Πέθανε ο σκιτσογράφος Quino, ο δημιουργός της Μαφάλντα

Η μικρή Μαφάλντα γιορτάζει τα πιο θλιμμένα γενέθλιά της, αφού θρηνεί παράλληλα την απώλεια του δημιουργού της, του Αργεντίνου Κίνο, που απεβίωσε σήμερα σε ηλικία 88 ετών.

Ο Χοακίν Σαλβαδόρ Λαβάδο, γνωστότερος ως Κίνο, γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1932 στην πόλη Μεντόσα της Αργεντινής, όπου έζησε και τα τελευταία χρόνια της ζωής του, καθώς είχε μεταβεί στη γενέτειρά του μετά από τον θάνατο της συζύγου του, το 2017.

Οι γονείς του ήταν Ισπανοί από την περιοχή της Μάλαγα, που μετακόμισαν στην Αργεντινή τη δεκαετία του ’30 και ο μικρός Κίνο ζούσε σε κλειστό περιβάλλον, μέχρι τα έξι του, που μιλούσε πλέον Ανδαλουσιάνικα. Έχασε τον πατέρα του στην εφηβεία του, αλλά συνέχισε να τον βλέπει στη φαντασία του ως οπτασία για αρκετά χρόνια, ακόμα και ως ενήλικος.

Λέγεται πως πήρε την απόφαση να γίνει σκιτσογράφος από πολύ μικρός, όταν ήταν τριών χρονών (!), είδε τον θείο του να ζωγραφίζει μερικά σκίτσα και τον εντυπωσίασε τι μπορεί να καταφέρει κανείς με ένα μολύβι. Άρχισε να σπουδάζει Καλές Τέχνες στο Πανεπιστήμιο της πόλης του και, μολονότι δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του, απέκτησε τις βασικές γνώσεις που του χρειάζονταν για να αφοσιωθεί στη σκιτσογραφία.

Πολλές από τις πρώτες δουλειές του, αφορούσαν διαφημιστικούς σκοπούς. Τη δεκαετία του ’60 δημιουργεί τον χαρακτήρα της Μαφάλντα, που έμελλε να γίνει η πιο διάσημη και μεταφρασμένη φιγούρα κόμικ όλου του ισπανόφωνου κόσμου, κατακτώντας τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.

Μετά από εννιά δημιουργικά αλλά εξαντλητικά χρόνια που μας έδωσαν μια σειρά άλμπουμ με την αγαπημένη Μαφάλντα, ο Quino έκανε μια νέα αρχή με άλλες δουλειές, που κράτησαν όμως τη χαρακτηριστική γραμμή των σχεδίων του, την τρυφερή ματιά του για όσα συμβαίνουν στον κόσμο, με εξαίρεση την αδικία και την εκμετάλλευση, τις οποίες κατήγγειλε διαχρονικά σε όλα του σχεδόν τα έργα.

Το 1977 θέλησε να τιμήσει τις ρίζες του από την περιοχή της Ανδαλουσίας και να πάρει την ισπανική υπηκοότητα. Όταν η υπάλληλος τον ρώτησε με ειλικρινή απορία, γιατί ήθελε να κάνει κάτι τέτοιο στα 45 του χρόνια, της απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια, ότι πριν ζούσε ακόμα ο δικτάτορας Φράνκο. Τελικά, κατάφερε να νικήσει τη γραφειοκρατία 13 χρόνια αργότερα, μόλις το 1990.

Την ίδια περίοδο, έβλεπε τη δικτατορία στην άλλη πατρίδα του, την Αργεντινή να σκληραίνει. Και όταν τον ρώτησαν πώς θα ήταν σήμερα η Μαφάλντα -ένα μικρό κοριτσάκι της δεκαετίας του ’60-, αυτός απάντησε πως πιθανότατα δε θα ζούσε, γιατί θα ήταν στους desaparecidos, δηλαδή τα θύματα της δικτατορίας που παραμένουν “αγνοούμενοι” μέχρι σήμερα.

Από τη δεκαετία του ’90 αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας, έκανε πολλές εγχειρίσεις, ενώ τον τελευταίο χρόνο της ζωής του ήταν πρακτικά τυφλός. Κέρδισε ωστόσο πολλές τιμητικές διακρίσεις και πάνω από όλα την αγάπη του αναγνωστικού κοινού σε εκατομμύρια χώρες -και στην Ελλάδα- που δε συγκρίνεται με τίποτα.