Θέατρο τη Δευτέρα: «Μίκης Θεοδωράκης, μια ζωή… Ελλάδα»
Ένα οδοιπορικό στα πέτρινα χρόνια και τους αγώνες της περιόδου ’50-’74 μέσα από τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη. Ξενιτιά, εξορίες, πέτρινα χρόνια, εποχή της αθωότητας που φεύγει. Απλοί άνθρωποι, που παλεύουν τις αδυναμίες τους, αλλά πάντα με δύναμη ψυχής ξέρουν ν’ αγωνίζονται, να ονειρεύονται και να κάνουν τον καημό τους τραγούδι…
Ένα οδοιπορικό στα πέτρινα χρόνια και τους αγώνες της περιόδου ’50-’74 μέσα από τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη αποτελεί η παράσταση «Μίκης Θεοδωράκης, μια ζωή…Ελλάδα». Σε μια γραφική ταβέρνα σε μια γειτονιά της Αθήνας, σκιαγραφούνται τα σημαντικότερα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα της νεότερης ιστορίας μας. Ξενιτιά, εξορίες, πέτρινα χρόνια, εποχή της αθωότητας που φεύγει. Απλοί άνθρωποι, που παλεύουν τις αδυναμίες τους, αλλά πάντα με δύναμη ψυχής ξέρουν να αγωνίζονται, να ονειρεύονται και να κάνουν τον καημό τους τραγούδι…
Η παράσταση, εκτός από τα τραγούδια του κορυφαίου Έλληνα μουσικοσυνθέτη («Όμορφη Πόλη, «Αν θυμηθείς το όνειρό μου», «Απρίλης», «Μαργαρίτα – Μαργαρώ», «Βάρκα στο Γιαλό», «Βράχο – Βράχο», «Μαργαρίτα – Μαργιοπούλα» κ.ά.) και τα χορευτικά, βασίζεται στο θεατρικό κείμενο της Κάκιας Ιγερινού, σε συνεργασία με τον Κοραή Δαμάτη, ο οποίος υπογράφει τη σκηνοθεσία και χορογραφία.
«Η παράσταση είναι σύνθεση μιας επιλογής τραγουδιών του συνθέτη από την Κάκια Ιγερινού, η οποία, σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη της παράστασης Κοραή Δαμάτη, έγραψε και τα κείμενα που συνδετικά «θεατροποιούν» τα τραγούδια και διάφορα ιστορικά γεγονότα με τα οποία ταυτίστηκαν διάφορα τραγούδια του Μίκη και η προσωπική του ζωή. Πρόκειται για μια αρκούντως υποκειμενική επιλογή των τραγουδιών, των γεγονότων και πώς τα «διερμηνεύουν» τα συνδετικά κείμενα. Επιλογή, η οποία απευθύνεται στο ευρύτερο κοινό.
Όμως, ο προσεκτικός και κάπως κατατοπισμένος ιστορικά θεατής, παρατηρεί ότι από την επιλογή λείπουν κορυφαία και αντιπροσωπευτικότατα δημιουργήματα του συνθέτη για μεγάλα, ζέοντα για το λαϊκό κίνημα και ιδεολογικοπολιτικά διόλου «άχρωμα» ιστορικά γεγονότα. Πέραν της επισήμανσης αυτής, η παράσταση – με «κορμό» και «ψυχή» της τα τραγούδια του συνθέτη – προσφέρει απόλαυση με την ηθογραφική και χορογραφική εικονοπλασία της σκηνοθεσίας, τις καλές ερμηνείες των τραγουδιών από τους Λένα Αλκαίου, Αναστασία Μουτσάτσου, Αλέξανδρος Χατζής και Καλλιόπη Βέτα, και μουσικά από τη λαϊκή ορχήστρα και τις ερμηνείες όλων των ηθοποιών, με κυρίαρχες τις ερμηνείες των Βέρας Κρούσκα, Παύλου Ορκόπουλου, Κοσμά Ζαχάρωφ, Γιάννη Δρίτσα, Σίας Κοσκινά, Τζούλη Σούμα, Αντωνίας Γιαννούλη» σημειώνει στο Ριζοσπάστη η αξέχαστη Θυμέλη (Αριστούλα Ελληνούδη).
Θέατρο τη Δευτέρα: «Μίκης Θεοδωράκης, μια ζωή …Ελλάδα» – Παύλος Ορκόπουλος
Κείμενα: Κάκια Ιγερινού. Σκηνικά: Δέσποινα Βολίδη. Κοστούμια: Μιχάλης Σδούγκος. Μουσική σύνθεση: Μίκης Θεοδωράκης. Μουσική διδασκαλία: Γιώργος Θεοδοσιάδης. Σκηνοθεσία – Χορογραφίες – Φωτισμοί: Κοραής Δαμάτης.
Παίζουν: Βέρα Κρούσκα, Παύλος Ορκόπουλος, Μαρία Γεωργιάδου, Κοσμάς Ζαχάρωφ, Αγγελική Λυμπεροπούλου, Σία Κοσκινά, Γιάννης Δρίτσας, Τζούλη Σούμα, Αντωνία Γιαννούλη, Μαριάννα Λουκάκη, Μ. Βουρλαμής, Δ. Λύρα, Τζοβάνα Καπάνταη, Αργύρης Αγγέλου, Κωνσταντίνος Φάμης, Γιώργος Χαδίνης.
Τραγουδούν: Λένα Αλκαίου, Καλλιόπη Βέτα, Αναστασία Μουτσάτσου, Αλέξανδρος Χατζής.
Η παράσταση ανέβηκε στη σκηνή των θεάτρων «Παρκ» και «Βέμπο» τις περιόδους 2004 και 2004-2005 αντίστοιχα και προβλήθηκε στη συνέχεια από το τηλεοπτικό κανάλι STAR.
Δείτε την παράσταση:
Η Κατιούσα αγαπάει το θέατρο και προβάλλει κάθε Δευτέρα από τις σελίδες της μια σειρά από ξεχωριστά έργα που βρίσκονται «αποθηκευμένα» στο πλούσιο Αρχείο της ΕΡΤ, καθώς και άλλες παραστάσεις.
Για πολλά χρόνια «Το θέατρο της Δευτέρας» που προβαλλόταν από την κρατική ΕΡΤ αποτελούσε μια όαση πολιτισμού στο άνυδρο τηλεοπτικό (και όχι μόνο) τοπίο της εποχής, που καθήλωνε κάθε βδομάδα μπροστά στους δέκτες τους χιλιάδες τηλεθεατές.
Οι μεγαλύτεροι συγγραφείς του κόσμου, αλλά και πολλοί νεότεροι, Έλληνες και ξένοι, έργα του κλασικού και νεότερου ρεπερτορίου, δοσμένα από σημαντικούς θεατράνθρωπους κι ερμηνευμένα από μερικούς από τους καλύτερους ηθοποιούς που γέννησε αυτός ο τόπος, πέρασαν από τις ασπρόμαυρες και στη συνέχεια έγχρωμες οθόνες των τηλεοράσεων κι έφεραν κοντά στο θέατρο έναν κόσμο που δεν του δινόταν άλλου τύπου κίνητρα (ούτε λόγος για την απαραίτητη παιδεία…), για να προσεγγίσει, να απολαύσει και ν’ αγαπήσει τη συγκεκριμένη μορφή τέχνης.
Δείτε ακόμα:
Θέατρο τη Δευτέρα: «Μίκης Θεοδωράκης – “Ποιος τη ζωή μου…”» – Η παράσταση στη Μακρόνησο
