Θέατρο τη Δευτέρα: «Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται» του Σπύρου Μελά
Μια κωμωδία ηθών και καταστάσεων όπου το δραματικό διαδέχεται το κωμικό, μέσα από γεγονότα του χτες, του σήμερα και του αύριο.
Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται είναι τρίπρακτη κωμωδία ηθών, του θεατρικού συγγραφέα Σπύρου Μελά. Το έργο γράφτηκε το καλοκαίρι του 1935 για τον θίασο της ηθοποιού Αλίκης, για τον πρωταγωνιστή Βασίλη Λογοθετίδη. Παίχτηκε στις 16 του Αυγούστου 1935, στο θέατρο Αλίκης, με σκηνοθέτη τον ίδιο τον συγγραφέα. Εκτός από τον Λογοθετίδη, τους κύριους ρόλους κρατούσαν η Αλίκη και ο Κώστας Μουσούρης. Η κωμωδία πραγματεύεται τη «μεταμόρφωση» ενός αγαθού ταβερνιάρη του Πειραιά, σε αστό επιχειρηματία, προκειμένου να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες του γιού του.
«Στη σαλάτα βάζουμε λάδι και ξίδι, το λάδι μένει λάδι και το ξίδι ξίδι, ποτέ δε γίνονται ένα». Με αυτά τα λόγια ο Προκόπης, ο ήρωας του έργου, μέσα από τη λαϊκή θυμοσοφία, ξεκαθαρίζει τα πράγματα για την εκπαίδευσή του. Μια εκπαίδευση στον Προκόπη Μπαμπά – Λαό, από την αυτοαποκαλούμενη «υψηλή κοινωνία» που μαϊμουδίζει ξενομανώς… Πρόκειται για έργο ανθεκτικό στο χρόνο, μια κωμωδία ηθών και καταστάσεων, όπου το δραματικό διαδέχεται το κωμικό, μέσα από γεγονότα του χτες, του σήμερα και του αύριο.
Ο Ανδρέας Φιλιππίδης στην παράσταση «Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται» του Σπύρου Μελά
Η παράσταση προβλήθηκε από την ΕΡΤ, το 1979, στο πλαίσιο της σειράς εκπομπών «Το θέατρο της Δευτέρας» σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Γρηγορίου και σκηνικά του Γιάννη Κύρου.
Παίζουν: Ανδρέας Φιλιππίδης, Μαίρη Βιδάλη, Πάνος Πανόπουλος, Ντόρα Βολανάκη, Δημήτρης Καλλιβωκάς, Μαρία Νίκα, Κάκια Ιγερινού, Αθηνόδωρος Προύσαλης, Γιάννης Λιακάκος, Γιώργος Γεωγλερής, Δημήτρης Ζακυνθινός, Σοφοκλής Πέππας, Τάσος Κωστής, Πάνος Δούκας, Λέλα Λορέτη, Χάρης Νάζος, Εύα Λεοντακιανάκου, Γιώργος Μπαγιώκης, Γιώργος Μετσόλης.
Η Κατιούσα αγαπάει το θέατρο και προβάλλει κάθε Δευτέρα από τις σελίδες της μια σειρά από ξεχωριστά έργα που βρίσκονται «αποθηκευμένα» στο πλούσιο Αρχείο της ΕΡΤ.
Για πολλά χρόνια «Το θέατρο της Δευτέρας» που προβαλλόταν από την κρατική ΕΡΤ αποτελούσε μια όαση πολιτισμού στο άνυδρο τηλεοπτικό (και όχι μόνο) τοπίο της εποχής, που καθήλωνε κάθε βδομάδα μπροστά στους δέκτες τους χιλιάδες τηλεθεατές.
Οι μεγαλύτεροι συγγραφείς του κόσμου, αλλά και πολλοί νεότεροι, Έλληνες και ξένοι, έργα του κλασικού και νεότερου ρεπερτορίου, δοσμένα από σημαντικούς θεατράνθρωπους κι ερμηνευμένα από μερικούς από τους καλύτερους ηθοποιούς που γέννησε αυτός ο τόπος, πέρασαν από τις ασπρόμαυρες και στη συνέχεια έγχρωμες οθόνες των τηλεοράσεων κι έφεραν κοντά στο θέατρο έναν κόσμο που δεν του δινόταν άλλου τύπου κίνητρα (ούτε λόγος για την απαραίτητη παιδεία…), για να προσεγγίσει, να απολαύσει και ν’ αγαπήσει τη συγκεκριμένη μορφή τέχνης.
