Μιχάλης Γιαλούρης: «Η έννοια του σωτήρα είναι ριζωμένη στην κοινωνία, αλλά το ζητούμενο είναι να βγει ο κόσμος στους δρόμους να διεκδικήσει το δίκιο του».

Ο Μιχάλης Γιαλούρης είναι υποψήφιος δήμαρχος στο δήμο Τανάγρας με τη στήριξη της Λαϊκής Συσπείρωσης. Συναντηθήκαμε ένα ηλιόλουστο πρωινό Κυριακής στο Δήλεσι και καθίσαμε με θέα τη θάλασσα να συζητήσουμε για τα τρέχοντα προβλήματα του δήμου, καθώς και για τις αναξιοποίητες δυνατότητες που υπάρχουν στην ευρύτερη περιοχή και τον πλούτο που παράγεται στα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις, αλλά τον καρπώνονται λίγοι και οι πολλοί μένουν μόνο με τους ρύπους και τη μόλυνση.

– Μιχάλη, είσαι υποψήφιος δήμαρχος στο Δήμο Τανάγρας με τη στήριξη της Λαϊκής Συσπείρωσης. Μπορείς να μας περιγράψεις τους βασικούς άξονες του προγράμματός σας;

Ένας από τους βασικούς μας άξονες είναι το περιβάλλον, επειδή η μόλυνση του περιβάλλοντος, και ιδιαίτερα των υδάτινων πόρων και της φυτικής παραγωγής, ταλαιπωρεί εδώ και δεκαετίες την περιοχή μας. Μέχρι σήμερα, έχουμε ακούσει πλείστες όσες υποσχέσεις από τις κυβερνήσεις που πέρασαν για να λυθεί το θέμα, αλλά στην πράξη δεν έχει γίνει τίποτα. Αυτή τη στιγμή, μάλιστα, η Περιφέρεια μαζί με την Κυβέρνηση και τον Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων σχεδιάζουν να φέρουν ένα έργο που θα περιλαμβάνει και τη δημιουργία εργοστασίου διαχείρισης επικίνδυνων βιομηχανικών αποβλήτων, τάχα μου για την εξυγίανση της βιομηχανικής περιοχής των Οινοφύτων. Το σχέδιο αυτό χρηματοδοτείται από κρατικούς πόρους και πόρους από την Ευρωπαϊκή Ένωση που ανέρχονται στα 256 εκ. ευρώ.

Εμείς είμαστε αντίθετοι με το σχέδιο αυτό, επειδή πιστεύουμε ότι δε θα λύσει τα χρόνια προβλήματα ρύπανσης του περιβάλλοντος. Θεωρούμε, μάλιστα, πως θα προσθέσει κι άλλα, επειδή θα χρειαστούν επιπλέον απόβλητα για να λειτουργήσει. Έτσι, λοιπόν, αυτό που θα πετύχει ουσιαστικά είναι να λύσει αποκλειστικά τα προβλήματα των επιχειρηματικών ομίλων της βιομηχανικής περιοχής.

– Αυτός είναι, λοιπόν, ο πρώτος άξονας και το βασικό πρόβλημα της ευρύτερης περιοχής.

Ναι, που έχει σχέση όμως με όλα τα υπόλοιπα: με τον Ασωπό, με τον υδροφόρο ορίζοντα, με τον Ευβοϊκό.

– Οι υπόλοιποι άξονες του προγράμματός σας ποιοι είναι;

Ο δεύτερος άξονας έχει να κάνει με την πολιτική προστασία, δηλαδή με τον έλεγχο όλων των δημόσιων κτηρίων όσον αφορά την αντισεισμική θωράκιση, καθώς και τη δημιουργία αντιπλημμυρικών έργων. Για παράδειγμα, το Δήλεσι που είμαστε τώρα, κινδυνεύει από τις πλημμύρες, γιατί αφενός δεν έχει αντιπλημμυρικά έργα, αφετέρου έχει ρέματα κλεισμένα. Επίσης, δεν έχουν ελεγχθεί όλα τα σχολεία στην περιοχή για το αν τηρούν τις προδιαγραφές ασφαλείας, όπου περιλαμβάνεται μέσα και η αντισεισμικότητά τους. Βέβαια, αυτό δεν είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται μόνο στο δικό μας δήμο. Η πολιτική προστασία δεν υπάρχει γενικότερα σε όλη τη χώρα. Υπενθυμίζω μόνο τα πρόσφατα φαινόμενα στη Μάνδρα και το Μάτι, όπου θρηνήσαμε νεκρούς.

– Η παρούσα διοίκηση του δήμου δεν έχει κάνει τίποτα για όλα αυτά;

Έργα βιτρίνας έκανε, αλλά ως εκεί. Δεν θέλει, δηλαδή, να λύσει πραγματικά τα προβλήματα της περιοχής. Για παράδειγμα, ο περιφερειακός δρόμος Οινοφύτων – Σχηματαρίου είναι πολλές φορές κλειστός από τα φορτηγά που περιμένουν να μπουν στα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις. Μιλάμε για ουρές φορτηγών να περιμένουν στην πύλη για να μπούνε. Επίσης, ο περιφερειακός Σκούρτων, όπως και ο περιφερειακός στο Δήλεσι, είναι έργα που έχουν μείνει μόνο στα λόγια. Το σχολείο του Δηλεσίου το ίδιο. Πρόκειται για έργα υποδομής που έχουν άμεση σχέση με τη πολιτική προστασία.

– Ο τρίτος άξονας του προγράμματός σας, ποιος είναι;

Η υγεία. Ενώ παράγουμε αυτή τη στιγμή στον τόπο έναν πλούτο τεράστιο, αν πάθουμε κάτι θα πρέπει να πάμε είτε στο νοσοκομείο της Θήβας είτε της Χαλκίδας, όπου και εκεί τα νοσοκομεία υπολειτουργούν. Παντελής έλλειψη πρωτοβάθμιας υγείας, δηλαδή. Το ΙΚΑ Οινοφύτων έκλεισε, το κέντρο υγείας στο Σχηματάρι έχει χιλιάδες προβλήματα, ενώ το κοντινότερο ασθενοφόρο βρίσκεται στη Θήβα. Και μιλάμε για μία βιομηχανική περιοχή με χιλιάδες εργαζόμενους. Ε, σε όλα αυτά, η παρούσα διοίκηση του δήμου δεν έχει κάνει τίποτα μέχρι σήμερα.

Εμείς θα αγωνιστούμε για ανάπτυξη της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας με δημόσια κέντρα υγείας και περιφερειακά ιατρεία με πλήρη στελέχωση σε γιατρούς όλων των ειδικοτήτων και σύγχρονο εξοπλισμό, που να ικανοποιεί τις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών όλο το 24ώρο, όλες τις ημέρες του χρόνου. Και θα φροντίσουμε όλα αυτά να συνδέονται με την οικογένεια, τα σχολεία, τους παιδικούς/βρεφικούς σταθμούς, τους αθλητικούς χώρους και τους χώρους δουλειάς και να προσφέρουν εξειδικευμένες υπηρεσίες για τις γυναίκες, τα ΑμεΑ και τους ηλικιωμένους.

– Τέταρτος άξονας υπάρχει;

Υπάρχει και έχει να κάνει με την ίδια τη λειτουργία του δήμου, με θέματα όπως είναι, για παράδειγμα, οι συμβασιούχοι και οι εργολάβοι, που προσπαθούν να εισχωρήσουν σε ένα σωρό τομείς και η παρούσα διοίκηση τους αποδέχεται.

Ο Δήμος θα πρέπει να έχει επαρκή στελέχωση των υπηρεσιών του με εργαζόμενους όλων των αναγκαίων επιστημονικών και άλλων ειδικοτήτων, με μόνιμη και σταθερή δουλειά και πλήρη μισθολογικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα.

Αυτοί είναι οι τέσσερις άξονες, που θα εξειδικευτούν στην πορεία περαιτέρω με βάση την κάθε περιοχή και το κάθε χωριό.

– Υπάρχει γενικότερα μία τάση τα τελευταία χρόνια, να κατεβαίνουν πολλοί υποψήφιοι στους δήμους ως ανεξάρτητοι, γιατί φαίνεται πως τους προτιμούν οι πολίτες. Παρατηρείται κάτι παρόμοιο και στο δήμο Τανάγρας;

Πριν τρεις εβδομάδες ήμουν σε ένα καφενείο, όπου έβλεπα ποδόσφαιρο και συζητούσα με μία παρέα. Πετάγεται, τότε, ένας και λέει: «εγώ θα ψηφίσω όποιον κατέβει από τα Οινόφυτα. Να στηρίξουμε άνθρωπο δικό μας, από τον τόπο μας». Του απαντάω πως θα κατέβω εγώ και τότε σαν να το ξαναζύγισε μέσα του, μου λέει: «να κατέβεις ανεξάρτητος, όμως». Η αλήθεια είναι, όμως, πως ο τωρινός δήμαρχος που εκλέχτηκε ως ανεξάρτητος, καθώς και άλλα στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης, δεν έχουν διαμαρτυρηθεί για τίποτα απέναντι στην κυβέρνηση, αποδέχθηκαν τη μεγάλη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, που ανέρχεται σήμερα στο 65%, και συνολικά τις πολιτικές των μνημονίων. Κανένας δεν προήλθε από παρθενογένεση… Όταν πρωτοστατούν στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής, για ποια ανεξαρτησία μιλάμε;

– Ένας δήμος και ένας δήμαρχος από μόνος του έχουν δυνατότητες να πάρουν φιλολαϊκά μέτρα, όταν το γενικότερο πλαίσιο στη χώρα είναι ασφυκτικό και οι κατευθύνσεις χαράζονται από αλλού;

Μετά τον Καλλικράτη και τον Καποδίστρια που ενώθηκαν οι δήμοι και μεγάλωσαν, έγινε πιο εμφανές ότι οι δήμοι είναι το μακρύ χέρι της κυβέρνησης. Έρχονται, δηλαδή, να υλοποιήσουν πολιτικές που έχει αποφασίσει αυτή. Μπορείς, λοιπόν, να κάνεις ένα θύλακα δημοκρατίας και ευημερίας μέσα σε μία χώρα που ζει σε μνημόνιο; Δεν μπορείς. Κι αυτό συνδέεται και με την ανεξαρτησία που λέγαμε πιο πριν, που υποστηρίζουν πολλοί, προκειμένου να μην πολιτικοποιηθούν οι εκλογές και να μην αναδειχτούν τα γενικότερα προβλήματα. Κανένας δεν είναι ανεξάρτητος και κανένας δεν πρωτοεμφανίστηκε ξαφνικά, όλοι από κάπου προερχόμαστε…

– Σε κάποιες χώρες της Ευρώπης, αλλά και σε πολιτείες της Αμερικής, ο ΕΝΦΙΑ πηγαίνει απευθείας στους δήμους. Αν γίνει αυτό εδώ, θα είναι καλύτερα; Με την έννοια πως θα έχουν κάποιους σταθερούς πόρους οι δήμοι για να κάνουν καλύτερο προγραμματισμό.

Σε καμία περίπτωση δεν θα είναι καλύτερα. Αν συμφωνήσεις να περάσει ο ΕΝΦΙΑ στους δήμους, όχι μόνο τον αποδέχεσαι, αλλά τον κάνεις και πιο ισχυρό. Θα αποτελέσει, κατά κάποιον τρόπο, μέσο εκβιασμού του δημότη για να τον πληρώνει, προκειμένου εσύ σαν δήμος να μαζεύεις τα σκουπίδια ή να καθαρίζεις τα πεζοδρόμια. Επιπρόσθετα, σκέψου πόσο θα αυξηθεί το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών δήμων, όταν οι αντικειμενικές αξίες είναι υψηλές σε μία περιοχή και χαμηλές σε μία άλλη. Χώρια που αν αρχίσουν να περνάνε πράγματα στους δήμους, γιατί αύριο, μεθαύριο να μην περάσει και η πυροσβεστική και να πρέπει εσύ σαν δήμος, ύστερα, να βάλεις φόρους στους δημότες για να χρηματοδοτήσεις αυτές τις υπηρεσίες; Θυμάμαι, παλιά, είχαν παραχωρήσει τους παιδικούς σταθμούς στους δήμους, αλλά δεν τους είχαν στείλει τα απαραίτητα κονδύλια για να τους συντηρούν και αυτοί έπρεπε να αυξήσουν τους φόρους για να το κάνουν.

Και για όλα αυτά, να είσαι σίγουρος πως δεν θα διαφωνήσει κανένα από τα αστικά κόμματα.

– Με την απλή αναλογική, πρόκειται να αλλάξει κάτι, όσον αφορά τις δημοτικές εκλογές;

Το εκλογικό σύστημα δεν μπορεί από μόνο του να σου αλλάξει κοινωνίες. Ίσως η απλή αναλογική βοηθήσει να είναι πιο αναλογικές οι διοικήσεις, αλλά μπορεί από μόνη της να σου κάνει επανάσταση; Δεν μπορεί…

– Υπάρχουν τόσα εργοστάσια και επιχειρήσεις στην περιοχή. Παρατηρείται η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται όλοι όσοι «φωνάζουν» να έρθουν επενδύσεις στη χώρα;

Εμείς, όταν μιλάμε για ανάπτυξη, εννοούμε πάνω απ’ όλα τους ανθρώπους, τα λαϊκά στρώματα, όχι την ανάπτυξη για λίγους. Ήδη, άλλωστε, στην περιοχή, παράγεται ένα μεγάλο κομμάτι πλούτου που, όμως, δεν καταναλώνεται εδώ. Σε εμάς μένουν μόνο τα απόβλητα. Εμείς δε λέμε να κλείσουν τα εργοστάσια, αλλά να λυθούν παράλληλα και τα ζητήματα που απασχολούν τις λαϊκές οικογένειες. Για παράδειγμα, ο κόσμος πού θα μένει; Τι θα τρώει; Τι περίθαλψη θα έχει; Με τι συγκοινωνία θα πηγαίνει στη δουλειά του; Μετά την κρίση, ξέρεις, πολλές εταιρείες σταμάτησαν να μεταφέρουν τους εργαζόμενους. Όλα αυτά είναι καθημερινά ζητήματα, που πρέπει να τα δούμε.

– Ο κόσμος δυσκολεύεται να τα συνειδητοποιήσει όλα αυτά;

Όχι, απλώς υπάρχει η αντίληψη στον κόσμο πως θα έρθει κάποιος να μας λύσει όλα τα προβλήματα. Η έννοια του σωτήρα είναι ριζωμένη στην κοινωνία, αλλά το ζητούμενο είναι να βγει ο κόσμος στους δρόμους να διεκδικήσει το δίκιο του. Αλλιώς, ποιος θα του το δώσει; Και, γιατί να του το δώσει στην τελική;

– Είναι εύκολος αυτός ο δρόμος;

Η κοινωνία εκπαιδεύεται στο να αρκείται είτε με ψίχουλα είτε να στέλνει επιστολές διαμαρτυρίας. Θα σου δώσω ένα παράδειγμα. Έγινε μία κουβέντα στο δημοτικό συμβούλιο την προηγούμενη τετραετία για την έξοδο των Οινοφύτων στην εθνική οδό. Ο δικός μας δημοτικός σύμβουλος, ο Δήμος Θεοδώρου, είπε να βάλουμε τα μηχανήματα να ανοίξουν τον δρόμο και ύστερα θα βρουν αυτοί τεχνικά πώς μπορεί να γίνει ένας κόμβος για τα Οινόφυτα. Αυτοί, όμως, που έφεραν το θέμα, αρκέστηκαν στο να στείλουν απλώς μία επιστολή διαμαρτυρίας. Ε, δεν θα λυθεί ποτέ το θέμα, αν δεν βγεις στους δρόμους να το διεκδικήσεις.

– Στα εργοστάσια υπάρχουν ενοικιαζόμενοι εργάτες και εργολαβικά σωματεία;

Η μόδα αυτή έχει μπει, πλέον, ακόμα και στις μεγάλες βιομηχανίες. Και μάλιστα τους νοικιάζουν με την ώρα, ούτε καν με τη μέρα. Υπάρχουν αρκετά εργολαβικά γραφεία αυτή τη στιγμή στην περιοχή, που μαζεύουν τους εργάτες το πρωί με τα λεωφορεία και τους πάνε στη δουλειά, χωρίς να ξέρουν οι εργάτες την επόμενη μέρα πού θα πάνε να δουλέψουν. Και αυτό γίνεται τόσο για τους έλληνες, όσο και για τους ξένους.

– Πάμε τώρα στη Χρυσή Αυγή, που έχει ισχυρή παρουσία στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου Τανάγρας απ’ ό,τι ξέρω. Γιατί συμβαίνει αυτό;

Ο χώρος της ακροδεξιάς παραδοσιακά στην περιοχή διατηρεί δυνάμεις, οι όποιες συντηρούνται αξιοποιώντας τις πολιτικές που εφαρμόζονται. Γι’ αυτό και χρειάζεται ένα ισχυρό εργατικό λαϊκό κίνημα, για να έχει τη δύναμη να τους απομονώσει.

– Πώς αντιμετωπίζεται το πρόβλημα;

Εμείς, από τη μεριά μας, προσπαθούμε να αυξήσουμε τις δυνάμεις μας, γιατί είναι μικρές σε σχέση με την ανάγκη που παρατηρείται στην περιοχή. Και πάλι, όμως, δίνουμε τη μάχη μας και ακυρώνουμε στην πράξη πολλές από τις επιδιώξεις που έχουν. Για παράδειγμα, όταν έφεραν πρόσφυγες στην Οινόη, προσπάθησαν να δημιουργήσουν φοβικό κλίμα στα σχολεία με τα προσφυγόπουλα, αλλά κάναμε εμείς παρεμβάσεις και ανακόψαμε αυτή την αντίληψη που πήγαν να καλλιεργήσουν. Παρόλα αυτά, το πετάνε καθημερινά το δηλητήριό τους, λέγοντας πως «οι ξένοι καλοπληρώνονται και εμείς που είμαστε έλληνες δεν έχουμε να φάμε» και έτσι στήνεται η παγίδα να τα βάζουμε με τον φτωχό και όχι με αυτόν που δημιουργεί τη φτώχεια.

– Υπάρχουν πολλοί μετανάστες στην περιοχή;

Υπάρχουν, η αγροτική παραγωγή δουλεύει με πολλούς ξένους εργάτες, αλλά αυτό είναι κάτι που γίνεται χρόνια τώρα, πολύ πριν την κρίση.

– Προβλήματα ασφάλειας υπάρχουν στην ευρύτερη περιοχή;

Προφανώς υπάρχουν προβλήματα ασφάλειας και αστυνόμευσης. Αξίζει, όμως, να αναφερθεί πως όταν κάνουμε κινητοποιήσεις σε εργοστάσια, η αστυνομία είναι παρούσα και με αρκετές δυνάμεις, αλλά αν τους πάρεις τηλέφωνο και τους πεις πως σε κλέβουν, θα σου πουν πως δεν έχουν προσωπικό, δεν μπορούν να αστυνομεύσουν την περιοχή κι άλλες τέτοιες δικαιολογίες.

– Η Χρυσή Αυγή κατεβάζει υποψήφιο στις εκλογές;

Όχι, από ό,τι φαίνεται δεν κατεβάζει και πιστεύω ότι ο λόγος είναι ότι ήδη η πολιτική τους εξυπηρετείται συνολικά από τις πολιτικές που εφαρμόζονται.

– Μία ραγδαία αύξηση ακροδεξιών και φασιστικών δυνάμεων παρατηρείται αυτή τη στιγμή σε όλη την Ευρώπη. Γιατί η αριστερά δυσκολεύεται να προσελκύσει τους λαούς στον δικό της δρόμο;

Εγώ πιστεύω πως η Ευρωπαϊκή Ένωση, βλέποντας πως έρχεται κρίση, φρόντισε να φτιάξει σε κάθε χώρα ακροδεξιά αναχώματα, ώστε αν τα πράγματα στραβώσουν, να μη στραφεί ο κόσμος προς την αριστερά. Στην ουσία, δηλαδή, να παραμείνουν τα πράγματα όπως είναι, είτε με αστική δημοκρατία είτε με κυβερνήσεις που στηρίζονται η συμμετέχουν σε αυτές φασιστικές δυνάμεις.. Όταν, για παράδειγμα, βλέπεις στη γερμανική αστυνομία νεοναζιστικούς θύλακες ή σε άλλες χώρες, που δεν είχαν ιδιαίτερα μεγάλο προσφυγικό πρόβλημα, να αυξάνεται η ακροδεξιά, καταλαβαίνεις πως από κάπου χρηματοδοτούνται όλοι αυτοί. Αν δεν το κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση αυτό, ποιος το κάνει;

– Οι λαοί πώς αντιδρούν σε όλα αυτά;

Οι λαοί είναι μπερδεμένοι. Είναι, άλλωστε, πιο εύκολο να τα βάλεις με τον πρόσφυγα, επειδή έχει άλλο χρώμα ή άλλη θρησκεία, παρά με αυτούς που δημιούργησαν τον πρόσφυγα και σε οδήγησαν στη φτωχοποίηση και τη μιζέρια.

– Παίζει ρόλο το γεγονός πως δεν υπάρχουν ισχυρά κομμουνιστικά κόμματα στην Ευρώπη αυτήν τη στιγμή για να κατευθύνουν και να οργανώσουν όλον αυτόν τον κόσμο;

Φυσικά και παίζει ρόλο. Όταν στη Γαλλία, αυτή τη στιγμή, θεωρείται το κόμμα του Μελανσόν το πιο ριζοσπαστικό κόμμα, τότε καταλαβαίνεις πως υπάρχει πρόβλημα. Ιστορικά κομμουνιστικά κόμματα, όπως το γαλλικό και το ιταλικό, μετατράπηκαν σε σοσιαλδημοκρατικά και συμμετείχαν σε αστικές κυβερνήσεις, παίρνοντας αντιλαϊκά μέτρα. Έτσι, ο κόσμος τους γύρισε την πλάτη και βρεθήκαμε μέσα στην κρίση χωρίς κόμματα με αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό και οργάνωση.

– Τι κάνουμε από εδώ και πέρα, λοιπόν;

Ξανά από την αρχή. Άλλωστε, στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες αυτήν τη στιγμή γίνεται προσπάθεια να στηθούν ξανά κόμματα με αντιιμπεριαλιστική και αντικαπιταλιστική στόχευση, με βάση την εμπειρία του 20ου αιώνα, κρατώντας τα σωστά και μελετώντας τα λάθη που έγιναν στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού.

– ΣΥΡΙΖΑ ή ΝΔ προτιμάει το μεγάλο κεφάλαιο;

Δεν τους ενδιαφέρει αρκεί να περνούν τα μέτρα πιο εύκολα και να μην βγαίνει ο κόσμος στους δρόμους. Αν και πιστεύω πως θα ήθελε να υπάρχουν και ευρύτερες συνεργασίες, για να διαφημίζεται αυτό το «όλοι μαζί». Βέβαια, και η ΝΔ έχει αποδείξει όλα αυτά τα χρόνια πως στηρίζει το μεγάλο κεφάλαιο και με το παραπάνω.