Θέατρο τη Δευτέρα: «Ένας βλάκας και μισός» του Δημήτρη Ψαθά
Ένα από τα πολλά θεατρικά έργα του Δημήτρη Ψαθά που έγιναν κινηματογραφικές ταινίες με μεγάλη επιτυχία, είναι η κωμωδία «Ένας βλάκας και μισός». Απολαυστικός ο Δημήτρης Πιατάς στο ρόλο του καλοκάγαθου Θωμά.
Ένα από τα πολλά θεατρικά έργα του Δημήτρη Ψαθά που έγιναν κινηματογραφικές ταινίες με μεγάλη επιτυχία, είναι η κωμωδία «Ένας βλάκας και μισός».
Ο Θωμάς είναι ένας καλοκάγαθος άνθρωπος, που όμως γίνεται συχνά αντικείμενο χλευασμού λόγω της χαμηλής νοημοσύνης του. Είναι ερωτευμένος με την όμορφη χήρα Ουρανία. Η Ουρανία προσποιείται πως ανταποκρίνεται στο ενδιαφέρον του Θωμά, προκειμένου να τον χρησιμοποιεί για διάφορες εργασίες. Ο σύζυγος της Ουρανίας, Σωτήρης, ο οποίος φημιζόταν για τη φιλαργυρία του, εδώ και ένα χρόνο θεωρείται νεκρός μετά από το ναυάγιο του πλοίου στο οποίο επέβαινε. Ξαφνικά, ένα βράδυ ο Σωτήρης εμφανίζεται ζωντανός και αβλαβής πίσω στο σπίτι του, σοκάροντας την Ουρανία και το Θωμά…
Η παράσταση προβλήθηκε από την ΕΡΤ, το 1986, στα πλαίσια της εκπομπής «Το θέατρο της Δευτέρας».
Θέατρο τη Δευτέρα: «Ένας βλάκας και μισός» του Δημήτρη Ψαθά
Απολαυστικός ο Δημήτρης Πιατάς στο ρόλο του Θωμά. Μαζί του ο Παύλος Κοντογιαννίδης στο ρόλο του Σωτήρη. Παίζουν ακόμα: Γιούλη Ζήκου, Σμάρω Στεφανίδου, Ελπίδα Μαζαράκη, Τάσος Μασμανίδης, Γιάννης Μποσταντζόγλου, Τάσος Παλαντζίδης, Κώστας Παληός, Δήμητρα Γεννηματά, Κώστας Κοκκάκης, Θανάσης Θεολόγης, Μαίρη Σαουσοπούλου, Μαρίνα Χαρίτου. Σκηνοθεσία: Γιώργος Εμιρζάς.
Η Κατιούσα αγαπάει το θέατρο και προβάλει κάθε Δευτέρα από τις σελίδες της μια σειρά από ξεχωριστά έργα που βρίσκονται «αποθηκευμένα» στο πλούσιο Αρχείο της ΕΡΤ.
Για πολλά χρόνια «Το θέατρο της Δευτέρας» που προβαλλόταν από την κρατική ΕΡΤ αποτελούσε μια όαση πολιτισμού στο άνυδρο τηλεοπτικό (και όχι μόνο) τοπίο της εποχής, που καθήλωνε κάθε βδομάδα μπροστά στους δέκτες τους χιλιάδες τηλεθεατές.
Οι μεγαλύτεροι συγγραφείς του κόσμου, αλλά και πολλοί νεότεροι, Έλληνες και ξένοι, έργα του κλασικού και νεότερου ρεπερτορίου, δοσμένα από σημαντικούς θεατράνθρωπους κι ερμηνευμένα από μερικούς από τους καλύτερους ηθοποιούς που γέννησε αυτός ο τόπος, πέρασαν από τις ασπρόμαυρες και στη συνέχεια έγχρωμες οθόνες των τηλεοράσεων κι έφεραν κοντά στο θέατρο έναν κόσμο που δεν του δινόταν άλλου τύπου κίνητρα (ούτε λόγος για την απαραίτητη παιδεία…), για να προσεγγίσει, να απολαύσει και ν’ αγαπήσει τη συγκεκριμένη μορφή τέχνης.
