Θέατρο τη Δευτέρα: «Γυάλινος κόσμος» του Τένεσι Ουίλιαμς
Έργο αυτοβιογραφικό, σκιαγραφεί την ανάγκη ανθρώπων να καταφεύγουν σε ψευδαισθήσεις, στην απομόνωση ή στην τέχνη, πλάθοντας «έναν γυάλινο, εύθραυστο κόσμο» προκειμένου ν’ αντέξουν τη σκληρή πραγματικότητα που τους συνθλίβει…
Ο «Γυάλινος κόσμος» γράφτηκε το 1944, βραβεύτηκε και αποτέλεσε την πρώτη μεγάλη θεατρική επιτυχία του σπουδαίου Αμερικανού συγγραφέα Τένεσι Ουίλιαμς, πριν καθιερωθεί ως ένας από τους σημαντικότερους του 20ου αιώνα.
Έργο αυτοβιογραφικό, σκιαγραφεί την ανάγκη ανθρώπων να καταφεύγουν σε ψευδαισθήσεις, στην απομόνωση ή στην τέχνη, πλάθοντας «έναν γυάλινο, εύθραυστο κόσμο» προκειμένου ν’ αντέξουν τη σκληρή πραγματικότητα που τους συνθλίβει.
Ο Τένεσι Ουίλιαμς στον «Γυάλινο Κόσμο» περιγράφει τις σχέσεις της δικής του οικογένειας. Πριν από το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ο πατέρας έχει εγκαταλείψει από χρόνια την οικογένεια. Ο γιος (Τομ), η μάνα (Αμάντα) και η κόρη (Λόρα), ζουν σ’ έναν δικό τους κόσμο, εύθραυστο. Η μάνα προσπαθεί να φτιάξει για τα παιδιά της ένα καλύτερο μέλλον. Όμως, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Ο Τομ ονειρεύεται να φύγει κι αυτός για πάντα. Η Λόρα είναι ένα φοβισμένο, εύθραυστο πλάσμα με αναπηρία στο πόδι (η αδερφή του Τένεσι Ουίλιαμς, η πραγματική «Λόρα», παρουσίασε σχιζοφρένεια και υποβλήθηκε σε εγχείρηση λοβοτομής). Όλοι ελπίζουν στην παρουσία του επισκέπτη Τζιμ. Όμως εκείνος διαλύει τις αυταπάτες τους.
Η παράσταση που θα παρακολουθήσουμε προβλήθηκε το 1976 από την ΕΡΤ, στο πλαίσιο της σειράς «Το θέατρο τη Δευτέρας». Το έργο μετέφρασε η Μαρία Κατζουράκη, της παράσταση σκηνοθέτησε ο Σταμάτης Χονδρογιάννης και η μουσική σύνθεση ανήκει στην Αιμιλία Ρόδη.
Παίζουν οι ηθοποιοί: Μαίρη Λαλοπούλου (Αμάντα), Ματίνα Καρρά (Λόρα), Μιχάλης Μόσιος (Τομ), Κώστας Αρζόγλου (Τζιμ).
Η Κατιούσα αγαπάει το θέατρο και προβάλλει κάθε Δευτέρα από τις σελίδες της μια σειρά από ξεχωριστά έργα που βρίσκονται «αποθηκευμένα» στο πλούσιο Αρχείο της ΕΡΤ.
Για πολλά χρόνια «Το θέατρο της Δευτέρας» που προβαλλόταν από την κρατική ΕΡΤ αποτελούσε μια όαση πολιτισμού στο άνυδρο τηλεοπτικό (και όχι μόνο) τοπίο της εποχής, που καθήλωνε κάθε βδομάδα μπροστά στους δέκτες τους χιλιάδες τηλεθεατές.
Οι μεγαλύτεροι συγγραφείς του κόσμου, αλλά και πολλοί νεότεροι, Έλληνες και ξένοι, έργα του κλασικού και νεότερου ρεπερτορίου, δοσμένα από σημαντικούς θεατράνθρωπους κι ερμηνευμένα από μερικούς από τους καλύτερους ηθοποιούς που γέννησε αυτός ο τόπος, πέρασαν από τις ασπρόμαυρες και στη συνέχεια έγχρωμες οθόνες των τηλεοράσεων κι έφεραν κοντά στο θέατρο έναν κόσμο που δεν του δινόταν άλλου τύπου κίνητρα (ούτε λόγος για την απαραίτητη παιδεία…), για να προσεγγίσει, να απολαύσει και ν’ αγαπήσει τη συγκεκριμένη μορφή τέχνης.