Θέατρο τη Δευτέρα: «Λεωφορείον ο Πόθος» του Τένεσι Ουίλιαμς
Γράφτηκε το 1947 και ανέβηκε την ίδια χρονιά στη Νέα Υόρκη, σε σκηνοθεσία Ηλία Καζάν, που δυο χρόνια αργότερα θα σκηνοθετήσει και την ομώνυμη πολυβραβευμένη κινηματογραφική ταινία με πρωταγωνιστές την Βίβιαν Λη και τον Μάρλον Μπράντο
Γράφτηκε το 1947 και ανέβηκε την ίδια χρονιά στη Νέα Υόρκη, σε σκηνοθεσία Ηλία Καζάν, που δυο χρόνια αργότερα θα σκηνοθετήσει και την ομώνυμη πολυβραβευμένη κινηματογραφική ταινία με πρωταγωνιστές την Βίβιαν Λη στο ρόλο της Μπλανς Ντιμπουά και τον Μάρλον Μπράντο στον ρόλο του Πολωνού μετανάστη Στάνλεϊ Κοβάλσκι.
Το «Λεωφορείον ο Πόθος» θα δώσει στη Μελίνα Μερκούρη τον πρώτο μεγάλο της ρόλο, όταν το 1949 θα ερμηνεύσει την Μπλανς Ντιμπουά στο Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν.
Η Μπλανς Ντιμπουά, μια μοναχική και νευρωτική δασκάλα, φτάνει στη Νέα Ορλεάνη, στο σπίτι της αδελφής της Στέλα, που ζει με τον αγροίκο σύζυγό της Στάνλεϊ Κοβάλσκι. Η Μπλανς προσπαθεί να κρύψει ότι δεν είναι πια τόσο νέα, ότι είναι ξεπεσμένη «αριστοκράτισσα» και ότι έχει ζήσει με πολλή ελευθεριότητα. Η ωμότητα του Στάνλεϊ δημιουργεί σύγχυση στην εύθραυστη ψυχή της Μπλανς Ντιμπουά, η οποία προσπαθεί να δημιουργήσει τη δική της πραγματικότητα μέσα σε μια άγρια καθημερινότητα. Η παρακμή και οι σκοτεινοί πόθοι στον αμερικανικό Νότο…
Η παράσταση πρωτοπροβλήθηκε στην ΕΡΤ, το 1980, στα πλαίσια της εκπομπής «Το θέατρο της Δευτέρας». Μετάφραση: Γεράσιμος Σταύρου. Μουσική επιμέλεια: Ζακ Μεναχέμ. Σκηνικά – κοστούμια: Γιάννης Καρύδης. Τηλεσκηνοθεσία: Στέλιος Ράλλης. Σκηνοθεσία: Κώστας Ασημακόπουλος.
Παίζουν με τη σειρά που εμφανίζονται Αλεξάνδρα Λαδικού, Γιώργος Φραγκάκης, Ιρένα Νέρι, Γιάννης Βαλσάμης, Ναταλία Αλκαίου, Αλμπέρτο Εσκενάζυ, Σπύρος Γεωργούλας, Μάνος Χατζηγεωργίου, Δημήτρης Κοντογιάννης, Γιώργος Κροντήρης, Μαίρη Γαρίτση, Δημήτρης Αρώνης, Μίνα Τσόλα
Η Κατιούσα αγαπάει το θέατρο και προβάλει κάθε Δευτέρα από τις σελίδες της μια σειρά από ξεχωριστά έργα που βρίσκονται «αποθηκευμένα» στο πλούσιο Αρχείο της ΕΡΤ.
Για πολλά χρόνια «Το θέατρο της Δευτέρας» που προβαλλόταν από την κρατική ΕΡΤ αποτελούσε μια όαση πολιτισμού στο άνυδρο τηλεοπτικό (και όχι μόνο) τοπίο της εποχής, που καθήλωνε κάθε βδομάδα μπροστά στους δέκτες τους χιλιάδες τηλεθεατές.
Οι μεγαλύτεροι συγγραφείς του κόσμου, αλλά και πολλοί νεότεροι, Έλληνες και ξένοι, έργα του κλασικού και νεότερου ρεπερτορίου, δοσμένα από σημαντικούς θεατράνθρωπους κι ερμηνευμένα από μερικούς από τους καλύτερους ηθοποιούς που γέννησε αυτός ο τόπος, πέρασαν από τις ασπρόμαυρες και στη συνέχεια έγχρωμες οθόνες των τηλεοράσεων κι έφεραν κοντά στο θέατρο έναν κόσμο που δεν του δινόταν άλλου τύπου κίνητρα (ούτε λόγος για την απαραίτητη παιδεία…), για να προσεγγίσει, να απολαύσει και ν’ αγαπήσει τη συγκεκριμένη μορφή τέχνης.