Θέατρο τη Δευτέρα: «Πλέι Στρίντμπεργκ» (Play Strindberg) του Φρίντριχ Ντίρενματ
Η μοναξιά και η ζήλια, κεντρικά θέματα του έργου του Στρίντμπεργκ, παρουσιάζονται επεξεργασμένα από τον Φρίντριχ Ντίρενματ με ανατρεπτικό τρόπο.
Το έργο του Φρίντριχ Ντίρενματ «Play Strindberg» (Πλέι Στρίντμπεργκ), που βασίζεται στο «Χορό του Θανάτου» του Αυγούστου Στρίντμπεργκ, παρουσιάζει σήμερα η στήλη. Η μοναξιά και η ζήλια, κεντρικά θέματα του έργου του Στρίντμπεργκ, παρουσιάζονται επεξεργασμένα από τον Ντίρενματ με ανατρεπτικό τρόπο.
«Θαυμαστής της δραματουργίας του Στρίντμπεργκ, αλλά συνειδητά και βαθύτατα επηρεασμένος και από το ιδεολογο-κοινωνικό στόχο και από την αποστασιοποιητική, κριτική μέθοδο του θεάτρου του Μπρεχτ, ο σπουδαίος Ελβετός δραματουργός Φρίντριχ Ντίρενματ, μελετώντας γενικότερα τη δραματουργία του Στρίντμπεργκ και ειδικότερα το ακρογωνιαίο έργο του «Ο χορός του θανάτου» – μια ζοφερή δραματουργική πραγματεία πάνω στην, έως θανάτου, συγκρουσιακή σχέση των φύλων – κατέληξε να γράψει, με βάση το «Χορό του θανάτου» ένα έργο-σχόλιο γύρω από το θεματολογικό «πυρήνα» του συνόλου, σχεδόν, της στριντμπεργκικής δημιουργίας. Ο Ντίρενματ, χρησιμοποιώντας την αποστασιοποιητική μέθοδο του Μπρεχτ, οργανώνει σαν σε ρινγκ δώδεκα αναγγελλόμενους γύρους σκληρά κλιμακούμενης σύγκρουσης μεταξύ δυο συζύγων. Μόνο που ο Ντίρενματ, μέσα από αυτή τη σύγκρουση και ένα «ιψενικό τρίγωνο», μιλά για την «ηθική» της αστικής τάξης.
Θέατρο τη Δευτέρα: «Πλέι Στρίντμπεργκ» (Play Strindberg) του Φρίντριχ Ντίρενματ – Αντιγόνη Βαλάκου, Λυκούργος Καλλέργης, Νίκος Γαλανός.
Ο Ντίρενματ χωρίς να παραγνωρίζει το υπαρξιακό δράμα, αποδίδει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Αποκαλύπτει διαλεκτικά και καυτηριάζει με εκπληκτικό σαρκασμό τη συνευθύνη, τη συνενοχή, το αλληλοφαγικό μίσος και των δύο πλευρών, αλλά και τα αίτιά τους. Την ανδροκρατική νοοτροπία του συζύγου που αυταρχικά διαχειρίζεται τα του οίκου και του τέκνου του, και τη δολιότητα που αναπτύσσει η κοινωνικά «υποδεέστερη» σύζυγος-μητέρα. Στο «ματς» των συζύγων, άλλοτε εκτός του ρινγκ, ωσεί «παρών» και κατά την απουσία του και άλλοτε εντός του ρινγκ ως «παρατηρητής», «διαιτητής», επίσης ένοχος και συνένοχος, παρίσταται και ένα τρίτο πρόσωπο. Ο φίλος του συζύγου και εραστής της συζύγου, τον οποίο επίσης απάτησε η πρώην σύζυγός του με το φίλο του», σημειώνει στον Ριζοσπάστη για το έργο η αξέχαστη Θυμέλη (Αριστούλα Ελληνούδη).
Η θεατρική παράσταση προβλήθηκε από την ΕΡΤ το 1988, στο πλαίσιο της σειράς εκπομπών «Το θέατρο της Δευτέρας». Η μετάφραση και τα σκηνικά – κοστούμια είναι του Παύλου Μαντούδη. Σκηνοθεσία: Λυκούργος Καλλέργης, Πέτρος Λεωκράτης. Μουσική σύνθεση: Βασίλης Τενίδης. Παίζουν οι ηθοποιοί: Αντιγόνη Βαλάκου, Λυκούργος Καλλέργης, Νίκος Γαλανός.
Η Κατιούσα αγαπάει το θέατρο και προβάλλει κάθε Δευτέρα από τις σελίδες της μια σειρά από ξεχωριστά έργα που βρίσκονται «αποθηκευμένα» στο πλούσιο Αρχείο της ΕΡΤ.
Για πολλά χρόνια «Το θέατρο της Δευτέρας» που προβαλλόταν από την κρατική ΕΡΤ αποτελούσε μια όαση πολιτισμού στο άνυδρο τηλεοπτικό (και όχι μόνο) τοπίο της εποχής, που καθήλωνε κάθε βδομάδα μπροστά στους δέκτες τους χιλιάδες τηλεθεατές.
Οι μεγαλύτεροι συγγραφείς του κόσμου, αλλά και πολλοί νεότεροι, Έλληνες και ξένοι, έργα του κλασικού και νεότερου ρεπερτορίου, δοσμένα από σημαντικούς θεατράνθρωπους κι ερμηνευμένα από μερικούς από τους καλύτερους ηθοποιούς που γέννησε αυτός ο τόπος, πέρασαν από τις ασπρόμαυρες και στη συνέχεια έγχρωμες οθόνες των τηλεοράσεων κι έφεραν κοντά στο θέατρο έναν κόσμο που δεν του δινόταν άλλου τύπου κίνητρα (ούτε λόγος για την απαραίτητη παιδεία…), για να προσεγγίσει, να απολαύσει και ν’ αγαπήσει τη συγκεκριμένη μορφή τέχνης.
