“Ξαναζωντάνεψε με ευαισθησία, αγάπη και σεβασμό την Έλλη Αλεξίου”
«Η Αλεξίου είχε τοποθετήσει τον εαυτό της στο επαναστατικό κίνημα και υπάρχει μια προσπάθεια όταν φεύγουν από τη ζωή σπουδαίοι δημιουργοί, να απαλλαχθούν από τα “αγκάθια” τους, και το “αγκάθι” της Αλεξίου είναι η στράτευσή της και η ένταξή της στο Κόμμα».
Παρουσιάστηκε με επιτυχία στις 11 Φλεβάρη, στο βιβλιοπωλείο «Ιανός» το βιβλίο της Εύας Νικολαΐδου «Εκμυστηρεύσεις της Έλλης Αλεξίου», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».
Για το βιβλίο μίλησαν οι Μελίνα Σιδηροπούλου, ανιψιά της Ελλης Αλεξίου – δρ. Βιολογίας, Γιώργος Στεφανάκης, δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω, Θανάσης Φωσκαρίνης, ποιητής – θεατρολόγος. Αποσπάσματα του βιβλίου διάβασε η ηθοποιός Λίλα Καφαντάρη.
Παρευρέθηκε και χαιρέτησε η Ελένη Μηλιαρονικολάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ.
Τη συζήτηση συντόνισε η δρ. Φιλολογίας – συγγραφέας Μαρία Πεσκετζή, η οποία σημείωσε ότι η συγκεκριμένη εκδήλωση δεν είναι απλά μια βιβλιοπαρουσίαση, αλλά μια εκδήλωση τιμής σε μια μεγάλη μορφή της ελληνικής Λογοτεχνίας και Εκπαίδευσης, την Ελλη Αλεξίου. «Με τη ζωή, τη δράση και το έργο της μας δίνει όραμα, ελπίδα και φως», σημείωσε χαρακτηριστικά. «Με τρία πράγματα οριοθέτησε τη ζωή της: Το επάγγελμα της δασκάλας, το γράψιμο και την ιδεολογία της».
Η Έλλη Αλεξίου
Η Μελίνα Σιδηροπούλου, με μια βιωματική, ζωντανή και γλυκιά ομιλία, παρουσίασε την δικιά της Ελλη, την θεία Λιλίκα. Πριν μοιραστεί τις αναμνήσεις της, περιέγραψε το περιβάλλον στο οποίο γεννήθηκε και μεγάλωσε, όπου κυριαρχούσαν η μόρφωση, η παιδεία και η αγάπη. Θυμήθηκε χαρακτηριστικά τις ερωτήσεις που της έκανε μαζί με τον αδερφό της, τον Παύλο Σιδηρόπουλο, για τη λογοτεχνία, τη φιλοσοφία και τόσα άλλα, που τους πλούτιζαν με πείρα, γνώσεις, ήθος και ανθρωπιά. Γέμισε συγκίνηση τους παρευρισκόμενους, όταν ανέφερε ότι η Αλεξίου, που μετά την Κατοχή βρισκόταν στη Γαλλία, δέχτηκε την πρόταση του Κόμματος να πάει στις σοσιαλιστικές χώρες για να βοηθήσει στην εκπαίδευση των παιδιών που βρίσκονταν σε αυτές. 117 βιβλία έγραψε, για να διδαχθούν τα παιδιά. «Η αγάπη της για την ιδεολογία και το Κόμμα ήταν πάνω απ’ όλα», είπε.
Ο Γ. Στεφανάκης μάς θύμισε τον στίχο του Γ. Ρίτσου, ότι η Ελλη είναι «ένα πλατύ, ανοιχτό χαμόγελο». Ο Γ. Στεφανάκης ήταν φίλος της Ελ. Αλεξίου και σημείωσε ότι αν και πολύ μικρότερός της, δεν ένιωθε καμία διαφορά, λόγω και της πείρας της, ως δασκάλας. «Ηξερε να αγκαλιάσει το παιδί, το ορφανό, το προσφυγόπουλο, ήξερε να του δώσει ελπίδα για το μέλλον», τόνισε.
Ο Θ. Φωσκαρίνης σημείωσε ότι το βιβλίο της Ε. Νικολαΐδου φέρνει ζωντανή στα μάτια του αναγνώστη την ακέραιη και ειλικρινή προσωπικότητα της Αλεξίου.
Η Εύα Νικολαΐδου και το εξώφυλλο του βιβλίου της «Εκμυστηρεύσεις της Έλλης Αλεξίου», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή»
Η Εύα Νικολαΐδου στο κλείσιμο της εκδήλωσης σημείωσε ότι «η Ελ. Αλεξίου ήταν δασκάλα μας, της γενιάς μας κι ας ανήκε στη γενιά του μεσοπολέμου, είναι όλων μας. Η Ελλη Αλεξίου μού έλεγε στις συναντήσεις μας: “Τώρα που βλέπω μια ολόκληρη πορεία ζωής πίσω μου, καταλαβαίνω γιατί έγραψα αυτό ή εκείνο. Τώρα κρίνω πως ό,τι έγραψα το γέννησε μια έντονη εσωτερική αγωνία που δεν μπορούσα να μην την πω. Σαν να ήταν μια αδικία, μια υποτίμηση, ένα έγκλημα, που αν δεν το έγραφα, ήταν σαν να το κάλυπτα. Σαν να έκρυβα τον εγκληματία. Σε όλα τα έργα μου μπορώ να πω ποιος ήταν ο εγκληματίας και ποιο το θύμα”». Και κλείνοντας μας θύμισε μια φράση της Αλεξίου: «Ευγνωμονώ σας σπουδές, Ευγνωμονώ σε δασκαλίκι, Ευγνωμονώ σε, ιδεολογία μου, Ευγνωμονώ σας διωγμοί και κυνηγητά της Αντίστασης. Γεμίσατε περιεχόμενο τη ζωή μου». «Και εμείς την ευγνωμονούμε για το πολυδύναμο έργο που μας χάρισε», σημείωσε χαρακτηριστικά η Ε. Νικολαΐδου.
Σε παρέμβασή της η Ελένη Μηλιαρονικολάκη ευχαρίστησε την Ε. Νικολαΐδου για το πολύτιμο δώρο που έκανε στη «Σύγχρονη Εποχή» και σημείωσε ότι μέσα από το βιβλίο της ξαναζωντάνεψε με ευαισθησία, αγάπη και σεβασμό την Ελ. Αλεξίου. Θύμισε ότι το ΚΚΕ και με αφορμή την επέτειο των 100 χρόνων του έκανε πολλές εκδηλώσεις τιμής στην κομμουνίστρια λογοτέχνη και παιδαγωγό Ελ. Αλεξίου. Σημείωσε ότι «η Αλεξίου είχε τοποθετήσει τον εαυτό της στο επαναστατικό κίνημα και υπάρχει μια προσπάθεια όταν φεύγουν από τη ζωή σπουδαίοι δημιουργοί, να απαλλαχθούν από τα “αγκάθια” τους, και το “αγκάθι” της Αλεξίου είναι η στράτευσή της και η ένταξή της στο Κόμμα».
Από την παρουσίαση στο βιβλιοπωλείο «Ιανός» του βιβλίου της Εύας Νικολαΐδου «Εκμυστηρεύσεις της Έλλης Αλεξίου», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή»
Στο βιβλίο καταγράφονται οι συζητήσεις που έκαναν οι δύο γυναίκες και αποτελεί ένα μάθημα ζωής από μια ξεχωριστή μορφή των ελληνικών Γραμμάτων. «Η αφήγησή της μιλά στην ψυχή του αναγνώστη, καθώς μεταλαμπαδεύει την πίστη της σε αξίες και μεγάλα ιδανικά. Είναι η προσωπογραφία μιας κομμουνίστριας, που σαν δάδα αναμμένη θυσίασε τη ζωή της για τον άνθρωπο», διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου. Το βιβλίο, ακόμα, συνοδεύεται από παράρτημα με φωτογραφίες της Ελ. Αλεξίου, αλλά και με αναφορά στο πρόσφατο Επιστημονικό Συνέδριο που διοργάνωσε η ΚΕ του ΚΚΕ για τη Λογοτεχνία, όπου παρουσιάζονται δύο στιγμές που είχαν σχέση με την Ελ. Αλεξίου: Η παράδοση στο Αρχείο του Κόμματος του κομματικού της βιβλιαρίου και της ταυτότητας μέλους της Πανελλήνιας Ενωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης από την Μελίνα Σιδηροπούλου, ανιψιά της Ελ. Αλεξίου, και μιας αδημοσίευτης επιστολής με χειρόγραφες σημειώσεις της Ελ. Αλεξίου στην Ελένη Καζαντζάκη, από την Εύα Νικολαΐδου.
