«Τίμο, σου υποσχέθηκα ότι κάθε χρόνο τέτοιες μέρες θα τα λέμε…»

Στις 22 του Οκτώβρη 1938 γεννήθηκε ο αξέχαστος ηθοποιός Τίμος Περλέγκας. Έφυγε αναπάντεχα και πολύ νέος από τη ζωή, στις 19 του Απρίλη 1993.

Κομμουνιστής, μέλος του ΚΚΕ, ο Τίμος Περλέγκας ανήκει στους καλλιτέχνες που σύνδεσαν της τέχνη τους και τη ζωή τους με τους κοινωνικούς αγώνες· στρατεύτηκε στο πλευρό των εργαζομένων, των καταπιεσμένων και αδικημένων του τόπου του και του κόσμου ολόκληρου, αυτών που παράγουν και δημιουργούν τα πάντα και  τίποτα δεν είναι δικό τους.

Σε σύντομο βιογραφικό του σημείωμα στον Ριζοσπάστη, διαβάζουμε ότι «γεννήθηκε στην Πάτρα. Ήταν το έβδομο και τελευταίο παιδί της οικογένειας. Λόγω οικονομικής καταστροφής του εμπόρου πατέρα του, στα μαθητικά του χρόνια, τα καλοκαίρια δούλευε σε κεραμοποιείο, όπου του άρεσε να ζωγραφίζει διάφορα κεραμικά σκεύη. Η οικογένεια εγκαθίσταται στην Αθήνα, το 1956, προς βιοπορισμό των παιδιών. Την ίδια χρονιά, πεθαίνει ο πατέρας τους. Ο Τίμος κινδυνεύει από οξεία πνευμονία. Τον σώζει ένας κομμουνιστής γιατρός, ο οποίος τον μυεί στις αριστερές ιδέες, του δίνει λογοτεχνικά και άλλα βιβλία να διαβάζει και συζητά μαζί του γι’ αυτά. Δεκαοχτάχρονος, μετά την ανάρρωσή του, και για τρία – τέσσερα χρόνια, δουλεύει σαν εργάτης σε βιομηχανικά εργοστάσια.

Οι νεανικές του αναζητήσεις τον οδήγησαν, το 1961, σε δραματική σχολή. Πρώτος, μεγάλος δάσκαλός του ήταν ο Μάνος Κατράκης. Άλλος αγαπημένος δάσκαλός του και φίλος του εφ’ όρου ζωής ήταν ο Τίτος Βανδής. Σπουδαστής ακόμα, το 1962, παίζει στην «παρθενική» παράσταση του Σπύρου Ευαγγελάτου, με το έργο του Βερναρδάκη «Μαρία Δοξαπατρή» και στην πολιτικά αλληγορική ταινία του Νίκου Κούνδουρου «Το ποτάμι», όπου, με πρωταγωνιστή τον Τίτο Βανδή, υποδύεται έναν διωκόμενο νεαρό. Το φθινόπωρο του 1965, προσλαμβάνεται στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, όπου έπαιξε σημαντικούς ρόλους σε κλασικά έργα, μέχρι τα μέσα του 1967, οπότε λόγω χούντας απολύθηκε».

Μετά τη μεταπολίτευση εκλέχτηκε γραμματέας του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ). Υπήρξε πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος Ακροάματος (ΠΟΘΑ). Επίσης ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αμαρουσίου.

Ξεχώρισε με τις ερμηνείες του στο θέατρο, στον κινηματογράφο και σε τηλεοπτικές σειρές.

Ήταν παντρεμένος με την κομμουνίστρια ηθοποιό, δημοσιογράφο-κριτικό θεάτρου Αριστούλα Ελληνούδη με την οποία απέκτησε έναν γιο, τον –επίσης ηθοποιό– Γιάννο Περλέγκα.

«Τίμο, σου υποσχέθηκα ότι κάθε χρόνο τέτοιες μέρες θα τα λέμε. Θέλω να σου πω ότι αυτές τις μέρες είμαι πολύ οργισμένος…» θα γράψει στον Ριζοσπάστη ο ηθοποιός και λογοτέχνης Βασίλης Κολοβός, αγαπημένος σύντροφος και φίλος του Τίμου Περλέγκα, σε επέτειο του άδικου χαμού του.

Γράφει ο Β. Κολοβός: «Ο Τίμος ήταν αγαπημένος άνθρωπος, ανοιχτός σε όλους και σε όλα σαν το πέλαγος. “Αόρατες” πλευρές στη ζωή του δεν είχε. Ήταν καλλιτέχνης, ήταν πατέρας, ήταν σύζυγος, ήταν αδελφός, ήταν κομμουνιστής, ήταν μαχόμενος συνδικαλιστής.

Ο πολύχρονος αγώνας του Τίμου στη ζωή και στη σκηνή, οι ελπίδες και τα οράματά του για έναν κόσμο ειρηνικό, σοσιαλιστικό, σε συνδυασμό με τα χαρίσματα του σεμνού, του ευαίσθητου ανθρώπου, που ήξερε ν’ απολαμβάνει τις μικροχαρές της ζωής, να γελάει πλατιά και ν’ αστειεύεται καλόκαρδα, έχουν χαράξει, στη μνήμη των δικών του, των φίλων, των συντρόφων, των συναδέλφων, το πορτρέτο του ανεξίτηλα.

Οι αναμνήσεις θα μας φέρνουν συχνά κοντά – κοντά.

Η πίστη του στον άνθρωπο, στα δικαιώματά του στην ευτυχία, στην εργασία, στον πολιτισμό, στη δική του κοινωνία, θα μας συντροφεύουν.

Κάθε χρόνο τέτοια μέρα θέλω να τα λέμε…».