Πάνος Χριστοδούλου | “Ημερολόγια καραντίνας – Τρία χρόνια που (μας) άλλαξαν τον κόσμο”

Στον «αέρα» του διαδικτύου πήρε τη θέση του το βιβλίο του γιατρού Πάνου Χριστοδούλου με τίτλο «Ημερολόγια καραντίνας – Τρία χρόνια που (μας) άλλαξαν τον κόσμο».

Πρόκειται για συλλογή άρθρων (όχι με χρονολογική σειρά και όχι αυτούσια κάποιες φορές) τα οποία δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Κατιούσα (katiousa.gr) την περίοδο 2020-2023.

Το βιβλίο προλογίζει η Μαρία Παρέντη, δικηγόρος, διδάκτωρ εγκληματολογίας, η οποία μεταξύ άλλων επισημαίνει: «Η ανθρώπινη ψυχή, λένε, επιθυμώντας να θεραπευθεί εννοεί να σπρώχνει προς τα βάθη της όσα την ταλαιπωρούν και τη βαραίνουν, να μη θυμάται, να μην ακουμπά. Κι όμως, ενώ θεωρητικά αφήσαμε πίσω μας εκείνες τις από δυστοπικό φιλμ βγαλμένες ημέρες, οφείλουμε να κρατήσουμε στη συλλογική μνήμη το κοινωνικό αποτύπωμα, τα λάθη, τα πάθη και κυρίως τους αγώνες που δόθηκαν, παρά τις απαγορεύσεις και τις προσπάθειες συγκάλυψης.

Αυτό θα επιχειρήσει το παρόν βιβλίο του Παναγιώτη Χριστοδούλου, ο οποίος την περίοδο αυτή ήταν από εκείνους που χειροκροτήθηκαν σε μπαλκόνια, την ίδια στιγμή που πιστοί στο λειτούργημα και στον όρκο του Ιπποκράτη, έβαλαν πλάτη με τις ίδιες τους τις ζωές για ένα ΕΣΥ υπό κατάρρευση. Με την κυβέρνηση να τους απαξιώνει και να τους κυνηγά. Γιατροί, νοσηλευτικό προσωπικό, υπάλληλοι καθαριότητας στο νοσοκομείο, αντιμετωπίστηκαν ως αλώβητοι υπεράνθρωποι και ταυτόχρονα ως αναλώσιμο υλικό».

«Τον Μάρτιο του 2020, ένα (όχι και τόσο) τυχαίο γεγονός άλλαξε τελείως την καθημερινότητα και τα δεδομένα του παγκόσμιου και ως εκ τούτου και του ελληνικού σχηματισμού. Η εμφάνιση του sars cov 2, αποτέλεσμα της νεοφιλελεύθερης αρχιτεκτονικής των αστικών κέντρων και της σύγχρονης μαζικής παραγωγής τροφίμων, ανέδειξε τα όρια του «τέλους των ιδεολογιών». Μετά από τρία χρόνια πανδημίας ο κορονοϊός νικήθηκε, η κοινωνία όμως έχασε» σημειώνει εισαγωγικά ο συγγραφέας του βιβλίου.

Αφού αναφερθεί στην απαξίωση και εγκατάλειψη του ΕΣΥ από την επίσημη πολιτεία τα χρόνια της πανδημίας, σε εξοπλισμό και έμψυχο δυναμικό, ο Πάνος Χριστοδούλου καταλήγει:

«Όλη αυτή η διετία δεν είναι η αρχή του τέλους της πανδημίας, αλλά το τέλος της αρχής ενός post apocalyptic καπιταλισμού, βγαλμένο από έργα επιστημονικής φαντασίας. Οι πόλεις γίνονται πιο ασφυκτικές και πιο χαοτικές, η διατροφή πιο πλαστική, η υγεία ίσα ίσα για να μη πεθάνει το εργατικό δυναμικό, ακόμα και το ρεύμα πλέον θεωρείται πολυτέλεια. Θα μπορούσε να είναι και η ταινία Brazil, το διήγημα 1984, το video game Last of us. Δυστυχώς είναι όμως η πραγματικότητα, μια πραγματικότητα που για να ζήσεις και όχι απλά να επιβιώσεις, πρέπει να είσαι από αστός και πάνω. Σε αυτό τον νέο κόσμο ο κορονοϊός είναι μόνο η αρχή, θα ακολουθήσουν και άλλες πανδημίες είτε από τροφιμογενείς λοιμώξεις λόγω της αλόγιστης μαζικής παραγωγής με χρήση αντιβιοτικών είτε λόγω του λιωσίματος των πάγων με την εμφάνιση αρχαίων μικροβίων. Και όσο η ποιότητα ζωής υποβαθμίζεται, άλλο τόσο θα περιορίζεται ο χώρος των εργαζομένων. Δυστυχώς και πάλι το ημερολόγιο καραντίνας δεν τελειώνει, τελειώνει μόνο το πρώτο του κεφάλαιο».

Για να διαβάσετε το βιβλίο σε πλήρη οθόνη, πατήστε κάτω δεξιά στο ακόλουθο πεδίο στις τρεις τελείες και επιλέξτε fullscreen

Μπορείτε επίσης να δείτε – διαβάσετε το βιβλίο
πατώντας στους συνδέσμους εδώ, εδώ και εδώ.

Ποιος είναι ο Πάνος Χριστοδούλου

Ξεκίνησα να ονειρεύομαι ένα διαφορετικό κόσμο παράδοξα, διαβάζοντας Ιούλιο Βερν και Βίκτωρα Ουγκό στο φροντιστήριο γαλλικών και ευαγγέλιο στο κατηχητικό. Κατέληξα να τον βλέπω όταν σε ένα φεστιβάλ έπεσε στα χέρια μου το Κομμουνιστικό Μανιφέστο. Σπούδασα Ιατρική στην Πάτρα, συνέχισα στους Γιατρούς του Κόσμου και κατέληξα Βιοπαθολόγος / Εργαστηριακός Ιατρός στα Γιάννενα. Όταν λιγόστεψαν οι πορείες πήρα MSc στη Διοίκηση Μονάδων Υγείας και  PGCert στη Διαχείριση κρίσεων στη δημόσια υγεία και ανθρωπιστικής απάντησης. Κατάλαβα ότι το να φαντάζεσαι έναν άλλο κόσμο δεν έχει μόνο παντιέρες που πάεναν του ανέμου συνοδιά και δεν αρκεί να ανεμίζεις για μια στιγμή το μπολερό, αλλά έχει και δακρυγόνα και γκλομπ και διώξεις. Προσπαθώ να μην το σκέφτομαι είτε κάτω απ’ τον ήλιο που αναγαλλιάζαν οι ελιές και φύτρωναν μικροί σταυροί στα περιβόλια, είτε όντας Υποψήφιος Διδάκτορας Ιατρικής Πανεπιστημίου Πατρών. Παρόλ’ αυτά τα 6 χρόνια ακόμα ψάχνω που πήγαν.

Βιοπαθολόγος/Εργαστηριακός Ιατρός, Ιατρός Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Ιατρικής, MSc Διοίκησης Μονάδων Υγείας, MSc Διατροφής, Τροφίμων και Μικροβιώματος, Υποψήφιος Διδάκτορας Ιατρικής Πανεπιστημίου Πατρών, PGCert Διαχείρισης κρίσεων στη δημόσια υγεία και ανθρωπιστικής απάντησης