Γιώργος Μητσικώστας: «Πόκερ-μον ο Τσίπρας και Μήχα-σου ο Μητσοτάκης»

Ο Αμερικανός αρθρογράφος, George Nathan, είχε δηλώσει πως «το σημάδι ενός καλού κωμικού είναι αν γελάς μαζί του προτού ανοίξει το στόμα του». Ο Γιώργος Μητσικώστας έχει αυτό το σημάδι. Με σπάνιο ταλέντο και με μία ευρεία γκάμα μιμήσεων, αποτελεί αδιαμφισβήτητα έναν από τους καλύτερους Έλληνες σατιρικούς κωμικούς. Ας δούμε τι μας είπε για το ταξίδι του στον κόσμο των μιμήσεων, τη σάτιρα, την πολιτική και τις επερχόμενες εκλογές.

Γιώργο, θυμάσαι πως ξεκίνησε όλο αυτό το ταξίδι με τις μιμήσεις;

Ξεκίνησε από την παιδική ηλικία, από το δημοτικό, σαν έναν παιχνίδι. Ήθελα να αναπαραστήσω φωνές που άκουγα στο ραδιόφωνο ή σε αγαπημένες εκπομπές στην τηλεόραση. Έκανα, για παράδειγμα, τον Διακογιάννη και τον Μαυρομάτη, με την παιδική φωνή βέβαια τότε. Ωστόσο, θεωρώ πως είναι ένα κληρονομικό χάρισμα όλο αυτό, αφού και η μητέρα μου έκανε μιμήσεις. Έδειχνε στον πατέρα μου όταν ερχόταν από τη δουλειά τον τρόπο με τον οποίο μίλαγαν οι γείτονες και οι γειτόνισσες, για να είναι και πιο παραστατική. Μου άρεσε πολύ να τη βλέπω να το κάνει αυτό. Επίσης, ένας ακόμα λόγος που αγάπησα τις μιμήσεις ήταν επειδή μπορούσες και συγκέντρωνες πάρα πολύ κόσμο γύρω σου. Τα πηγαδάκια έλεγαν πάμε στον Μητσικώστα να μας κάνει αυτή τη φωνή. Ε, δεν ήθελα μετά και πολύ. Άρχισα πρώτα να μιμούμαι τους δασκάλους μου, ύστερα τους καθηγητές μου στο γυμνάσιο και στο λύκειο, έπειτα τους καθηγητές μου στο πανεπιστήμιο και μετά έφτασα στον 9.84 και ακολούθησε μία ολόκληρη επαγγελματική πορεία.

Αν σου έλεγα να ξεχωρίσεις τις πέντε αγαπημένες σου μιμήσεις, ποιες θα ήταν αυτές και γιατί;

Ανατρέχοντας στο παρελθόν, η πρώτη είναι του Αντώνη Τρίτση που ήταν δήμαρχος της Αθήνας και η φωνή του είχε μεγάλη γοητεία. Οι υπόλοιπες είναι του Ευάγγελου Γιαννόπουλου, του Κακαουνάκη, του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και βέβαια του Χατζηνικολάου.

Σου λείπει η τηλεόραση; Γιατί σταμάτησες από την EΡΤ;

Σίγουρα μου λείπει η τηλεόραση, αν και τώρα που υπάρχει το you tube έχεις τη δυνατότητα να κάνεις το δικό σου κανάλι, να φτιάχνεις βίντεο και να υπάρχει επικοινωνία με τον κόσμο από κάτω στα σχόλια.

Με την ΕΡΤ ήταν ένα διαζύγιο κοινή συναινέσει –  ουκ εν τω πολλώ το ευ. Δεν υπήρχε λογοκρισία για να σου απαντήσω ευθέως. Απλώς έκλεισε ο πρώτος κύκλος και ο δεύτερος δεν προχώρησε, επειδή δεν υπήρχαν κάποια προαπαιτούμενα.

Η εποχή σήμερα προσφέρεται για σάτιρα περισσότερο από άλλες εποχές ή όχι;

Κάθε εποχή έχει τα δικά της «μπουμπούκια», που έλεγε και ο Κακαουνάκης, τα δικά της φρούτα. Κάθε εποχή είναι ένα μανάβικο, εδώδιμα αποικιακά που λένε, και προσφέρεται για σάτιρα. Σήμερα, για παράδειγμα, έχουμε έναν Τσίπρα, wanna be Ανδρέα Παπανδρέου και έναν Κυριάκο Μητσοτάκη, wanna be his father. Η ιστορία μοιάζει δηλαδή να επαναλαμβάνεται σαν φάρσα. Φυσικά, έχουμε και άλλους, από Βαρουφακειάδα μέχρι Κωνσταντοπούλου και Τσακαλώτο. Τα πάντα όλα…

Βέβαια, υπάρχει και η αθλητική σάτιρα, με την οποία ασχολούμαι εξίσου πολύ, αλλά εκεί αν το αρχίσουμε, δεν θα τελειώσουμε ποτέ. Μαρινάκης, Μελισσανίδης, Σαββίδης, προπονητές, βάλε τώρα που γυρίζει και πάρε βάλε.

Έχεις δηλώσει πως είναι μέσα στις βλέψεις σου να ασχοληθείς με την πολιτική. Τι σημαίνει πολιτική για σένα;

Η πολιτική είναι η ίδια μας η ζωή. Πολιτική για μένα σημαίνει το νοιάξιμο της συντρόφου σου, του συνανθρώπου σου, του γείτονά σου, των συγγενών σου, των φίλων σου. Ο καθένας το κάνει αυτό, όπως και στην προσωπική του ζωή. Όσο νοιάζεσαι για τον εαυτό σου, νοιάζεσαι και για τον συνάνθρωπό σου, νοιάζεσαι και για τη γυναίκα σου και τα παιδιά σου. Αυτοί που δεν νοιάζονται ούτε για τον εαυτό τους, ούτε για τους κοντινούς τους ανθρώπους, δεν νοιάζονται ούτε για τον απλό κόσμο. Άρα, για μένα είναι τελείως απολιτίκ και απολίτιστοι.

Την Κυριακή ψηφίζουμε για δήμο, περιφέρεια και Ευρωβουλή. Θα μας πεις τι θα ψηφίσεις ή δεν έχεις αποφασίσει ακόμα;

Η ψήφος είναι μυστική, αλλά θα σου πω πως ψηφίζω άλλον για δήμο, άλλον για περιφέρεια και άλλον για Ευρωβουλή. Θέλω να πω πως κάνω διασπορά στο portfolio – ψηφοfolio και στο χαρτοφυλάκιο – ψηφοφυλάκιο.

Ο δήμος είναι αλήθεια πως με ενδιαφέρει πιο πολύ. Πιστεύω πως κάποια στιγμή θα αποκτήσουν και οικονομική ανεξαρτησία οι δήμοι, πρέπει να αποκτήσουν, επειδή όταν βγαίνεις έξω από το σπίτι σου, βλέπεις το πρόβλημά σου κατευθείαν. Είτε αυτό είναι λακκούβα, είτε είναι σκουπίδι, είτε είναι ασφάλεια. Για μένα, τρία είναι τα βασικά πράγματα που πρέπει να κοιτάξει ένας δήμος: η ασφάλεια των δημοτών του, η καθαριότητα και η μετατροπή κάποιων δρόμων σε ποδηλατόδρομους και πεζόδρομους για να μπορούν να κινούνται οι άνθρωποι, επειδή είμαστε πίσω από τις οθόνες όλη μέρα. «Η ζωή μας τελειώνει καφενείο και ταβέρνα» λέει το τραγούδι, αλλά η ζωή μας σήμερα τελειώνει με οθόνη και… μπιέλα.

Όσον αφορά τώρα την Ευρωβουλή, βλέπουμε εκεί τη Βόρεια Ευρώπη να προσπαθεί να υποτάξει τη Νότια Ευρώπη. Στη Νότια Ευρώπη, όμως, βρίσκεται ο «ορυκτός πλούτος» της Ευρώπης και αναφέρομαι στον τουρισμό. Το μεγαλείο της φύσης δεν βρίσκεται κάτω από τη γη, στους υδρογονάνθρακες – τους υδατάνθρακες που λέει ο Καμμένος -, το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Είναι ο ήλιος, η θάλασσα και όλη αυτή η υγεία, πνευματική και σωματική, που μας δίνει η φύση. Αυτό αφορά την Ελλάδα, την Ιταλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία, που θα πρέπει να πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους στους Βορειοευρωπαίους.

Αν ο Τσίπρας και ο Μητσοτάκης ήταν καρτούν, τι καρτούν θα ήταν;

Δεν ξέρω αν θα ήταν Pokemon ή Μαρσουπιλαμί – θυμάμαι αυτά που έβλεπα με την κόρη μου, προφανώς θα έχουν βγει και καινούργια καρτούν. Μάλλον θα ήταν, τώρα όπως το σκέφτομαι, Μαρσουπιλαμί ο Τσίπρας και Joker o Μητσοτάκης. Ή, καλύτερα, Πόκερ-μον o Τσίπρας, είναι παιχνιδιάρης, τα παίζει όλα, ξεκίνησε ως οραματιστής και μετά μπήκε στο παιχνίδι, καταλαβαίνεις, και Μήχα-σου ο Μητσοτάκης, από το Πίκατσου, μη χάσει τις εκλογές.

Ας πούμε ότι γίνεσαι πρωθυπουργός για μία μέρα. Τι θα έκανες; 

Θα μου έφτανε; Ας πούμε πως θα καταργούσα τις φορολογικές δηλώσεις ή θα έλεγα πως θα γίνονται κάθε τρία χρόνια, επειδή τα πάντα είναι θέμα ψυχισμού. Αυτό αφορά φυσικά αυτούς που θα ήταν να πληρώσουν, όχι αυτούς που θα έπαιρναν επιστροφή.

Θα καταργούσα ακόμα τις πιστωτικές κάρτες και το χρήμα και θα δημιουργούσα την ανταλλακτική οικονομία. Για παράδειγμα, θα έκανα εγώ τον κόσμο να γελάει στο χασάπικο και θα μου έδιναν μισό κιλό κρέας.