Θέατρο τη Δευτέρα: «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω» του Ντάριο Φο

Η κωμωδία του σπουδαίου Ιταλού θεατρικού συγγραφέα,  ηθοποιού, σκηνογράφου και σκηνοθέτη Ντάριο Φο «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω», αναφέρεται στην Ιταλία της δεκαετίας του 1970, αλλά είναι επίκαιρη και για τη σημερινή Ελλάδα. Το έργο κοινωνικής διαμαρτυρίας και ταυτόχρονα φάρσα, ξορκίζει τα κακώς κείμενα.

Ο Ντάριο Φο γράφει πολιτικό θέατρο, αναπτύσσοντας διαλεκτικά το θέμα που δραματοποιεί. Στο «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω» μας μιλά για την επανάσταση των απλών ανθρώπων, των εργατών, όταν η ακρίβεια έχει φτάσει στο απροχώρητο, όταν μαζικές απολύσεις ή μειώσεις ωραρίου και αμοιβών έχουν γίνει καθημερινές και η ζωή έχει γίνει δυσκολότερη από ποτέ. Ο ένας μετά τον άλλο, οι ήρωες του έργου υψώνουν το ανάστημα και τη φωνή τους: «Ακριβαίνετε εσείς τα πράγματα; Ε, κι εμείς, λοιπόν, δεν τα πληρώνουμε, τα “απαλλοτριώνουμε”. Μας κάνετε τη ζωή μας δυσβάσταχτη; Σας κάνουμε τη δική σας δύσκολη».

O σπουδαίος Ιταλός θεατρικός συγγραφέας, ηθοποιός, σκηνογράφος και σκηνοθέτης Ντάριο Φο

Η παράσταση πρωτοπροβλήθηκε στην τηλεόραση (ΕΡΤ2) το 1986 σε θεατρική σκηνοθεσία  Στέφανου Ληναίου και τηλεοπτική σκηνοθεσία Κώστα Κατσαρόπουλου. Μετάφραση: Άννα Βαρβαρέσσου – Τζόγια, μουσική σύνθεση Βασίλης Δημητρίου.

Παίζουν οι ηθοποιοί με τη σειρά που εμφανίζονται: Έλλη Φωτίου, Χριστίνα Στόγια, Στέφανος Ληναίος, Σταύρος Ξενίδης, Δημήτρης Πετράτος, Ζαφείρης Γαλάνης, Γιώργος Καρμάτης.

«Η άγνοια είναι η βάση της αδικίας. Σήμερα πρέπει να εκμεταλλευτούμε το γεγονός ότι εμείς οι άλλοι, οι θεατράνθρωποι, οι διανοούμενοι, οι ηθοποιοί, έχουμε το δικαίωμα του λόγου και τη δυνατότητα να ενημερώνουμε τους νέους. Εχουμε το χρέος να αφηγούμαστε τη ζωή. Γιατί αυτό που μου προξενεί τη μεγαλύτερη εντύπωση είναι η βαθιά άγνοια που επικρατεί. Ιδιαίτερα οι νέοι δεν έχουν ιδέα για το τι συμβαίνει, για τις φρικαλεότητες που διαπράττονται στο όνομα του κρατικού συμφέροντος», έλεγε ο Ντάριο Φο.

Η Κατιούσα αγαπάει το θέατρο και προβάλει κάθε Δευτέρα από τις σελίδες της μια σειρά από ξεχωριστά έργα που βρίσκονται «αποθηκευμένα» στο πλούσιο Αρχείο της ΕΡΤ.

Για πολλά χρόνια «Το θέατρο της Δευτέρας» που προβαλλόταν από την κρατική ΕΡΤ αποτελούσε μια όαση πολιτισμού στο άνυδρο τηλεοπτικό (και όχι μόνο) τοπίο της εποχής, που καθήλωνε κάθε βδομάδα μπροστά στους δέκτες τους χιλιάδες τηλεθεατές.

Οι μεγαλύτεροι συγγραφείς του κόσμου, αλλά και πολλοί νεότεροι, Έλληνες και ξένοι, έργα του κλασικού και νεότερου ρεπερτορίου, δοσμένα από σημαντικούς θεατράνθρωπους κι ερμηνευμένα από μερικούς από τους καλύτερους ηθοποιούς που γέννησε αυτός ο τόπος, πέρασαν από τις ασπρόμαυρες και στη συνέχεια έγχρωμες οθόνες των τηλεοράσεων κι έφεραν κοντά στο θέατρο έναν κόσμο που δεν του δινόταν άλλου τύπου κίνητρα (ούτε λόγος για την απαραίτητη παιδεία…), για να προσεγγίσει, να απολαύσει και ν’ αγαπήσει τη συγκεκριμένη μορφή τέχνης.