Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μ… – Η “συγγνώμη” της Athens Voice που έβγαλε τους αναγνώστες ηλίθιους

“Συγγνώμη, αστοχία μας, αλλά κατά βάση είστε άνιωθοι μουζίκοι και δε σακουλεύεστε τα υψηλά νοήματα” είναι η φράση που μπορεί να συνοψίσει το κείμενο – “απολογία” της Athens Voice, μετά το σάλο που προκάλεσε το εμετικό σχόλιο για το θάνατο της Αρμένισσας νοσοκόμας που πήδηξε από τον πρώτο για να μην την πιάσουν χωρίς χαρτιά.

Αρκετές ώρες αφότου έσβησε την απαράδεκτη “πλακίτσα” σε βάρος της νεκρής, η συντακτική ομάδα της AV επανήλθε για να δώσει εξηγήσεις, καταλήγοντας τελικά, εμμέσως πλην σαφώς να ζητάει και τα ρέστα.

Το γκολ μπήκε από τα αποδυτήρια:

Μια πρωινή ανάρτηση στα Inbox σχολιάστηκε πολύ αρνητικά στα social media. Πράγμα που σημαίνει ότι οφείλουμε εξηγήσεις. Γιατί, όταν οι αναγνώστες μας προσβάλλονται από μία δημοσίευση, οφείλουμε να ζητάμε συγγνώμη ακόμα και αν είχαμε τις καλύτερες προθέσεις.

Σαν να μας λένε: “Δε ζητάμε συγγνώμη γιατί αντικειμενικά γράψαμε μια ρατσιστική χοντράδα, αλλά γιατί το πρόσεξαν πολλοί και μας έκραξαν στα ΜΚΔ.”

Στη συνέχεια η μπάλα εκτοξεύεται στη στρατόσφαιρα, με αναφορές στο … 2015 και την “εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού”, “από τις δυνάμεις του ηθικού πλεονεκτήματος”, υπονοώντας προφανώς το ΣΥΡΙΖΑ, όπου βαφτίζεται “Αποκορύφωμα της επικοινωνιακής καμπάνιας, η εμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα στο Προεδρικό Μέγαρο συνοδευόμενου από νεαρή μετανάστρια, σε μια συμβολική κίνηση που έδειχνε ποιοι νοιάζονται και ποιοι όχι για το πρόβλημα.” Μόνο που οι τσακωμένοι με το google συντάκτες έκαναν ένα τόσο δα μικρό λαθάκι στις ημερομηνίες, αφού η εμφάνιση Τσίπρα με τη μετανάστρια έγινε το 2008, όταν κανείς δε φανταζόταν πως το κόμμα του θα γινόταν κυβέρνηση.

Η μπάλα συνεχίζει ακάθεκτη την πορεία της στο διάστημα πλέον, με τους ευαίσθητους φιλελέ να κλαίνε για τη Μόρια, την παιδική πορνεία στο Πεδίο του Άρεως και γενικότερα το δράμα που – πράγματι – ζουν πρόσφυγες και μετανάστες στη χώρα μας, γεγονός που, δε μας λένε, αλλά προφανώς υπονοούν οι συντάκτες, δικαιώνει την Αμυγδαλέζα και όποια πολιτική προηγήθηκε της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στο μεταναστευτικό.

Με τα πολλά η μπάλα προσγειώνεται απότομα στα κεφάλια μας, αφού ούτε λίγο, ούτε πολύ, οι συντάκτες επιχειρούν να εμφανιστούν ως παρεξηγημένοι φιλάνθρωποι που δεν τους κατάλαβε κανείς.

Τι μας λένε λοιπόν για το επίμαχο σχόλιο;

“Δεν υπήρχε καμία υποψία χιούμορ σ’ αυτό, παρά μόνο πικρία για αυτή την υποκριτική ευαισθησία. Όπως αν κυνηγούσαν ένα μικρό παιδάκι από την Αφρική στα φανάρια και το χτυπούσε αυτοκίνητο, θα λέγαμε «δεν πρόλαβε να γίνει Αντετοκούνμπο για να μας κάνει υπερήφανους» …”

Σοβαρά τώρα, αυτό με τον Αντετοκούνμπο το γράψαν για ντάματζ κοντρόλ, δεν κάνουν πλάκα.

Κι ακολουθεί ένα λογύδριο, όπου ο Νίκος Κούρκουλος στο Ορατότης Μηδέν συναντά το Νίκο Ξανθόπουλο στην Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου:

Δεν μιλάμε για τους νεκρούς, μιλάμε για την υποκρισία της εξουσίας που εργαλειοποιεί τα προβλήματα κάνοντάς τα επικοινωνιακές φανφάρες, την ίδια στιγμή που αφήνει να πεθαίνουν κυνηγημένοι οι αληθινοί άνθρωποι. Έρημοι και μόνοι σε έναν ακάλυπτο κρατικού νοσοκομείου. Ανώνυμοι, χωρίς χαρτιά, προσπαθώντας να βγάλουν ένα μεροκάματο για να ζήσουν. Χωρίς να τους πάει κανένας τώρα στο Προεδρικό.

Και το τέλος, όπου οι άσπιλοι πλην φιλεύσπλαχνοι συντάκτες “απολογούνται”, μην μπορώντας στην πραγματικότητα να κρύψουν τον εκνευρισμό τους που η ανόητη πλέμπα δεν αντιλήφθηκε το βαθιά ανθρωπιστικό περιεχόμενο του σχολίου:

Παρά τις προθέσεις μας το σχόλιο παρερμηνεύτηκε. Όχι μόνο από αυτούς που το παρερμήνευσαν επίτηδες ακριβώς γιατί καταλάβαιναν τη στόχευσή του. Αλλά και από κανονικούς ανθρώπους και από φίλους μας (ενδιαφέρων, όσο κι εύστοχος ο διαχωρισμός των κανονικών ανθρώπων από τους φίλους της AV). Άρα ήταν άστοχο και για αυτό αποσύρθηκε και ελπίζουμε ότι τουλάχιστον εξηγήσαμε τώρα το πραγματικό του νόημα (Πόσο ταληράκια να το κάνουμε πια;) Ζητάμε συγγνώμη, πρέπει να είμαστε πολύ περισσότερο προσεκτικοί στα ευαίσθητα θέματα, στον δημόσιο λόγο δεν έχουν όλοι τους ίδιους κώδικες (Δε μιλάμε την ίδια γλώσσα χρυσό μου, τι να κάνουμε;). Πήραμε ένα μάθημα, ας γίνει μάθημα για όλους (για να μας καταλαβαίνετε καλύτερα την επόμενη φορά, αγράμματη τσοκαρία).

Όση οργή κι αν προκαλεί το θράσος της “φιλομεταναστευτικής” σελίδας, άλλη τόση προκαλεί και η δήθεν ιερή οργή της Έφης Αχτσιόγλου, που ακύρωσε προγραμματισμένη της συνέντευξη στην Athens Voice, ως αντίδραση στην “απανθρωπιά” και τον “κοινωνικό κανιβαλισμό” της ανάρτησης. Για τις συνθήκες που οδήγησαν τη γυναίκα στην πράξη που επέφερε το μοιραίο βέβαια, ούτε λόγος, προφανώς τις προκάλεσε κάποιο δεξιό ρακούν που κυβερνάει τα τελευταία 4,5 χρόνια.