Παντελής Θαλασσινός: Στην κυρίαρχη πολιτική η αυθαιρεσία, από εξαίρεση, γίνεται σιγά-σιγά κανόνας

Εν όψει της νέας χρονιάς, απευθυνθήκαμε σε καλλιτέχνες με σκοπό να αναδειχθεί όσο καλύτερα γίνεται η δύσκολη κατάσταση που βιώνουν και τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Σε μια από τις πιο δύσκολες περιόδους για την τέχνη, δίνουμε λόγο στους ίδιους τους ανθρώπους που την εκπροσωπούν. Με κλειστά, θέατρα, κινηματογράφους και μουσικές σκηνές, η ζωή μας είναι ακόμη πιο δύσκολη, φαντάζει άχαρη. Για πολλούς από εκείνους έχει γίνει δύσκολη και η ίδια η επιβίωση. Ας τους ακούσουμε λοιπόν.

Ο λόγος στον Παντελή Θαλασσινό, που απάντησε στις ερωτήσεις μας.

Πώς θα περιέγραφες την κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι καλλιτέχνες σε κάποιον που δεν γνωρίζει τίποτα σχετικά; Πώς κρίνεις τις αποφάσεις της κυβέρνησης για τον Πολιτισμό και τα μέτρα στήριξης προς τους καλλιτέχνες;

Τα πάντα ξεκινούν από τον τρόπο πολιτικής που ασκεί η κάθε Κυβέρνηση. Σε μια χώρα που ο όρος Δημοκρατία χρησιμοποιήθηκε ακόμη κι απ’ τη Χούντα οφείλεις να είσαι καχύποπτος.

Ασκείται λοιπόν μια πολιτική, που η κάθε αυθαιρεσία, από εξαίρεση σιγά-σιγά γίνεται κανόνας.

Οι καλλιτέχνες όχι μόνο τώρα, που με την πανδημία ακυρώθηκαν εντελώς, αλλά και πιο πριν, δείχνουν να είναι αμελητέοι. Ζωή και παρουσία απέκτησαν οι ανώδυνοι. Αυτοί που μέσα απ’ την τέχνη τους δε βάλλουν τα κακώς κείμενα και γενικώς το σύστημα. Ή τα όργανα και τα όπλα όπως η τηλεόραση. Αυτό συμβαίνει σε όλους τους κλάδους και τα υποσύνολα της καλλιτεχνίας. Επιβάλλεται ένα ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ σκότος για να άρχουν οι κακοί έως μέτριοι. Για πολλούς θα γίνω γραφικός, γιατί πάλι θα πω, ότι και αυτό το πρόβλημα είναι ταξικό. Κανείς δεν έχει κοιτάξει τους ανέργους και ιδιαίτερα τις ανάγκες τους πιστεύοντας ότι με ένα επίδομα θα καλύψουν τις ανάγκες τους αφού ούτε να δουλέψουν μπορούν ούτε καν διαμαρτυρηθούν.

Η έξαρση του κορονοϊού ήταν απλώς η αφορμή να δικαιολογήσουν την κρίση που φέρνει η ανισότητα του καπιταλισμού. Η αφορμή να πειθαρχήσουν τον κόσμο και να τον εκπαιδεύσουν στη πείνα και στη φίμωση. Η αφορμή να περάσουν απ’ τη Βουλή νόμοι στα κρυφά. Η αφορμή η Αστυνομία αντί για  φρουρός της Δημοκρατίας να γίνει «Βεληγκέκας». Φοβάμαι ότι ακόμη και αν ξεπεράσουμε τον ιό, θα παραμείνουν πολλά απ’ τα διαταγμένα και επιβαλλόμενα…όλη αυτή η ευκολία του «έτσι κρίνω  ΕΓΩ».

Τι θα μπορούσε να είχε γίνει επιπλέον/διαφορετικά κατά τη γνώμη σου;

Το τι θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, δεν έχω επιστημονικές γνώσεις, να προτείνω.

Θα μπορούσα να προτείνω αν υπήρχε υποδομή και επιστημονική έρευνα, αλλά ακόμη και γι’ αυτά έχουμε αποθέσει  τις ελπίδες μας στην ΜΑΜΑ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΔΥΣΗ… στην «κονόμα».

Πώς αποτιμάς τον αγώνα των καλλιτεχνών, τις κινητοποιήσεις, τον συντονισμό των σωματείων τους ή και την κίνηση “Support Art Workers”; Τι προοπτικές βλέπεις για τη νέα χρονιά; Είσαι αισιόδοξος;

Αισιόδοξος δεν ήμουν ποτέ σ’ ένα σύστημα ξενόδουλο που οι χρισμένοι μάχονται για το συμφέρον του εγχώριου και ξένου κεφαλαίου. Που οι εκλεγμένοι στήνουν ένα θέατρο που καμώνονται τους πατριώτες, ενώ στην ουσία είναι τσιράκια των Συμμάχων αφεντικών τους. Για μια Ελλάδα που γεμίζει τσιμέντο και Rooms to Let. Καταστρέφοντας το μόνο δώρο που είναι μονέδα χρήματος και τροφής… τη ΓΗ.

Που δανείζονται πλαστικό χρήμα με αντάλλαγμα την υποταγή μας.

Που είναι αδιάφοροι για το ότι δεν παράγουμε ούτε οδοντογλυφίδα.

Δείτε εδώ όλες τις συνεντεύξεις της θεματικής ενότητας “Καλλιτέχνες στην πανδημία”.