«Η επιστροφή στη Ρενς» είναι μια αυτοβιογραφική ανασυγκρότηση των οδυνηρών παιδικών και εφηβικών χρόνων του συγγραφέα, τριάντα χρόνια μετά την αυτοεξορία του στο Παρίσι και την επαγγελματική του καταξίωση ως διανοούμενου.
Στο δοκίμιο αυτό, ο Γάλλος στοχαστής επανεξετάζει το παρελθόν του υπό το φως της λαϊκής του καταγωγής, του συντηρητικού οικογενειακού του περιβάλλοντος και της ομοφοβικής τοπικής κοινωνίας. Ως γκέι σε έναν τέτοιο κόσμο, δεν έχει άλλη επιλογή από το να αφήσει την Ρενς για να σπουδάσει στο Παρίσι. Κι εκεί όμως, η προσπάθειά του να προσδιορίσει έναν εαυτό κατά τις δικές του επαγγελματικές και προσωπικές επιλογές, θα βρεθεί αντιμέτωπη με στιγματισμό, κοινωνικό αποκλεισμό, άρνηση αποδοχής της καταγωγής του τόσο από τον ίδιο όσο και από τους άλλους.
Ο Εριμπόν, ταξικός αποστάτης ο ίδιος, αποκρυπτογραφεί τους μηχανισμούς μέσω των οποίων ασκείται η ταξική κυριαρχία. Η πολιτική, η εξουσία που ασκεί η άρχουσα τάξη και το σχολείο παρεμβαίνουν στη «σταδιοδρομία» εγκαθιστώντας συνθήκες «ταξικής απομόνωσης» και «κοινωνικής ντροπής».
Πολύπλευρο στην ανάγνωση του, το βιβλίο αποτελεί μια σύγχρονη μαρτυρία, κοινωνικού αποκλεισμού, οικονομικής ανέχειας και ρατσιστικής βίας. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για μια συγκλονιστική ιστορία και ένα καθηλωτικό ανάγνωσμα. Το 2017 διασκευάστηκε και μεταφέρθηκε στο θέατρο από τον Τόμας Οστερμάγιερ.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
Μετά τον θάνατο του πατέρα του, ο Ντιντιέ Εριμπόν επιστρέφει στη Ρενς, τη γενέτειρά του στη βόρεια Γαλλία, ύστερα από 30 χρόνια. Το ταξίδι αυτό τον φέρνει αντιμέτωπο με ένα παρελθόν με το οποίο είχε κόψει κάθε δεσμό, σηματοδοτώντας για τον συγγραφέα μια τολμηρή κατάδυση στην οικογενειακή ιστορία του και τις κοινωνικές καταβολές του. Ο Εριμπόν ανασύρει στη μνήμη του τον κόσμο της εργατικής τάξης –τον κόσμο των παιδικών του χρόνων– και ανασυστήνει την πορεία της κοινωνικής του ανέλιξης. Μέσα από αυτή την προσωπική αφήγηση, αναπτύσσει τις σκέψεις του για τις κοινωνικές τάξεις και το σχολικό σύστημα, την κατασκευή των ταυτοτήτων και την ομοφυλοφιλία, την ομοφοβία και τον ρατσισμό, την Αριστερά και την Ακροδεξιά, τις εκλογές και τη δημοκρατία. Επανεντάσσοντας τις προσωπικές διαδρομές στους μηχανισμούς κοινωνικής αναπαραγωγής και κοινωνικού αποκλεισμού, ο συγγραφέας θέτει εντέλει καίρια ερωτήματα σχετικά με την πολλαπλότητα των μορφών που παίρνει η κυριαρχία και, συνεπώς, η αντίσταση.
Η Επιστροφή στη Ρενς είναι η αυτοβιογραφική ανάλυση ενός από τους σημαντικότερους στοχαστές της εποχής μας, αλλά κι ένα κλασικό πλέον έργο κοινωνιολογίας και κριτικής θεωρίας. Γνώρισε τεράστια επιτυχία στη Γαλλία, όπου κυκλοφόρησε το 2009, και μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες. Το 2017 διασκευάστηκε και μεταφέρθηκε στο θέατρο από τον Τόμας Οστερμάγιερ. Η ανάγνωση της Επιστροφής στη Ρενς υπήρξε, μεταξύ άλλων, καθοριστική για τον συγγραφέα Εντουάρ Λουί (μέλος, μαζί με τον Εριμπόν και τον φιλόσοφο και κοινωνιολόγο Ζεφρουά ντε Λαγκανερί, ενός ενεργού πυρήνα αριστερών διανοουμένων), ο οποίος αφιερώνει στον Εριμπόν το πρώτο του βιβλίο Να τελειώνουμε με τον Εντύ Μπελγκέλ (μτφρ. Μιχάλης Αρβανίτης, Αντίποδες, 2018).
Μετάφραση: Γιάννης Στεφάνου | ISBN: 978-960-589-127-5 | σελίδες: 248 | διαστάσεις: 21×14εκ.
