Θέατρο τη Δευτέρα: «Το φως που καίει» του Κώστα Βάρναλη
Η παράσταση, εκτός από το λόγο του Βάρναλη, που παραμένει επίκαιρος και διδακτικός μέχρι σήμερα, αναδεικνύει και τη σπουδαία δουλειά που πραγματοποιείται στην Θεατρική Ομάδα της ΚΝΕ, που αποτελείται από φοιτητές, σπουδαστές και νέους εργαζόμενους.
«Το φως που καίει» αποτελεί το πρώτο επαναστατικό έργο του Κώστα Βάρναλη αλλά και ολόκληρης της ελληνικής λογοτεχνίας. Μέσα από την καυστική του γλώσσα, τους συμβολισμούς και τη δύναμη του λόγου του, ο ποιητής γκρεμίζει συθέμελα την παλιά κοινωνία, ξεγυμνώνει την ψεύτικη ηθική της, τους μηχανισμούς καταστολής του λαού και αναδεικνύει τη γέννηση της καινούργιας κοινωνίας, το «Βασίλειο της Δουλειάς» και «της Πανανθρώπινης Φιλιάς».
«Το φως που καίει» παρουσιάζεται από τη Θεατρική Ομάδα της ΚΝΕ. Η παράσταση, εκτός από το λόγο του Βάρναλη, που παραμένει επίκαιρος και διδακτικός μέχρι σήμερα, αναδεικνύει και τη σπουδαία δουλειά που πραγματοποιείται στην Ομάδα, που αποτελείται από φοιτητές, σπουδαστές και νέους εργαζόμενους.
Επί μήνες, μετά το μεροκάματο και τη σχολή τους, τα μέλη της Ομάδας συγκεντρώνονταν στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ και δούλευαν πάνω στο έργο, μέσα από πρόβες, αλλά και διαλέξεις γύρω από το έργο του συγγραφέα, με βάση και τα πρακτικά του Συνεδρίου για τον Κώστα Βάρναλη, που είχε πραγματοποιήσει η ΚΕ του ΚΚΕ το 2011.
Η παράσταση ανέβηκε το 2018, χρονιά συμπλήρωσης των 100 χρόνων ζωής και δράσης του ΚΚΕ, ως φόρος τιμής στον Κώστα Βάρναλη. Όπως σημειώνεται στο κανάλι της ΚΝΕ στο Youtube, η Οργάνωση «μέσα και από τη θεατρική της παράσταση, επιδιώκει να συμβάλει να μάθουν οι νέες γενιές τον Κ. Βάρναλη, να τον ακούσουν, οι νέοι καλλιτέχνες να τον μελετήσουν, να εμπνευστούν. Όπως άλλωστε έλεγε και ο μεγάλος παιδαγωγός Δημήτρης Γληνός: «Ας δοθούνε πλατιά στους προλετάριους οι στίχοι του και οι στοχασμοί του, που πρέπει να γίνουν χτήμα τους. Να αστράφτουνε μέσα σε κάθε νου, να τους ξέρει κάθε στόμα»…
Θέατρο τη Δευτέρα: «Το φως που καίει» του Κώστα Βάρναλη, από τη Θεατρική Ομάδα της ΚΝΕ
Σκηνοθεσία: Δανάη Κατσαμένη. Πρωτότυπη μουσική: Δημήτρης Ανδρονιάδης. Κινησιολογία – Χορογραφίες: Άννα Λιανοπούλου. Υπεύθυνη της ομάδας για τα σκηνικά, τα κοστούμια και το μακιγιάζ: Άννα Λουκίδη – Ανδρέου. Κοστούμια: Κλαίρη Γερανίου. Μακιγιάζ: Φαίδρα Κοντόρα – Παπαδοπούλου
Παίζουν οι: Μώμος/Μαϊμού: Νίκος Βεχλίδης, Προμηθέας: Αποστόλης Φραγκούλης, Ιησούς: Σταματίνα Τσιρίδου, Μάνα Γης: Ιωάννα Τσαγκάρη, Αηδόνι: Άννα Λιανοπούλου, Μάνα του Χριστού: Νέλλη Ρέππα, Μοιρολόι: Δήμητρα Ελευθερίου, Μαγδαληνή: Γιώτα Σπανού, Τραγούδι Μαγδαληνής: Μαριλίζα Λούτζη, Πολιτεία: Χριστιάννα Κιόσια, Θρησκεία: Κώστας Καλογερής, Τέχνη: Ιωάννα Λεοντοπούλου. Αλέξανδρος Βογδάνος, Δημήτρης Γκιώνης, Κώστας Τσίτσικας και Μαρία Κοντογιάννη.
Φιλική Συμμετοχή: Η ηθοποιός Ανδριανή Τουντοπούλου στο ρόλο της Αριστέας. Στο πιάνο ο Δημήτρης Ανδρονιάδης.
Δείτε την παράσταση:
Η Κατιούσα αγαπάει το θέατρο και προβάλλει κάθε Δευτέρα από τις σελίδες της μια σειρά από ξεχωριστά έργα που βρίσκονται «αποθηκευμένα» στο πλούσιο Αρχείο της ΕΡΤ, καθώς και άλλες παραστάσεις.
Για πολλά χρόνια «Το θέατρο της Δευτέρας» που προβαλλόταν από την κρατική ΕΡΤ αποτελούσε μια όαση πολιτισμού στο άνυδρο τηλεοπτικό (και όχι μόνο) τοπίο της εποχής, που καθήλωνε κάθε βδομάδα μπροστά στους δέκτες τους χιλιάδες τηλεθεατές.
Οι μεγαλύτεροι συγγραφείς του κόσμου, αλλά και πολλοί νεότεροι, Έλληνες και ξένοι, έργα του κλασικού και νεότερου ρεπερτορίου, δοσμένα από σημαντικούς θεατράνθρωπους κι ερμηνευμένα από μερικούς από τους καλύτερους ηθοποιούς που γέννησε αυτός ο τόπος, πέρασαν από τις ασπρόμαυρες και στη συνέχεια έγχρωμες οθόνες των τηλεοράσεων κι έφεραν κοντά στο θέατρο έναν κόσμο που δεν του δινόταν άλλου τύπου κίνητρα (ούτε λόγος για την απαραίτητη παιδεία…), για να προσεγγίσει, να απολαύσει και ν’ αγαπήσει τη συγκεκριμένη μορφή τέχνης.
