι δικτατορία του προλεταριάτου».
Το εγχείρημα ανέλαβαν και έφεραν σε πέρας με επιτυχία η Θεατρική Ομάδα και η Τομεακή Οργάνωση Καλλιτεχνών της ΚΝΕ, που κατάφεραν να δημιουργήσουν και να παρουσιάσουν, στην επέτειο των 100 χρόνων από την Οχτωβριανή, μια παράσταση με φρέσκια σκηνοθετική ματιά, χιούμορ και γλώσσα σύγχρονη που ζωντάνεψε μπροστά στα μάτια των θεατών το νόημα της φράσης: «Όλη η εξουσία στα σοβιέτ μας!».
Μέσα από το έργο παρουσιάζονται τα γεγονότα που προηγήθηκαν, από το 1914, την πτώση του τσάρου, τις κυβερνήσεις που συγκροτήθηκαν στη συνέχεια, τα γεγονότα του Φλεβάρη του 1917, του Ιούλη και φυσικά τις «Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο».
Συντελεστές της παράστασης μιλώντας κατά τη διάρκεια των πολύωρων προβών στον Ριζοσπάστη (Κυριακή 12 Νοέμβρη 2017) επεσήμαναν ότι στόχος τους ήταν να αποφύγουν την αφηγηματική παρουσίαση κι έτσι δουλεύοντας το κείμενο έστησαν μια θεατρική διασκευή με διαλόγους. Στη θεατρική παράσταση προβάλλονται παράλληλα σε βίντεο κορυφαίες στιγμές της επανάστασης και περιλαμβάνονται ρώσικα τραγούδια που ερμηνεύει η Ανθή Τατσιούλη.
«Ο Μιχάλης, που ενσαρκώνει τον Τζ. Ριντ, αλλά και ο Γιώργος που «παίζει» τον μπολσεβίκο, μιλούν για τη συμμετοχή τους στην καλλιτεχνική αυτή προσπάθεια: «Νιώθουμε όλοι ότι είμαστε φορτωμένοι με τη σημαντική αυτή παρακαταθήκη. Πρόκειται για ένα ιστορικό κείμενο και εμείς κάναμε όλοι μας μια βουτιά στα βαθιά. Δουλεύουμε σκληρά, άοκνα και είμαστε αποφασισμένοι να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό, ώστε το κοινό που θα παρακολουθήσει την παράσταση να νιώσει ότι ζει τις “Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο”».
Θέατρο τη Δευτέρα: «10 μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο» του Τζον Ριντ, από την Θεατρική Ομάδα και την Τομεακή Οργάνωση Καλλιτεχνών της ΚΝΕ
Όπως είπε η Σοφία Μωυσίδου, μέλος της ΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, το συγκεκριμένο βιβλίο του Τζ. Ριντ επιλέχθηκε γιατί ο συγγραφέας ήταν μάρτυρας των γεγονότων. Καταφέρνει να τα παρουσιάσει μέσα από ένα εξαιρετικό λογοτεχνικό κείμενο που ταυτόχρονα αποτελεί πολιτικό και ιστορικό ντοκουμέντο.
«Η θεατρική αυτή προσπάθεια αποτελεί μια μορφή απόδοσης τιμής σε όλους όσοι πρωταγωνίστησαν στα γεγονότα», είπε και πρόσθεσε: «Καθήκον μας είναι μείνουμε πιστοί στα οράματα της μεγάλης Οκτωβριανής Επανάστασης που άλλαξε τη ροή της Ιστορίας και άνοιξε το δρόμο για να γίνει πραγματικότητα η κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της και να εξαλείψει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Μέσα από αυτήν τη θεατρική παράσταση απαντάμε ότι θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε και να έχουμε βαθιά την πεποίθηση ότι οι 10 μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο θα ξανάρθουν και θα τις ζήσουμε».
Δείτε την παράσταση:
Η Κατιούσα αγαπάει το θέατρο και προβάλλει κάθε Δευτέρα από τις σελίδες της μια σειρά από ξεχωριστά έργα που βρίσκονται «αποθηκευμένα» στο πλούσιο Αρχείο της ΕΡΤ, καθώς και άλλες παραστάσεις.
Για πολλά χρόνια «Το θέατρο της Δευτέρας» που προβαλλόταν από την κρατική ΕΡΤ αποτελούσε μια όαση πολιτισμού στο άνυδρο τηλεοπτικό (και όχι μόνο) τοπίο της εποχής, που καθήλωνε κάθε βδομάδα μπροστά στους δέκτες τους χιλιάδες τηλεθεατές.
Οι μεγαλύτεροι συγγραφείς του κόσμου, αλλά και πολλοί νεότεροι, Έλληνες και ξένοι, έργα του κλασικού και νεότερου ρεπερτορίου, δοσμένα από σημαντικούς θεατράνθρωπους κι ερμηνευμένα από μερικούς από τους καλύτερους ηθοποιούς που γέννησε αυτός ο τόπος, πέρασαν από τις ασπρόμαυρες και στη συνέχεια έγχρωμες οθόνες των τηλεοράσεων κι έφεραν κοντά στο θέατρο έναν κόσμο που δεν του δινόταν άλλου τύπου κίνητρα (ούτε λόγος για την απαραίτητη παιδεία…), για να προσεγγίσει, να απολαύσει και ν’ αγαπήσει τη συγκεκριμένη μορφή τέχνης.
