Θέατρο τη Δευτέρα: «Πριν απ’ το ηλιοβασίλεμα» του Γκέρχαρτ Χάουπτμαν
Το έργο «Πριν απ’ το ηλιοβασίλεμα» του Γερμανού δραματουργού Γκέρχαρτ Χάουπτμαν (1862-1946), μετέφρασε στα ελληνικά ο Νίκος Καζαντζάκης και ανέβηκε για πρώτη φορά στο Εθνικό Θέατρο (1936-1942).
Το έργο «Πριν απ’ το ηλιοβασίλεμα» του Γερμανού δραματουργού Γκέρχαρτ Γιόχαν Ρόμπερτ Χάουπτμαν (1862-1946), κατόχου του βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας (1912), μετέφρασε στα ελληνικά ο Νίκος Καζαντζάκης και ανέβηκε για πρώτη φορά στο Εθνικό Θέατρο (1936-1942) «με μεγάλη επιτυχία, αλλά χωρίς την τελευταία Πράξη, ίσως για να μη σκανδαλίσει περαιτέρω τα χρηστά ήθη της εποχής», όπως σημειώνεται στο οπισθόφυλλο της ομότιτλης έκδοσης, από τον οίκο Καζαντζάκη.
Εκεί διαβάζουμε επίσης: «ο Μυστικοσύμβουλος Ματίας Κλάουζεν, επιτυχημένος επιχειρηματίας με σπάνια πνευματική καλλιέργεια και σεβαστό μέλος της τοπικής κοινωνίας, μετά από χρόνο και κόπο καταφέρνει να ανανήψει από το πένθος της χηρείας του. Οδεύοντας προς τη δύση της ζωής του, βλέπει στο πρόσωπο της νεαρής Ίνκεν την τελευταία του ευκαιρία για ευτυχία. Το μεταξύ τους, όμως, ευγενές αίσθημα γίνεται αφορμή να ξεσπάσουν ακραίες αντιδράσεις στο οικογενειακό του περιβάλλον, που ανησυχεί κυρίως για την τύχη της πατρικής περιουσίας. Η κορύφωση των αντιδράσεων αυτών θα αποβεί μοιραία για τον ευαίσθητο Ματία».
Πολλά χρόνια μετά, το 1979, προβλήθηκε από την ΕΡΤ στα πλαίσια της σειράς «Το θέατρο της Δευτέρας» η παράσταση σε σκηνοθεσία Λάμπρου Κωστόπουλου και Στέλιου Ράλλη.
Παίζουν: Άρης Βλαχόπουλος, Ανέστης Βλάχος, Ελένη Ζαφειρίου, Δημήτρης Ιωακειμίδης, Λυκούργος Καλλέργης, Γιάννης Κάσδαγλης, Τζένη Κολλάρου, Δημήτρης Κούκης, Σπύρος Κωνσταντόπουλος, Χλόη Λιάσκου, Έρση Μαλικένζου, Βασίλης Μητσάκης, Παναγιώτης Παναγόπουλος, Δημήτρης Παπαγιάννης, Τάσος Παπαδάκης, Έφη Ροδίτη, Πάνος Χατζηκουτσέλης.
Η Κατιούσα αγαπάει το θέατρο και προβάλει κάθε Δευτέρα από τις σελίδες της μια σειρά από ξεχωριστά έργα που βρίσκονται «αποθηκευμένα» στο πλούσιο Αρχείο της ΕΡΤ.
Για πολλά χρόνια «Το θέατρο της Δευτέρας» που προβαλλόταν από την κρατική ΕΡΤ αποτελούσε μια όαση πολιτισμού στο άνυδρο τηλεοπτικό (και όχι μόνο) τοπίο της εποχής, που καθήλωνε κάθε βδομάδα μπροστά στους δέκτες τους χιλιάδες τηλεθεατές.
Οι μεγαλύτεροι συγγραφείς του κόσμου, αλλά και πολλοί νεότεροι, Έλληνες και ξένοι, έργα του κλασικού και νεότερου ρεπερτορίου, δοσμένα από σημαντικούς θεατράνθρωπους κι ερμηνευμένα από μερικούς από τους καλύτερους ηθοποιούς που γέννησε αυτός ο τόπος, πέρασαν από τις ασπρόμαυρες και στη συνέχεια έγχρωμες οθόνες των τηλεοράσεων κι έφεραν κοντά στο θέατρο έναν κόσμο που δεν του δινόταν άλλου τύπου κίνητρα (ούτε λόγος για την απαραίτητη παιδεία…), για να προσεγγίσει, να απολαύσει και ν’ αγαπήσει τη συγκεκριμένη μορφή τέχνης.