Θέατρο τη Δευτέρα: «Το τίμημα» του Άρθουρ Μίλερ
Δύο αδέλφια συναντιούνται ύστερα από χρόνια στο υπό κατεδάφιση πατρικό τους. Προσπαθούν να ισορροπήσουν και να αναμετρηθούν με τον εαυτό τους, σε έναν κόσμο χωρίς δικαιοσύνη, όπου το παρελθόν καθορίζει το παρόν σε μια πραγματικότητα χωρίς λογική…
Ο Αμερικανός Άρθουρ Μίλερ (1915-2005) υπήρξε ένας από τους κορυφαίους θεατρικούς συγγραφείς της μεταπολεμικής σκηνής. Το 1949 κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ για το έργο του «Ο θάνατος του εμποράκου», το οποίο έγινε δεκτό με διθυραμβικές κριτικές. Γνώρισε την παγκόσμια αναγνώριση με έργα όπως «Ήταν όλοι τους παιδιά μου», «Οι μάγισσες του Σάλεμ», «Ψηλά απ’ τη γέφυρα» και άλλα.
«Το Τίμημα», γραμμένο το 1967 με αυτοβιογραφικά στοιχεία, είναι ένα από τα γνωστότερα έργα του. Πραγματεύεται τα ψεύδη και τις αυταπάτες δύο αδερφών που συναντιούνται ύστερα από χρόνια στο υπό κατεδάφιση πατρικό τους. Σκιαγραφεί τους χαρακτήρες περίτεχνα να προσπαθούν να ισορροπήσουν και να αναμετρηθούν με τον εαυτό τους, σε έναν κόσμο χωρίς δικαιοσύνη, όπου το παρελθόν καθορίζει το παρόν σε μια πραγματικότητα χωρίς λογική.
Θέατρο τη Δευτέρα: «Το τίμημα» του Άρθουρ Μίλερ
Η παράσταση που θα παρακολουθήσουμε είναι μια μια παραγωγή του Θεάτρου Versus και ανέβηκε το 2018 στο Θέατρο Ένα στη Λεμεσό (Κύπρος).
Σκηνοθεσία – Μουσική επιμέλεια: Άδωνις Φλωρίδης. Σκηνικά – κοστούμια: Λάκης Γενεθλής. Σχεδιασμός φωτισμών: Αλεξάντερ Γιότοβιτς. Βοηθός σκηνοθέτη: Χάρης Ευριπίδου.
Παίζουν: Ευτύχιος Πουλλαΐδης, Μηνάς Τίγκιλης, Μέλανη Στέλιου και Λουκάς Ζήκος.
Δείτε την παράσταση:
Η Κατιούσα αγαπάει το θέατρο και προβάλλει κάθε Δευτέρα από τις σελίδες της μια σειρά από ξεχωριστά έργα που βρίσκονται «αποθηκευμένα» στο πλούσιο Αρχείο της ΕΡΤ, καθώς και άλλες παραστάσεις.
Για πολλά χρόνια «Το θέατρο της Δευτέρας» που προβαλλόταν από την κρατική ΕΡΤ αποτελούσε μια όαση πολιτισμού στο άνυδρο τηλεοπτικό (και όχι μόνο) τοπίο της εποχής, που καθήλωνε κάθε βδομάδα μπροστά στους δέκτες τους χιλιάδες τηλεθεατές.
Οι μεγαλύτεροι συγγραφείς του κόσμου, αλλά και πολλοί νεότεροι, Έλληνες και ξένοι, έργα του κλασικού και νεότερου ρεπερτορίου, δοσμένα από σημαντικούς θεατράνθρωπους κι ερμηνευμένα από μερικούς από τους καλύτερους ηθοποιούς που γέννησε αυτός ο τόπος, πέρασαν από τις ασπρόμαυρες και στη συνέχεια έγχρωμες οθόνες των τηλεοράσεων κι έφεραν κοντά στο θέατρο έναν κόσμο που δεν του δινόταν άλλου τύπου κίνητρα (ούτε λόγος για την απαραίτητη παιδεία…), για να προσεγγίσει, να απολαύσει και ν’ αγαπήσει τη συγκεκριμένη μορφή τέχνης.
