Θέατρο τη Δευτέρα: «Ήταν όλοι τους παιδιά μου» του Άρθουρ Μίλερ
Το αριστουργηματικό έργο του Άρθουρ Μίλερ «Ήταν όλοι τους παιδιά μου» αν και γράφτηκε το 1947, με αφορμή τα εγκλήματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, παραμένει τραγικά επίκαιρο…
Το αριστουργηματικό έργο του Άρθουρ Μίλερ «Ήταν όλοι τους παιδιά μου» αν και γράφτηκε το 1947, με αφορμή τα εγκλήματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, παραμένει τραγικά επίκαιρο, καθώς ρίχνει φως στο μηχανισμό ενός διαβρωμένου κοινωνικού και οικονομικού συστήματος που κατασκευάζει «επιτυχημένες» προσωπικότητες.
Ο αριβίστας Τζο Κέλερ προμηθευτής του στρατού, πουλάει συνειδητά ελαττωματικά ανταλλακτικά, προκαλώντας το θάνατο πολλών Αμερικανών πιλότων. Ένας κερδοσκόπος του πολέμου και πατέρας δύο γιων, τα «θυσιάζει» όλα στο όνομα του χρήματος.
Το «Ήταν όλοι τους παιδιά μου» αποτέλεσε την πρώτη δραματουργική επιτυχία του σπουδαίου Αμερικανού συγγραφέα. Με το έργο αυτό έγινε ευρέως δημοφιλής και κέρδισε το Βραβείο Δράματος των Κριτικών της Νέας Υόρκης και το Βραβείο «Ντόναλντσον», πριν επέλθει η καθιέρωσή του με το κλασικό «Ο θάνατος του εμποράκου» (1949).
«Είναι από αυτά τα έργα που δεν παλιώνουν», επισημαίνει για το «Ήταν όλοι τους παιδιά μου» ο Κώστας Καζάκος σε συνέντευξή του στο Ριζοσπάστη. Συνεχίζει: «Είναι το πρώτο ολοκληρωμένο έργο του. Το έγραψε όταν τελείωσε τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο. Είχαν τμήματα θεατρικής συγγραφής. Ο Μίλερ είναι μαρξιστής και μ’ αυτό το εργαλείο έκανε μια τομή στην αμερικάνικη κοινωνία, σ’ αυτό το σύστημα που ακολουθούσε πάντα η Αμερική. Και ο Μίλερ ακολουθώντας τη γραμμή των μεγάλων Αμερικάνων συγγραφέων, του Ο’ Νιλ, του Τένεσι Ουίλιαμς, είναι από τους δραματουργούς που επηρέασαν το παγκόσμιο θέατρο, ακριβώς γιατί καταρράκωσαν, γκρέμισαν αυτήν την ψευδαίσθηση του αμερικάνικου ονείρου. Το κλασικό αυτό δημιούργημα του αμερικανικού θεάτρου φέρνει το θεατή αντιμέτωπο με τις νοσηρές αντιλήψεις και τις τυχοδιωκτικές συμπεριφορές των ανθρώπων, που κινούν τα γρανάζια κάθε πολεμικής κρεατομηχανής γυρνώντας την πλάτη στο μερίδιο των ευθυνών τους απέναντι στο σύνολο. Η δηκτική πένα του Μίλερ μεταφέρει τον πόλεμο στο κατώφλι της οικογένειας και μετατρέπει το κυνήγι του “αμερικάνικου ονείρου” σε εφιάλτη».
Η παράσταση που φιλοξενεί και προβάλλει η στήλη ανέβηκε στην Κύπρο για λογαριασμό του ΡΙΚ, τον Απρίλη του 1975, σε παραγωγή και σκηνοθεσία Εύη Γαβριηλίδη, με τους σπουδαίους και δημοφιλείς Δέσποινα Μπεμπεδέλη και Στέλιο Καυκαρίδη να ξεχωρίζουν ανάμεσα σε μια εξαιρετική ομάδα ηθοποιών.
Παίζουν επίσης: Σταύρος Λούρας, Πατρίτσια Πεττεμερίδου, Νεόφυτος Νεοφύτου, Θάνος Πεττεμερίδης, Μόνικα Βασιλείου, Αντώνης Κατσαρίδης, Βούλα Πελεκάνου.
Για να δείτε το Α’ μέρος της παράστασης πατήστε στην εικόνα:
Για να δείτε το Β’ μέρος της παράστασης πατήστε στην εικόνα:
Για να δείτε το Γ’ μέρος της παράστασης πατήστε στην εικόνα:
Η Κατιούσα αγαπάει το θέατρο και προβάλλει κάθε Δευτέρα από τις σελίδες της μια σειρά από ξεχωριστά έργα που βρίσκονται «αποθηκευμένα» στο πλούσιο Αρχείο της ΕΡΤ, καθώς και άλλες παραστάσεις.
Για πολλά χρόνια «Το θέατρο της Δευτέρας» που προβαλλόταν από την κρατική ΕΡΤ αποτελούσε μια όαση πολιτισμού στο άνυδρο τηλεοπτικό (και όχι μόνο) τοπίο της εποχής, που καθήλωνε κάθε βδομάδα μπροστά στους δέκτες τους χιλιάδες τηλεθεατές.
Οι μεγαλύτεροι συγγραφείς του κόσμου, αλλά και πολλοί νεότεροι, Έλληνες και ξένοι, έργα του κλασικού και νεότερου ρεπερτορίου, δοσμένα από σημαντικούς θεατράνθρωπους κι ερμηνευμένα από μερικούς από τους καλύτερους ηθοποιούς που γέννησε αυτός ο τόπος, πέρασαν από τις ασπρόμαυρες και στη συνέχεια έγχρωμες οθόνες των τηλεοράσεων κι έφεραν κοντά στο θέατρο έναν κόσμο που δεν του δινόταν άλλου τύπου κίνητρα (ούτε λόγος για την απαραίτητη παιδεία…), για να προσεγγίσει, να απολαύσει και ν’ αγαπήσει τη συγκεκριμένη μορφή τέχνης.