Σταμάτης Κραουνάκης: «Ελπίζω σ’ έναν ισχυρό ξεσηκωμό»

Εν όψει της νέας χρονιάς, απευθυνθήκαμε σε καλλιτέχνες με σκοπό να αναδειχθεί όσο καλύτερα γίνεται η δύσκολη κατάσταση που βιώνουν και τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Σε μια από τις πιο δύσκολες περιόδους για την τέχνη, δίνουμε λόγο στους ίδιους τους ανθρώπους που την εκπροσωπούν. Με κλειστά, θέατρα, κινηματογράφους και μουσικές σκηνές, η ζωή μας είναι ακόμη πιο δύσκολη, φαντάζει άχαρη. Για πολλούς από εκείνους έχει γίνει δύσκολη και η ίδια η επιβίωση. Ας τους ακούσουμε λοιπόν.

Ο Σταμάτης Κραουνάκης, που δεν επαναπαύθηκε μέσα στην πανδημία μάς λέει χαρακτηριστικά:

Πώς θα περιέγραφες την κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι καλλιτεχνες σε κάποιον που δεν γνωρίζει τίποτα σχετικά;

Απόλυτος αποκλεισμός της τέχνης και των δικαιωμάτων επιβίωσης όλων των καλλιτεχνών… χωρίς παράθυρο, χωρίς πόρτα, χωρίς βοήθημα.

Πώς κρίνεις τις αποφάσεις της κυβέρνησης για τον Πολιτισμό και τα μέτρα στήριξης προς τους καλλιτέχνες;

Είμαι κάθετα από πέρσι σίγουρος ότι η ειλημμένη απόφαση ήταν “Καταργήστε τους”! Κερδήθηκε το ελάχιστο, μέσα από πιέσεις. Ήταν αποφασισμένοι εκ προοιμίου ότι δεν μας χρειάζονται. Η τέχνη ενώνει, εκτονώνει, μοιράζει ιδέες, γλεντάει, κωμωδεί, καταγγέλλει. Όλα άχρηστα αυτά για ένα εντεταλμένο ξεπούλημα.

Τι θα μπορούσε να είχε γίνει επιπλέον/διαφορετικά κατά τη γνώμη σου;

Τα επιδόματα δόθηκαν μετά από πίεση. Δεν θα τα ‘διναν ούτε αυτά. Θα μπορούσε να ‘χει γίνει πολύ απλά ένας σχεδιασμός Εργασίας για όλους τους καλλιτέχνες. Έχω δώσει ιδέες και παραδείγματα. Αποφεύγεται ό,τι έχει κοινωνικό αντίκτυπο. Θα μπορούσαν να εργάζονται όλοι εναλλάξ σε υπαίθρια κιόσκια, μουσικοί, ηθοποιοί, σταντ απ. Με θέματα γύρω από τον εγκλεισμό. Οι δημοτικές μπάντες, τα μικρά τοπικά γκρουπ, με αναθέσεις απο τους δήμους. Θα μπορούσαν επίσης οι εικαστικοί, με χρήση των αποθηκευμένων διακοσμήσεων και με μια μικρή αμοιβή ν’ αναλάβουν την εορταστική διακόσμηση. Απεφεύχθη οποιοσδήποτε σχεδιασμός. Γιατί ο στόχος ήταν η εξόντωση.

Πώς αποτιμάς τον αγώνα των καλλιτεχνών, τις κινητοποιήσεις, τον συντονισμό των σωματείων τους ή και την κίνηση “Support Art Workers”;

Το support Art Workers δημιουργήθηκε στο μέσσεντζέρ μου. Συγκεντρώναμε υπογραφές δυο μερόνυχτα με την Κωνσταντίνα Βούλγαρη. Για να εμφανίσουμε Δευτέρα πρωί ισχυρό αριθμό υπογραφών. Αργούμε και χανόμαστε στη μετάφραση. Μόνο όπου σηκώσαμε ανάστημα και το πράξαμε άμεσα, κερδίσαμε κάτι.

Τι προοπτικές βλέπεις για τη νέα χρονιά; Είσαι αισιόδοξος;

Ναι… ελπίζω σ’ έναν ισχυρό ξεσηκωμό. Η κοινωνία η γονατισμένη δε φαίνεται έτοιμη να πιστέψει ότι οι καλλιτέχνες πεινάνε. Χρειάζεται συνεχής ενημέρωση και συνεχής απαίτηση. Οι ευεργετημένοι ή οι έχοντες τηλεοπτική εργασία αποφεύγουν την ανάμειξη σε αντιπαλότητες. Εμείς όρθιοι και απαιτητικοί πρέπει να είμαστε! Δεν βγαίνει με ημιφιλανθρωπικά!

Δείτε εδώ όλες τις συνεντεύξεις της θεματικής ενότητας “Καλλιτέχνες στην πανδημία”.