Θέατρο τη Δευτέρα: «Σίγμα-Κάπα» της Μαριέτας Ριάλδη
Ο αρχικός τίτλος της παράστασης ήταν «Σκατά» αλλά λογοκρίθηκε από την αστυνομία. Μια πολιτική επιθεώρηση, κατά των Αμερικάνων της CIA, και όλων εκείνων που πήραν μέρος μυστικά ή φανερά, στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967. «Είναι γελοίο να ξεχνάμε κάθε φορά, για να υποστούμε τα ίδια και τα ίδια από την αρχή…»
Το «Σίγμα-Κάπα» της Μαριέττας Ριάλδη είναι ένα σπονδυλωτό έργο, με πικρό χιούμορ, που καυτηριάζει τις καταστάσεις που βιώνει η κοινωνία την περίοδο της χούντας των συνταγματαρχών. Σύμφωνα με την ίδια: «Το «Σίγμα-Κάπα» είναι το έργο που κυνηγήθηκε ίσως όσο κανένα άλλο ελληνικό έργο από τη δικτατορία. Είναι μια πολιτική επιθεώρηση. Μια καυστική σάτιρα κατά των Αμερικάνων της CIA, και όλων εκείνων που πήραν μέρος μυστικά ή φανερά, στο τελευταίο δικτατορικό πραξικόπημα στην Ελλάδα. Γράφει ο Τύπος: το Πειραματικό Θέατρο, στο μικρό θεατράκι της οδού Ακαδημίας δίνει μια μάχη με όλες του τις δυνάμεις ενάντια στη δικτατορία. Είναι ένας ύμνος για τους νέους που όλος ο κόσμος ακουμπάει σ’ αυτούς. Αναφέρεται στη νεολαία που αγωνίζεται για την παιδεία που πρέπει να είναι το λίκνο της ελευθερίας και όχι μέσο καταπίεσης και διχασμού. Μια νεολαία που δεν διστάζει να δώσει και αίμα προκειμένου να υπερασπιστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα και να κατατροπώσει τους ξενοκίνητους ετοιμοπαράδοτους δικτάτορες…»
Η παράσταση παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στο «Πειραματικό Θέατρο» της Μαριέττας Ριάλδη, σε σκηνοθεσία της ίδιας, τον Οκτώβρη του 1974, αφού πρώτα χρειάστηκε ν’ αλλάξει ο αρχικός τίτλος του για να προσπελαστεί ο σκόπελος της λογοκρισίας. Ο αρχικός τίτλος στη μαρκίζα του θεάτρου επί της οδού Ακαδημίας ήταν «Σκατά» αλλά λογοκρίθηκε από την αστυνομία.
Θέατρο τη Δευτέρα: «Σίγμα-Κάπα» της Μαριέτας Ριάλδη (εικόνα)
Από τη σκηνή περνούν «εικόνες» του αμερικανικού «ονείρου», όπως οι ευρεσιτεχνίες, η τηλεόραση με τα πολλά κανάλια, η αυξημένη ελευθερία αλλά και η λογοκρισία των ηθοποιών, οι υπέρογκοι μισθοί και τα δάνεια, ο θάνατος των άπορων μεταναστών κλπ, αλλά και από την ελληνική κοινωνία της εποχής, με την αυτοκτονία ενός φορτωμένου χρέη άνεργου, τις κομπίνες με τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, τα ερωτικά όργια της λεγόμενης υψηλής κοινωνίας, την αδιαφορία των ανθρώπων, τον καλλιτεχνικό κόσμο κλπ.
Η παράσταση προβλήθηκε από την ΕΡΤ, το 1983, σε τηλεσκηνοθεσία Κώστα Κατσαρόπουλου. Σκηνικά – κοστούμια: Τάσος Ζωγράφος. Μουσική σύνθεση: Γιάννης Φεσσόπουλος. Παίζουν: Μαριέττα Ριάλδη, Μάρα Θρασυβουλίδου, Γιάννης Λαμπρόπουλος, Γιώργος Μάζης, Λίνα Μπαμπατσιά, Γιώργος Μπάρτης, Τζένη Κολλάρου, Πέτρος Κυρίμης, Μιχάλης Τσαλδάρης.
Δείτε την παράσταση:
Η Κατιούσα αγαπάει το θέατρο και προβάλλει κάθε Δευτέρα από τις σελίδες της μια σειρά από ξεχωριστά έργα που βρίσκονται «αποθηκευμένα» στο πλούσιο Αρχείο της ΕΡΤ, καθώς και άλλες παραστάσεις.
Για πολλά χρόνια «Το θέατρο της Δευτέρας» που προβαλλόταν από την κρατική ΕΡΤ αποτελούσε μια όαση πολιτισμού στο άνυδρο τηλεοπτικό (και όχι μόνο) τοπίο της εποχής, που καθήλωνε κάθε βδομάδα μπροστά στους δέκτες τους χιλιάδες τηλεθεατές.
Οι μεγαλύτεροι συγγραφείς του κόσμου, αλλά και πολλοί νεότεροι, Έλληνες και ξένοι, έργα του κλασικού και νεότερου ρεπερτορίου, δοσμένα από σημαντικούς θεατράνθρωπους κι ερμηνευμένα από μερικούς από τους καλύτερους ηθοποιούς που γέννησε αυτός ο τόπος, πέρασαν από τις ασπρόμαυρες και στη συνέχεια έγχρωμες οθόνες των τηλεοράσεων κι έφεραν κοντά στο θέατρο έναν κόσμο που δεν του δινόταν άλλου τύπου κίνητρα (ούτε λόγος για την απαραίτητη παιδεία…), για να προσεγγίσει, να απολαύσει και ν’ αγαπήσει τη συγκεκριμένη μορφή τέχνης.
