30-06-2017
Γ. Ρίτσος: «…μέσα σε καλοκαίρια τόσο απέραντα και φωτεινά σαν πεθαμένα»
Ποίηση
«Το καλοκαίρι πάλι,
έκαιγε ακέριο το βουνό σαν καμίνι,
άχνιζε με τα πέτρινα ρουθούνια του, σαν παράξενο τέρας,
το καυτερό του χνώτο καταπρόσωπο στο σπίτι μας· διατηρούσε τη ζέστα
πιο πέρα απ’ τα μεσάνυχτα, ως τις 2 ή τις 3.»
