Θέατρο τη Δευτέρα: «Το μελτεμάκι» του Παντελή Χορν
Το αριστοτεχνικό έργο του Παντελή Χορν, με σπαρταριστό λόγο, χαριτωμένα κωμικά ευρήματα και ανάλαφρη αιγαιοπελαγίτικη αύρα, θεωρείται η ωραιότερη κομεντί του νεοελληνικού θεάτρου.
Η κωμωδία εναλλάσσεται με το ρομαντικό στοιχείο, στο «Μελτεμάκι» του Παντελή Χορν, δημιουργώντας ένα δραματουργικό «διαμάντι» που άντεξε στο χρόνο, γιατί είναι πάντα επίκαιρο. Έργο που αγαπήθηκε πολύ όποτε ανέβηκε, γιατί διαθέτει πολλές θεατρικές αρετές. Ενδιαφέρουσα δράση, κωμικές καταστάσεις, έρωτα, χρώματα και μουσικές αγαπημένες.
«Μια τύπου «μπουλβάρ» ανάλαφρη κομεντί, με κωμικές καταστάσεις, «αέρινες» ερωτοτροπίες, στιγμιαίες δραματικές πινελιές, αλλά ουσιαστικά μια δίπτυχη ηθογραφία. Της ελληνικής κοινωνίας – που στο έργο τοποθετείται σε ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί – και των «εθών» των ναυτικών, τα οποία ο συγγραφέας γνώρισε καλά, υπηρετώντας στο Πολεμικό Ναυτικό και στο Λιμενικό Σώμα. «Μοχλός» της μυθοπλασίας είναι μια έφηβη, ορφανή μαθήτρια, η οποία το καλοκαίρι φιλοξενείται στο εξοχικό τής παντρεμένης με τον συνταξιούχο πια καπετάνιο Τάκη άτεκνης θείας της. Η δροσερή νιότη της σαν μελτεμάκι θα εμφυσήσει, ματαίως όμως, τον ερωτικό πόθο στο θείο. Στα μισά του δρόμου θα μείνουν και οι ερωτοτροπίες της ντόπιας χήρας και βοηθού του σπιτιού, με τον επίσης συνταξιούχο ναυτικό Βαγγέλη, ο οποίος «πεινά» ερωτικά λόγω της θρησκόληπτης γυναίκας του υπηρέτριας του σπιτιού. Οι ανεκπλήρωτοι ερωτικοί πόθοι, όπως ήρθαν θα φύγουν και η ζωή των δύο ζευγαριών θα συνεχίσει τη ρότα της», σημειώνει η Θυμέλη (Αριστούλα Ελληνούδη) σε κριτικό της σημείωμα στο Ριζοσπάστη.
Γιάννης Μόρτζος και Πέμυ Ζούνη στο «Μελτεμάκι» του Παντελή Χορν
«Ο Παντελής Χορν υπήρξε μεγάλος μάστορας της ελληνικής δραματουργίας. Τα έργα του, ανθεκτικά στο χρόνο, διδάσκουν με την ελληνική ταυτότητά τους, την αντλημένη από την κοινωνική πραγματικότατη θεματολογία τους, την «οικονομία», την ισόρροπη σύνθεση του δραματικού με το κωμικό στοιχείο, τη στέρεη μυθοπλασία, τους καλοχτισμένους χαρακτήρες, με την απλότητα, αμεσότητα, αλήθεια και τη χυμώδη γλώσσα της. Όλες αυτές τις αρετές ακτινοβολεί το «Μελτεμάκι» του».
Η παράσταση που θα παρακολουθήσουμε σήμερα προβλήθηκε από την τηλεοπτική εκπομπή της ΕΡΤ «Το θέατρο της Δευτέρας», το 1984, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Αντωνιάδη. Σκηνικά – κοστούμια: Πέτρος Καπουράλης. Παίζουν: Πέμυ Ζούνη, Γιάννης Μόρτζος, Μελίνα Μποτέλη, Άννα Βαγενά, Ράνια Οικονομίδου, Τάσος Περζικιανίδης.
Η Κατιούσα αγαπάει το θέατρο και προβάλει κάθε Δευτέρα από τις σελίδες της μια σειρά από ξεχωριστά έργα που βρίσκονται «αποθηκευμένα» στο πλούσιο Αρχείο της ΕΡΤ.
Για πολλά χρόνια «Το θέατρο της Δευτέρας» που προβαλλόταν από την κρατική ΕΡΤ αποτελούσε μια όαση πολιτισμού στο άνυδρο τηλεοπτικό (και όχι μόνο) τοπίο της εποχής, που καθήλωνε κάθε βδομάδα μπροστά στους δέκτες τους χιλιάδες τηλεθεατές.
Οι μεγαλύτεροι συγγραφείς του κόσμου, αλλά και πολλοί νεότεροι, Έλληνες και ξένοι, έργα του κλασικού και νεότερου ρεπερτορίου, δοσμένα από σημαντικούς θεατράνθρωπους κι ερμηνευμένα από μερικούς από τους καλύτερους ηθοποιούς που γέννησε αυτός ο τόπος, πέρασαν από τις ασπρόμαυρες και στη συνέχεια έγχρωμες οθόνες των τηλεοράσεων κι έφεραν κοντά στο θέατρο έναν κόσμο που δεν του δινόταν άλλου τύπου κίνητρα (ούτε λόγος για την απαραίτητη παιδεία…), για να προσεγγίσει, να απολαύσει και ν’ αγαπήσει τη συγκεκριμένη μορφή τέχνης.
