Βασίλης Τσιάρτας: ρατσιστής και φασιστόμουτρο

Είναι γνωστό πως ο Βασίλης Τσιάρτας αηδιάζει εύκολα. Άλλοτε είναι οι κομμουνιστές, άλλοτε οι μετανάστες, πάντα κάτι βρίσκει να του φέρνει αναγούλα.

Φυσικά, δεν θα τον ακούσετε ποτέ να αηδιάζει με τις αιτίες που δημιουργούν τους μετανάστες ή με τη φτώχεια και την αδικία τις οποίες αντιπαλεύουν οι κομμουνιστές.

Ο Βασίλης Τσιάρτας αηδιάζει μόνο με οτιδήποτε «αλλοιώνει» τον ελληνικό πολιτισμό. Για όλα τα άλλα δεν υπάρχει χώρος στην «κοφτερή» κριτική του.

Μπορεί οι θάνατοι από τον κορονοϊό να έχουν ξεπεράσει στη χώρα μας τους 5.000, αλλά το γεγονός αυτό δεν αποτελεί σημαντικό λόγο για να κάνει κριτική στην κυβέρνηση, στον τρόπο που διαχειρίζεται την πανδημία ή στα μέτρα που (δεν) παίρνει.

Τελευταίο του «ανδραγάθημα» η νέα επίθεση στον Γιάννη Αντετοκούνμπο, επειδή βρίσκεται σε αφίσα της Επιτροπής «Greece 2021» για τα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση.

Δεν θα έπρεπε να βρίσκεται, υποστηρίζει, γιατί έτσι «αλλοιώνεται ο εορτασμός».

Βέβαια, δεν τον είδαμε να παρατηρεί την ίδια «αλλοίωση» όταν εμφανίστηκαν στην ιστοσελίδα της Επιτροπής φασίστες, δικτάτορες και δοσίλογοι, όπως ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο Ιωάννης Μεταξάς, ο Θεόδωρος Πάγκαλος, ο Σπύρος Μαρκεζίνης και ο Γεώργιος Τσολάκογλου, ως ηγέτες του ελληνικού κράτους, δίπλα σε εκλεγμένους πρωθυπουργούς. (Περισσότερα εδώ)

Ούτε εμφάνισε την ίδια ευαισθησία όταν ανέβηκε στην ιστοσελίδα της Επιτροπής (έστω και για λίγες ώρες) κείμενο που εμφάνιζε τον σπουδαίο αγωνιστή Γρηγόρη Λαμπράκη ως θύμα «παροξυσμικού λαϊκισμού». (Περισσότερα εδώ)

«Δούλος είναι εκείνος που δεν μπορεί να πει τη σκέψη του», γράφει ο Ευριπίδης. Και με αυτή την έννοια ο Βασίλης Τσιάρτας δεν είναι δούλος. Είναι όμως κάτι χειρότερο: ρατσιστής και φασιστόμουτρο. Και, όπως λέει και ο Αχιλλέας στον Οδυσσέα, «χίλιες φορές θα προτιμούσα να είμαι ο τελευταίος δούλος πάνω στη γη παρά ο βασιλιάς του κάτω κόσμου».

Όπου βασιλιάς, βάλτε φασιστόμουτρο για την περίπτωση του Τσιάρτα.