Στον Στρατή Φιλιππότη…

Αποχαιρετισμός στον Στρατή Φιλιππότη, που πριν λίγες μέρες έφυγε από τη ζωή, από το εξαιρετικό ιστολόγιο Ανεμόεσσα, απ’ όπου το αντιγράψαμε:

Πάει και ο Στρατής.

Αυτός ο σφριγηλός γέροντας με την ελιά στο μέτωπο

αρμάτωσε για τελευταία φορά το γαλανό μπλέ

θαλασσί καράβι του που έλεγε και η Μάρω,

και τράβηξε για την γη που τόσο αγάπησε και ύμνησε,

για την τελευταία του κατοικία.

Στον Στρατή Φιλιππότη πήγαινα τακτικά όταν ερχόμουν Αθήνα.

Και στο βιβλιοπωλείο εκεί στην Σόλωνος 69 με την προσωπογραφία του με τον Ριζοσπάστη ζωγραφισμένη στον τοίχο ,με την Μάρω Βαμβουνάκη παντού στον χώρο,

και την μινιατούρα του Στάλιν σε μια γωνίτσα.

Και στο υπόγειο εξομολογητήριο μετά από την μετακόμιση του που έγινε ύστερα από τις μεγάλες διαδηλώσεις τις μάχες και τις καταστροφές του κέντρου.

Δεν ξέρω, αλλά κάτι με τραβούσε σε αυτόν τον γέροντα.

Κουβέντες ανησυχίες και αγωνία για την κατάσταση στην χώρα μας. Τα λέγαμε και για τα τσιπουράδικα της Νέας Ιωνίας Βόλου, για τον τωρινό Μητροπολίτη Λήμνου και συμμαθητή του αν δεν κάνω λάθος και για τα βιβλία του.

Σαν να ταν χθές θυμάμαι να ανοίγω την πόρτα για πρώτη φορά διστακτικά και να του λέω.

-Καλημέρα

-Καλή σου μέρα

-Να κοιτάξω λίγο τα βιβλία;

…απαντά με μια κίνηση του χεριού που λέει λεύτερα.

Μετά από την περιήγηση στο πάγκο με το πλήθος των βιβλίων

αποφασίζω και παίρνω το ΘΡΥΛΟΙ ΤΩΝ ΚΑΣΤΡΩΝ ΜΑΣ

και το ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΩΡΑΙΟΙ ΤΡΕΛΟΙ που αναφέρεται στους Περικλή Γιαννόπουλο, Γεώργιο Βιζυηνό, Μιχαήλ Μητσάκη, Γιαννούλη Χαλεπά, Κώστα Καριωτάκη, Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, και Ρώμο Φιλύρα.

Αφού πληρώνω τα βιβλία, τον ρωτώ, εσείς είστε εκδότης;

Μου γνέφει ναι με το κεφάλι του και πιάνει ένα βιβλίο από τον πάγκο και μου το δίνει λέγοντας μου.

Αυτό στο χαρίζω.

σ ά τ υ ρ ο ς ε ρ ω ς .

Γειά σου γέροντα Στρατή. Να ξερες πόσες φορές σάλταρα στα κλεφτά στο γαλανό καράβι σου με τους συγγραφείς σου.