Θέατρο τη Δευτέρα: «Το φως του γκαζιού» του Πάτρικ Χάμιλτον
Γραμμένο το 1938, από τον Πάτρικ Χάμιλτον, ακολουθεί την παράδοση των σπουδαίων θρίλερ του Άλφρεντ Χίτσκοκ, της Αγκάθα Κρίστι. Στην Ελλάδα το έργο έτυχε πάντα θερμής υποδοχής όποτε παρουσιάστηκε στο θέατρο.
Γραμμένο το 1938, από τον Πάτρικ Χάμιλτον, ακολουθεί την παράδοση των σπουδαίων θρίλερ του Άλφρεντ Χίτσκοκ, της Αγκάθα Κρίστι. Στην Ελλάδα το έργο έτυχε πάντα θερμής υποδοχής όποτε παρουσιάστηκε στο θέατρο. Έχει μεταφερθεί και στον κινηματογράφο, με την Ίνγκριντ Μπέργκμαν, σε σκηνοθεσία Τζορτζ Κιούκορ.
Στο Λονδίνο του 1890, κάθε βράδυ, όταν ο Τζακ πηγαίνει στην πόλη, η γυναίκα του η Μπέλλα μένει μόνη στο σπίτι και προσπαθεί να εξηγήσει τη μυστηριώδη εξαφάνιση αντικειμένων, τα βήματα που ακούγονται στον πάνω όροφο που είναι άδειος και τις αυξομειώσεις που έχει το φως του γκαζιού. Μήπως τελικά έχει αρχίσει να τρελαίνεται; Η απειλή βρίσκεται στη φαντασία της ή μήπως αυτό το σπίτι κατοικείται από σκοτεινά μυστικά; Η απροσδόκητη εμφάνιση του αστυνομικού επιθεωρητή Ραφ θα φέρει στην επιφάνεια αποκαλύψεις που θα κλονίσουν τη σχέση του ζευγαριού.
Η Μίρκα Παπακωνσταντίνου πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Το φως του γκαζιού» του Πάτρικ Χάμιλτον
Η παράσταση προβλήθηκε τον Νοέμβρη του 198, από την τηλεόραση της ΕΡΤ, στα πλαίσια της εκπομπής «Το θέατρο της Δευτέρας».
Μετάφραση: Μαρία Κατζουράκη. Σκηνοθεσία: Κωστής Τσώνος. Μουσική σύνθεση: Δανάη Ευαγγελίου.
Παίζουν οι ηθοποιοί: Μίρκα Παπακωνσταντίνου, Νικηφόρος Νανέρης, Δάνης Κατρανίδης, Γκάρυ Βοσκοπούλου, Αννίτα Δεκαβάλλα, Γιάννης Κουριώτης, Χρήστος Ευθυμίου.
Η Κατιούσα αγαπάει το θέατρο και προβάλει κάθε Δευτέρα από τις σελίδες της μια σειρά από ξεχωριστά έργα που βρίσκονται «αποθηκευμένα» στο πλούσιο Αρχείο της ΕΡΤ.
Για πολλά χρόνια «Το θέατρο της Δευτέρας» που προβαλλόταν από την κρατική ΕΡΤ αποτελούσε μια όαση πολιτισμού στο άνυδρο τηλεοπτικό (και όχι μόνο) τοπίο της εποχής, που καθήλωνε κάθε βδομάδα μπροστά στους δέκτες τους χιλιάδες τηλεθεατές.
Οι μεγαλύτεροι συγγραφείς του κόσμου, αλλά και πολλοί νεότεροι, Έλληνες και ξένοι, έργα του κλασικού και νεότερου ρεπερτορίου, δοσμένα από σημαντικούς θεατράνθρωπους κι ερμηνευμένα από μερικούς από τους καλύτερους ηθοποιούς που γέννησε αυτός ο τόπος, πέρασαν από τις ασπρόμαυρες και στη συνέχεια έγχρωμες οθόνες των τηλεοράσεων κι έφεραν κοντά στο θέατρο έναν κόσμο που δεν του δινόταν άλλου τύπου κίνητρα (ούτε λόγος για την απαραίτητη παιδεία…), για να προσεγγίσει, να απολαύσει και ν’ αγαπήσει τη συγκεκριμένη μορφή τέχνης.
