Η αλληλεγγύη των αφεντικών και η αλληλεγγύη μας

Οι συγκλονιστικές αποκαλύψεις του νεαρού μαθητευόμενου μάγειρα στην Κέρκυρα, για το βασανισμό που υπέστη σε εστιατόριο ιδιοκτησίας του γνωστού σεφ Έκτορα Μποτρίνι μπορεί να έχουν αφήσει άφωνο το πανελλήνιο, εκείνοι όμως που βρήκαν γρήγορα τη μιλιά τους περνώντας άμεσα στην αντεπίθεση, είναι ο ίδιος ο ιδιοκτήτης καθώς και εκλεκτοί του συνάδελφοι τηλεμάγειρες και διάσημοι σεφ, προσπαθώντας όχι μόνο να βγουν από πάνω, αλλά και να στείλουν σαφές μήνυμα πως θα διασύρουν και θα εκδικηθούν οποιονδήποτε τολμήσει να μιμηθεί το παράδειγμα του νεαρού που βρήκε το θάρρος να προχωρήσει στην καταγγελία.

Η αρχή λοιπόν έγινε ήδη από χθες το βράδυ, με τον ίδιο το Μποτρίνι να πιάνει τηλεοπτικό στασίδι (άραγε το θύμα το αναζήτησε κάποιο μεγάλο μέσο για να κάνει δηλώσεις;), για να παρουσιάσει το συμβάν ως μια μεγάλη παρεξήγηση, αν όχι και συκοφαντία. Ισχυρίστηκε λοιπόν ότι στις κουζίνες και εντάσεις υπάρχουν (“Γαμώ την Παναγία σου κωλόπαιδο”) και ατυχήματα γίνονται (όπως το να αυτοπεριλούζεσαι με καυτό λάδι ή να πατάς καυτή σπάτουλα πάνω στο δέρμα σου επανειλημμένα), αλλά “Μπροστά σε εμένα δεν έχει γίνει κάτι τέτοιο, όταν είμαι εγώ είναι όλοι Παναγίες”. Στην πραγματικότητα βέβαια, όπως προκύπτει από την καταγγελία του νεαρού η κακοποίηση ήταν εις γνώσιν της εργοδοσίας και σε κάθε περίπτωση ένας ιδιοκτήτης που αγνοεί μια τέτοια συμπεριφορά θα έσπευδε να πάρει το μέρος του θύματος κι όχι να σπεύσει να το διαψεύσει από την πρώτη στιγμή.

Εκείνο όμως που προκαλεί ακόμα πιο αλγεινή εντύπωση δεν είναι ένα αφεντικό που προσπαθεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του και την επιχείρησή του, σε ένα θέμα που έχει ήδη πάρει τη νομική οδό. Αλλά το “τσιμεντάρισμα” των ομοίων του τηλεαστέρων γύρω από τη γραμμή ότι το θύμα είναι περίπου βουτυρομπεμπές που δεν κάνει για τη δουλειά και έριξε λάσπη στο αφεντικό του για να καλύψει τη δική του αδυναμία.

Πολύ χαρακτηριστική είναι η ανάρτηση του σεφ Ηλία Σκουλά, γνωστού κυρίως μέσα από την εκπομπή “Νηστικό αρκούδι”, όπου ουσιαστικά συνέκρινε τον νεαρό καταγγέλλοντα με τον … Γκέμπελς, γράφοντας:

Η ανεπάρκεια και η ανικανότητα πρέπει επιμελώς να κρυφτούν κατά το θεώρημα Γκεστάλτ…

Ο μικρός αδύναμος μαγειράκος που έπεσε θύμα βίας στο εστιατόριο του φοβερού, τρομερού και διάσημου σεφ Έκτορα Μποτρίνι που στις εκπομπές του παριστάνει τον κακό και τον τύραννο…

Ο Γκέμπελς είπε.. «Ένα ψέμμα όταν το πει μονάχα ένας, παραμένει ψέμμα…όταν το αναπαραγάγουν χιλιάδες γίνεται αλήθεια»

Μας ήταν αδύνατον να εντοπίσουμε αν ο Γκέμπελς έχει πει τη συγκεκριμένη ρήση, και πιθανόν να την μπέρδεψε με εκείνη που έλεγε ότι όσο μεγαλύτερο είναι ένα ψέμα, τόσο πιο πιστευτό γίνεται. Εκείνος πάντως που έσπευσε να την αναπαραγάγει αυτούσια είναι ο ίδιος ο Μποτρίνι, που έκανε ανάρτηση στο Ίνσταγκραμ με τον ίδιο περιβαλλόμενο από νεαρούς χαμογελαστούς μαθητευόμενους, στέλνοντας το μήνυμα ότι “είμαστε μια μεγάλη οικογένεια και μας διαβάλουν”.

Ας γυρίσουμε όμως στην ανάρτηση του Σκουλά και τον υπέροχο διάλογο που ακολούθησε στα σχόλια. Ο σεφ, προς επίρρωση των ισχυρισμών του περί γκεμπελισμού, επικαλέστηκε προσωπικά παραδείγματα “αχάριστων” μαθητευόμενων, που ήθελαν να καπνίζουν στην κουζίνα, ήταν τεμπέληδες και αυτοτραματίστηκαν(!), περιστατικά των οποίων η ακρίβεια αφενός είναι αδύνατον να ελεγχθεί, αφετέρου κι αν ισχύουν είναι παντελώς άσχετα με την πολύ συγκεκριμένη, επώνυμη, ιατροδικαστικά επιβεβαιωμένη καταγγελία του νεαρού στην Κέρκυρα.

Εκεί όμως που δίνεται πραγματικό ρεσιτάλ είναι στους σχολιαστές, ανάμεσά τους λιγότερο και περισσότερο ηχηρά ονόματα άλλων σεφ, με τις περισσότερες απαντήσεις τους να κυμαίνονται σε τόνο “δώσε πόνο αρχηγέ”. Το βραβείο εθελοδουλείας λαμβάνει μάγειρας που παρουσιάζει τους τραυματισμούς, τα κομμένα δάχτυλα και τη συμπεριφορά του σεφ προς εκείνον “σαν σκουπίδι” (sic) ως τρόπο με τον οποίο “έγινε καλύτερος” (sic). Άλλοι άριστοι της κουζίνας και όχι μόνο, εξανίστανται ότι “η κουζίνα δεν είναι παιδική χαρά” ή προτρέπουν το θύμα να πάει σε κάνα καράβι στον Ινδικό σε κουζίνα 30 μέτρα κάτω από τη θάλασσα.

Τη μεγαλύτερη απογοήτευση προκαλεί η παρέμβαση του Ηλία Μαμαλάκη, που καλλιεργεί επί χρόνια ένα ιδιαίτερα συμπαθητικό προφίλ, ενώ για κάποιο διάστημα τουλάχιστον, παρουσίαζε και εκπομπές στο “Κόκκινο”, το ραδιόφωνο του ΣΥΡΙΖΑ:

Πόσο δίκαιο έχεις
Οι εκτός κουζίνας θα ουρλιάζουν
Βρήκαν θεμα τα κανάλια για τον Αύγουστο
Ποιος είπε ότι η κουζίνα έχει ωράριο
Ποιος είπε ότι εκεί τα λάθη συγχωρούνται
Ποιος είπε ότι δεν θα καείς στις φωτιές
Ποιος είπε ότι δεν θα πάθεις φλεβιτη
Ποιος είπε ότι ο Μαγειρας είναι εργάτης
Ο Μαγειρας είναι ένα παθος είναι ο ίδιος φωτιά είναι ο ίδια το φαγητο μου
Αν δεν έχεις τα προσόντα και κυρία την αγάπη και το παθος γίνε λογιστής γίνε δικηγόρος ή φαρμακοποιός
Ο Μαγειρας πρώτα δουλευει για την καυλα του του και μετά για το κοινό του
Η συγκεκριμένη περίπτωση είναι προβοκάτσιας και κακοφορμισμένο δακτυλο

Ο μάγειρας λοιπόν δεν πρέπει να έχει ωράριο, αλλά να καταπίνει φωτιές, ίσως και σπαθιά, να πάθει φλεβίτη, να δουλεύει από χόμπι, αλλιώς στην τελική μπορεί να ασχοληθεί με κάτι ξεκούραστο και χαλαρό, όπως τη δικηγορία, τη λογιστική ή τη φαρμακευτική.

Ο μαθητευόμενος μάγειρας προχώρησε σε μια γενναία κίνηση, όσο αυτονόητη και αν θα έμοιαζε υπό φυσιολογικές συνθήκες, έχοντας στο πλευρό του το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Κέρκυρας. Γιατί η αλληλεγγύη των εργατών είναι το μόνο όπλο που έχουν απέναντι στην αλληλεγγύη των αφεντικών, η οποία είναι πάντα δεδομένη κι αρραγής, σε αντίθεση με την πρώτη. Μέχρι πότε όμως;